7 Aralık 1941'de Pearl Harbor'ın bombalanmasından sadece aylar sonra, Amerika Birleşik Devletleri, Kanadalı yetkililerle birlikte çalışarak, Britanya Kolumbiyası'ndan, o zamanlar Japonya'nın saldırısına karşı savunmasız olduğu düşünülen Alaska'ya bir otoyol inşa etmek için yola çıktı. Orijinal 1.685 millik yolun tamamlanması 10.000'den fazla askerin dokuz aydan kısa bir sürede tamamlamasını sağladı.
Geliştirilmiş bir versiyon 1948'de açıldı ve sürekli olarak yenilendi ve yeniden yönlendirildi; Yolculuk rehberi The Milepost'a göre yol şu anda Britanya Kolumbiyası'ndaki Dawson Creek'ten Alaska'daki Delta Junction'a kadar yaklaşık 2.400 mil ölçüyor.
Otoyol, geçen Eylül ayında Alaska'dan Idaho'ya, Yukon, Britanya Kolumbiyası ve Alberta, Kanada'dan geçerek yaptığım aile yolculuğunun merkezi parçasıydı.
Cep telefonu hizmetinin kısıtlı olduğu bu yolda Google Haritalar'a güvenmek sizi fazla ileri götürmez. Oğlum hazırlanmak için 1972'den kalma Batı Kanada ve Doğu Alaska'nın hala oldukça doğru olan bir yol haritasını buldu.
Sürücüleri Kuzey Amerika'nın en nefes kesici manzaralarından bazılarına götüren rota, bütçe dostu bir yolculuk sağlıyor. Orta boy bir SUV'da tüm yolculuk boyunca yakıta yaklaşık 300 dolar harcadık. Airbnb'de listelenen 32 metrelik bir motorlu teknede (geceliği 68 dolar), komşularımız olarak büyük bir mavi balıkçıl ve bir liman fokuyla birlikte kaldığımız Alaska'nın Valdez kıyı kesiminden başlayarak sık sık kamp kurduk ve piknik yemekleri yedik.
Bu rotadaki trafiğin yoğun olduğu ayların başlangıcı ve sonu olan mayıs ve eylül ayları, genellikle kar nedeniyle alçak rakımlara itilen yaban hayatını gözlemlemek için de iyi zamanlardır.
Sabır dersleri
Valdez'den Wrangell-St'ye doğru yola çıktık. ABD'nin en büyük milli parkı olan Elias Ulusal Parkı ve Koruma Alanı (ücretsiz) ve daha sonra Kanada sınırından yaklaşık 90 mil uzakta küçük bir kasaba olan Tok'ta Alaska Otoyolu'na katıldı ve marketleri ile gıda tedarikinde önemli bir rol oynuyor. seyrek nüfuslu doğu Alaska. Benzin istasyonları ve restoranlar.
İlk gün Yukon'un derinliklerine gitmeyi planlamıştık, ancak sınır kontrol noktasında önümüzde sadece on araç olmasına rağmen tek temsilciye ulaşmamız iki saat sürdü; bize çoğunlukla ateşli silahlar ve avcılıkla ilgili birkaç soru sordu. – ve bizi yolumuza gönderdi.
Bu, asfaltsız yolların uzun olması, inşaat sahalarındaki dolambaçlı yollar ve asfaltın donmuş zeminin üzerine çıktığı yerlerden kaynaklanan pek çok yavaşlamanın ilkiydi.
Yukon Vahşi Doğası
Alaska Otoyolu'nun yaklaşık 600 mil'i Yukon'dan geçiyor.
Sınırdan itibaren yol güneydoğuya doğru ilerliyor, dolambaçlı akarsuların ve uzun, buzullarla beslenen göllerin bulunduğu geniş vadileri geçerek Kanada'nın en yüksek dağı olan 19.551 metrelik Logan Dağı'na ve 2.000'den fazla buzullara ev sahipliği yapan Kluane Ulusal Parkı ve Koruma Alanı'na gidiyor. Komşu Wrangell-St ile aynı konumdadır. Elias ve diğer parklar, UNESCO Dünya Mirası Alanları arasındadır ve kutup buzulları dışındaki en büyük buz alanlarına ev sahipliği yapmaktadır.
