Birkaç küçük değişiklikle, renkli balıklardan ve tüylü yemlerden güzel küpeler ya da harika Noel ağacı süsleri oluşturulabileceğini düşündüm.
Bir masanın üzerine yayılmış yemler parlak ve büyüleyiciydi; diğer yarım düzine öğrenciyle benim ileri düzeyde balıkçılık dersimizi veren biyologdan öğrendiğimize göre, bunlar aynı zamanda boktan, misk ve küçük ağızlı levrek için de işe yarayacaktı. Pek çok balık türünün, döndürücü adı verilen diğer kaşık şeklindeki yemleri dikkatimi çekecek “parlak, eğlenceli bir şey” olarak gördüğünü ve karşı koyamayacağımı söyledi.
Bir sınıf arkadaşım, “Tuhaflar benim favorimdir!” diye bağırdı.
İleri Düzey Balıkçılık, kadınlara açık havada ilgiyi ve kolaylığı artırmak için sunulan iki buçuk günlük bir atölye çalışması olan Açık Havada Kadın Olmak programındaki son dersimdi. Batı Virginia Doğal Kaynaklar Bölümü’nün ev sahipliği yaptığı ve kısmen Monongahela Ulusal Ormanı ile çevrili bir şehir olan Davis’te düzenlenen bu atölyede, yalnızca balık çekmeyi, oyun hazırlamayı ve tekne römorku yapmayı öğrenmedim. ve tabancayla ateş edin, aynı zamanda akarsu ekolojisinin özelliklerini de öğrenin.
Açık havada harika vakit geçirmeyi sevmeme rağmen bir avcı, ekolojist ya da ileri düzey bir balıkçı değilim; aslında programdan önce yalnızca iki kez tatlı su balıkçılığı yapmıştım. Bir kez 2014’te, Sun Valley, Idaho’da gökkuşağı alabalığı üzerinde ve ondan önce de 10 Haziran 1987’de büyükbabamla Batavia Kasabası, Ohio’daki East Fork Gölü’nde. Bir kova içinde eve getirdiğim bir bluegill’i yakaladım. Bu detayları hatırlıyorum çünkü bunlar, 7 yaşındaki çocuğun büyükbabama yazdığı ve öldükten sonra dolabının kapısının iç kısmında bulduğumuz bir mektupta saklanıyor. (İlk balığıma ve dedeme olan bu vasiyet şimdi oturma odamın duvarında çerçeveli olarak asılı duruyor.)
Yaklaşık 36 yıl sonra, yetişkinliğimi ülkenin en büyük şehirlerinde geçirdikten sonra, kendi evimi inşa etmek için Batı Virginia’nın Allegheny Dağları’ndaki beş dönümlük bir arazide yaşamayı seçerek beni tanıyanları ve bazı açılardan kendimi şaşırttım. ilk ev. Bir sonraki adımım, yeni arka bahçemi keşfetmek, buradaki insanları, ilgi çekici yerleri ve en sevdiğim aktiviteleri tanımaktı.
Açık Havada Kadın Olmak (BOW) atölyeleri 1991’den beri mevcut ve Batı Virginia ilk çalıştaya 1997’de ev sahipliği yaptı. 1990 yılında Wisconsin-Stevens Point Üniversitesi’nde düzenlenen “Katılımın Önündeki Engeller, katılan kadın sayısını azaltır” konulu bir konferans sırasında tasarlandı. balıkçılıkta.” ve Avcılık” başlıklı kampanyayla kadınlara açık hava etkinlikleri hakkında diğer kadınlardan ve kadınlarla bilgi edinme fırsatı sunarak cinsiyet eşitsizliğinin kapatılması amaçlanıyor. Uluslararası BOW programının şu anki yöneticisi ve Wisconsin’de düzenlenen çalıştayların koordinatörü Peggy Farrell, göze çarpan bulgulardan birinin kadınların balık tutmayı ve avlanmayı öğrenmek istemesi olduğunu söyledi; Bunu sadece kendi şartlarına göre yapmak istediler.
“Kadınları kil güvercini vurmak için poligona götürdüğünüzde, mesele kimin daha çok ateş ettiği ya da kil güvercini sayısına ödül ya da buna benzer bir şey değil; Bu, rekabetçi olmayan bir ortam yaratmakla ilgili” dedi Bayan Farrell.
Bayan Farrell, BOW atölyelerinin şu anda 35 eyalette ve Kanada’nın altı eyaletinde sunulduğunu söyledi. Çoğu, doğal kaynaklar veya balık ve yaban hayatı ile ilgili devlet daireleri tarafından işletilmektedir ve konuma ve konaklama kalitesine bağlı olarak 150 ila 500 ABD Doları arasında değişen kayıt ücretleri aracılığıyla kendi masraflarını karşılamak üzere tasarlanmıştır. BOW’un markalamasından yararlanmak için atölyelerin iki buçuk günlük bir formata sahip olması ve programın balıkçılık, avcılık ve tırmanma ve pusula kullanma gibi diğer açık hava etkinlikleri arasında kabaca eşit olarak bölünmesi gerekiyor. Popüler “Geyiğin Var mı?” dizisinde yer alamayınca biraz rahatladığımı itiraf etmeliyim. Karkasın sahada işlenmesi kursu – iç organlarının çıkarılması süreci. Ayrıca kuş gözlemciliği, sinek balıkçılığı, yay balıkçılığı, reçel yapımı ve doğa el sanatlarının yanı sıra sırt çantalı bir gece gezisine ilişkin oturumlar da düzenlendi.
Batı Virginia Doğal Kaynaklar Departmanı park faaliyetleri koordinatörü Ashley Anderson, bazıları New Jersey, Missouri ve başka yerlerden gelen yaklaşık 75 kadın için Canaan Vadisi’nde sonbaharda BOW atölyesini planladı. Bayan Anderson’ın anlattığına göre, üniversiteden mezun olduktan kısa bir süre sonra, 2019 yılında bölüme katıldığında, önceki BOW atölyeleriyle ilgili bazı eski materyaller keşfetti. Programın uykuda olduğu eyalet park sisteminden geri alınması için üstlerine “yalvardı”. Yaklaşık bir yıl önce portföyünün bir parçası oldu.
“Sinek balıkçılığını, raftingi ve sırt çantalı geziyi seviyorum; açık havada sevmediğim hiçbir şey yok. Ben de şunu düşündüm: Bu benim için. Bu kalbime yakın. Kadınların buraya gelmelerini, kendilerini rahat hissetmelerini ve kendi başlarına yapmaya korktukları şeyleri yapmalarını istiyorum” dedi Bayan Anderson.
Karavan destek sınıfımdaki bir kadın, kocası ona öğretmeye çalıştığında tartıştıkları için diğer kadınlardan bir şeyler öğrenmek için orada olduğunu söyledi. Dere ekolojisi kursundan Canaan Valley Resort ve Konferans Merkezi’ndeki ana üssümüze dönerken, yolcum ve ben Tracy Chapman’ın “Hızlı Araba” şarkısını söyledik ve bunun bir erkeğin söylemesiyle aynı olmadığı konusunda anlaştık. İlk tabancam olan Glock 17’yi ateşlediğimde kurşunum tam hedefe isabet etti ve Maryland’li yumuşak huylu bir eğitimci şöyle mırıldandı: “Ne kadar çok güç var, değil mi?”
Oldu.
Geleneksel olarak erkeklerle ilişkilendirilen açık hava becerilerini öğrenmede diğer kadınlara katılmak, oyunun kurallarını değiştiren bir şey. Batı Virginia’da koruma görevlisi olarak görev yapan üç kadından biri olan okçuluk öğretmenim, sınıfımıza atölye hafta sonlarının küçük çocuğuna annelik yapmaktan hoş bir mola olduğunu söyledi. AR-15’i ateşlediğimizde konuşma ciddiydi ve hemen bunun toplu silahlı saldırılarda yaygın olarak kullanılan bir silah olduğuna döndü. Canlı balık yemi kullanmanın ne kadar kötü olduğunu kimse rahatça tartışamadı. Kentucky’den bir açık hava meraklısı, öğle yemeğinde bana, geyik avlarken üst vücut gücünü geliştirmek için yoga kayışını nasıl kullandığını ve av körlüğünü bırakamadığınızda tuvalete gitmek için nasıl stratejiler geliştirebileceğini anlattı.
54 yaşındaki Angela Jeppesen bana, saha giyinme kursuna katılırken kendini rahat hissetmesinin tek sebebinin bu dersin bir kadın tarafından verilmiş olması olduğunu söyledi. “Benim kocam var; Kocamın gidip bana bazı şeyleri açıklamasını sağlayabilirim, ama olay şu ki, artık burada oyun alanını eşitlediniz” dedi Batı Virginia, Morgantown’dan bir evde sağlık bakım sağlayıcısının proje yöneticisi Bayan Jeppesen.
İleri düzey balıkçılık dersimde seçtiğim yem (göbek altı kırmızı olan küçük, gri-siyah bir golyan balığı) güzeldi ama o gün Karasu Nehri’ne gittiğimizde işe yaramadı. Hiç alabalık yakalayamadım. Nehir son yağmurdan dolayı şişmiş ve dalgalıydı ve belki de balıklar bulanık sudan yemimi göremiyordu. Yine de nehir kıyısında durup, lattemi yudumlarken bir o yana bir bu yana yuvarlanmaktan keyif alıyordum. Gösterecek bir özelliğim olmasa da ailemin kısa mesaj zincirine birkaç fotoğraf gönderdim. Görümcem, üç yaşındaki yeğenimin onu balığa götürmemi istediğini söyledi.
Haberler Travel’ı takip edin Şu tarihte: instagram Ve Haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllıca seyahat etmek için uzman ipuçları almak ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekteki bir kaçamağın mı yoksa sadece koltukta seyahat etmenin mi hayalini kuruyorsunuz? Bizimkilere göz atın 2023’te 52 seyahat noktası.
Bir masanın üzerine yayılmış yemler parlak ve büyüleyiciydi; diğer yarım düzine öğrenciyle benim ileri düzeyde balıkçılık dersimizi veren biyologdan öğrendiğimize göre, bunlar aynı zamanda boktan, misk ve küçük ağızlı levrek için de işe yarayacaktı. Pek çok balık türünün, döndürücü adı verilen diğer kaşık şeklindeki yemleri dikkatimi çekecek “parlak, eğlenceli bir şey” olarak gördüğünü ve karşı koyamayacağımı söyledi.
Bir sınıf arkadaşım, “Tuhaflar benim favorimdir!” diye bağırdı.
İleri Düzey Balıkçılık, kadınlara açık havada ilgiyi ve kolaylığı artırmak için sunulan iki buçuk günlük bir atölye çalışması olan Açık Havada Kadın Olmak programındaki son dersimdi. Batı Virginia Doğal Kaynaklar Bölümü’nün ev sahipliği yaptığı ve kısmen Monongahela Ulusal Ormanı ile çevrili bir şehir olan Davis’te düzenlenen bu atölyede, yalnızca balık çekmeyi, oyun hazırlamayı ve tekne römorku yapmayı öğrenmedim. ve tabancayla ateş edin, aynı zamanda akarsu ekolojisinin özelliklerini de öğrenin.
Açık havada harika vakit geçirmeyi sevmeme rağmen bir avcı, ekolojist ya da ileri düzey bir balıkçı değilim; aslında programdan önce yalnızca iki kez tatlı su balıkçılığı yapmıştım. Bir kez 2014’te, Sun Valley, Idaho’da gökkuşağı alabalığı üzerinde ve ondan önce de 10 Haziran 1987’de büyükbabamla Batavia Kasabası, Ohio’daki East Fork Gölü’nde. Bir kova içinde eve getirdiğim bir bluegill’i yakaladım. Bu detayları hatırlıyorum çünkü bunlar, 7 yaşındaki çocuğun büyükbabama yazdığı ve öldükten sonra dolabının kapısının iç kısmında bulduğumuz bir mektupta saklanıyor. (İlk balığıma ve dedeme olan bu vasiyet şimdi oturma odamın duvarında çerçeveli olarak asılı duruyor.)
Yaklaşık 36 yıl sonra, yetişkinliğimi ülkenin en büyük şehirlerinde geçirdikten sonra, kendi evimi inşa etmek için Batı Virginia’nın Allegheny Dağları’ndaki beş dönümlük bir arazide yaşamayı seçerek beni tanıyanları ve bazı açılardan kendimi şaşırttım. ilk ev. Bir sonraki adımım, yeni arka bahçemi keşfetmek, buradaki insanları, ilgi çekici yerleri ve en sevdiğim aktiviteleri tanımaktı.
Açık Havada Kadın Olmak (BOW) atölyeleri 1991’den beri mevcut ve Batı Virginia ilk çalıştaya 1997’de ev sahipliği yaptı. 1990 yılında Wisconsin-Stevens Point Üniversitesi’nde düzenlenen “Katılımın Önündeki Engeller, katılan kadın sayısını azaltır” konulu bir konferans sırasında tasarlandı. balıkçılıkta.” ve Avcılık” başlıklı kampanyayla kadınlara açık hava etkinlikleri hakkında diğer kadınlardan ve kadınlarla bilgi edinme fırsatı sunarak cinsiyet eşitsizliğinin kapatılması amaçlanıyor. Uluslararası BOW programının şu anki yöneticisi ve Wisconsin’de düzenlenen çalıştayların koordinatörü Peggy Farrell, göze çarpan bulgulardan birinin kadınların balık tutmayı ve avlanmayı öğrenmek istemesi olduğunu söyledi; Bunu sadece kendi şartlarına göre yapmak istediler.
“Kadınları kil güvercini vurmak için poligona götürdüğünüzde, mesele kimin daha çok ateş ettiği ya da kil güvercini sayısına ödül ya da buna benzer bir şey değil; Bu, rekabetçi olmayan bir ortam yaratmakla ilgili” dedi Bayan Farrell.
Bayan Farrell, BOW atölyelerinin şu anda 35 eyalette ve Kanada’nın altı eyaletinde sunulduğunu söyledi. Çoğu, doğal kaynaklar veya balık ve yaban hayatı ile ilgili devlet daireleri tarafından işletilmektedir ve konuma ve konaklama kalitesine bağlı olarak 150 ila 500 ABD Doları arasında değişen kayıt ücretleri aracılığıyla kendi masraflarını karşılamak üzere tasarlanmıştır. BOW’un markalamasından yararlanmak için atölyelerin iki buçuk günlük bir formata sahip olması ve programın balıkçılık, avcılık ve tırmanma ve pusula kullanma gibi diğer açık hava etkinlikleri arasında kabaca eşit olarak bölünmesi gerekiyor. Popüler “Geyiğin Var mı?” dizisinde yer alamayınca biraz rahatladığımı itiraf etmeliyim. Karkasın sahada işlenmesi kursu – iç organlarının çıkarılması süreci. Ayrıca kuş gözlemciliği, sinek balıkçılığı, yay balıkçılığı, reçel yapımı ve doğa el sanatlarının yanı sıra sırt çantalı bir gece gezisine ilişkin oturumlar da düzenlendi.
Batı Virginia Doğal Kaynaklar Departmanı park faaliyetleri koordinatörü Ashley Anderson, bazıları New Jersey, Missouri ve başka yerlerden gelen yaklaşık 75 kadın için Canaan Vadisi’nde sonbaharda BOW atölyesini planladı. Bayan Anderson’ın anlattığına göre, üniversiteden mezun olduktan kısa bir süre sonra, 2019 yılında bölüme katıldığında, önceki BOW atölyeleriyle ilgili bazı eski materyaller keşfetti. Programın uykuda olduğu eyalet park sisteminden geri alınması için üstlerine “yalvardı”. Yaklaşık bir yıl önce portföyünün bir parçası oldu.
“Sinek balıkçılığını, raftingi ve sırt çantalı geziyi seviyorum; açık havada sevmediğim hiçbir şey yok. Ben de şunu düşündüm: Bu benim için. Bu kalbime yakın. Kadınların buraya gelmelerini, kendilerini rahat hissetmelerini ve kendi başlarına yapmaya korktukları şeyleri yapmalarını istiyorum” dedi Bayan Anderson.
Karavan destek sınıfımdaki bir kadın, kocası ona öğretmeye çalıştığında tartıştıkları için diğer kadınlardan bir şeyler öğrenmek için orada olduğunu söyledi. Dere ekolojisi kursundan Canaan Valley Resort ve Konferans Merkezi’ndeki ana üssümüze dönerken, yolcum ve ben Tracy Chapman’ın “Hızlı Araba” şarkısını söyledik ve bunun bir erkeğin söylemesiyle aynı olmadığı konusunda anlaştık. İlk tabancam olan Glock 17’yi ateşlediğimde kurşunum tam hedefe isabet etti ve Maryland’li yumuşak huylu bir eğitimci şöyle mırıldandı: “Ne kadar çok güç var, değil mi?”
Oldu.
Geleneksel olarak erkeklerle ilişkilendirilen açık hava becerilerini öğrenmede diğer kadınlara katılmak, oyunun kurallarını değiştiren bir şey. Batı Virginia’da koruma görevlisi olarak görev yapan üç kadından biri olan okçuluk öğretmenim, sınıfımıza atölye hafta sonlarının küçük çocuğuna annelik yapmaktan hoş bir mola olduğunu söyledi. AR-15’i ateşlediğimizde konuşma ciddiydi ve hemen bunun toplu silahlı saldırılarda yaygın olarak kullanılan bir silah olduğuna döndü. Canlı balık yemi kullanmanın ne kadar kötü olduğunu kimse rahatça tartışamadı. Kentucky’den bir açık hava meraklısı, öğle yemeğinde bana, geyik avlarken üst vücut gücünü geliştirmek için yoga kayışını nasıl kullandığını ve av körlüğünü bırakamadığınızda tuvalete gitmek için nasıl stratejiler geliştirebileceğini anlattı.
54 yaşındaki Angela Jeppesen bana, saha giyinme kursuna katılırken kendini rahat hissetmesinin tek sebebinin bu dersin bir kadın tarafından verilmiş olması olduğunu söyledi. “Benim kocam var; Kocamın gidip bana bazı şeyleri açıklamasını sağlayabilirim, ama olay şu ki, artık burada oyun alanını eşitlediniz” dedi Batı Virginia, Morgantown’dan bir evde sağlık bakım sağlayıcısının proje yöneticisi Bayan Jeppesen.
İleri düzey balıkçılık dersimde seçtiğim yem (göbek altı kırmızı olan küçük, gri-siyah bir golyan balığı) güzeldi ama o gün Karasu Nehri’ne gittiğimizde işe yaramadı. Hiç alabalık yakalayamadım. Nehir son yağmurdan dolayı şişmiş ve dalgalıydı ve belki de balıklar bulanık sudan yemimi göremiyordu. Yine de nehir kıyısında durup, lattemi yudumlarken bir o yana bir bu yana yuvarlanmaktan keyif alıyordum. Gösterecek bir özelliğim olmasa da ailemin kısa mesaj zincirine birkaç fotoğraf gönderdim. Görümcem, üç yaşındaki yeğenimin onu balığa götürmemi istediğini söyledi.
Haberler Travel’ı takip edin Şu tarihte: instagram Ve Haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllıca seyahat etmek için uzman ipuçları almak ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekteki bir kaçamağın mı yoksa sadece koltukta seyahat etmenin mi hayalini kuruyorsunuz? Bizimkilere göz atın 2023’te 52 seyahat noktası.