Yaklaşık yüzde 80'i kar ve buzla kaplı olan parkın ziyaretçi deneyimi ürün geliştiricisi Fitz McGoey, “Rocky Dağları yıllar önce böyle görünüyordu” dedi.
Hava kararmaya başladığından parkın kuzeyinde bulabildiğimiz ilk kamp alanına gitmeye karar verdik. Quiet Lake Creek (20 Kanada doları, yani gecelik yaklaşık 15 dolar) nehir kenarında kamp imkanı sunuyordu; burada kamp ateşinin üzerinde quesadilla hazırladık ve ayı spreyi kutularını tutarken bir baykuşun ötüşü arasında uykuya daldık.
şehir gezisi
Günlerce araba sürmek, kamp yapmak ve Haines Kavşağı'ndaki bir benzin istasyonundan aldığımız mükemmel bir ren geyiği sosisli sandviçinden sonra, Yukon'un başkenti ve otoyol üzerindeki tek büyük şehir olan Whitehorse'da durduk ve 2024'ün Çıkarılacak 52 Yer listesine girdik. Kuzey ışıkları turizminin adresi.
Yakındaki Yukon Yaban Hayatı Koruma Alanı'ndaki 350 hektarlık ormanın içinden geçen beş kilometrelik bir yol, ince boynuzlu koyun, kutup tilkisi ve Kanada vaşakının da aralarında bulunduğu 12 tundra türünün yaşam alanlarını birbirine bağlıyor (giriş ücreti 19 dolar).
Raven Inn'de (284 $) check-in yaptıktan sonra, yaya dostu Whitehorse şehir merkezini keşfettik ve Belly of the Bison'da (Bison Bolognese, 34 $) kendimize akşam yemeği ısmarladık. Daha sonra garsonumuz bizi “Whitehorse'un gerçek tadını tatmak” için 1998 otelinin salonuna götürdü.
Hayvan postları ve antika silahlarla süslenmiş barda açık mikrofon gecesiydi ve ne zaman biri eve bira almak için barın üstündeki zili çalsa, bedava Molson-Bira kupaları veriliyordu.
Sunucu kalabalığa şunu hatırlatarak tereddütlü yetenekleri teşvik etti: “Bugün yaşamazsan yarın olmaz.”
Yukon kitsch'i
Alaska Otoyolu, son derece çekici bir istisna dışında, yol kenarındaki kitsch'ten büyük ölçüde uzaktır: Yukon, Watson Gölü'ndeki Tabela Ormanı (ücretsiz).
Whitehorse'un yaklaşık 270 mil güneydoğusunda, bir kutup ormanı, Carl K. Lindley adlı evini özleyen bir Amerikan askerinin memleketi Danville, Illinois'e olan mesafeyi gösteren bir tabela astığı 1942'den bu yana sürücüler tarafından asılan sayısız yol tabelasına ev sahipliği yapıyor.
Artık parmak arası terliklerden klozet koltuklarına kadar her şeyden yapılan plakalar ve haraçlar tabelalarla rekabet ediyor.
Watson Lake Belediye Başkanı Chris Irvin bir telefon görüşmesinde, ormanda yaklaşık bir milyon tabela bulunduğunu tahmin ederek, “Buna Kuzey Amerika'daki çalıntı malların halka açık en büyük sergisi adını veriyoruz” dedi.
Britanya Kolumbiyası Springs ve Safarilerinde
Alaska ve Yukon'da ayılar ve geyikler gördük. Ancak Sign Post Ormanı'ndan kısa bir süre sonra girdiğimiz Kuzey Britanya Kolumbiyası'ndaki yaban hayatı bir safari gibiydi.
Ormandan çıkan kara ayıları gördük ve yol kenarında otlayan karibuları veya orman bizon sürülerini izlemek için sık sık durduk. Yoldan tuz yalayan ince boynuzlu koyunlardan oluşan bir aile, toynaklarını asfaltta kaydırarak neredeyse aracımıza çarpıyordu.
Güven verici bir şekilde, bir sonraki durağımız Liard River Hot Springs Bölge Parkı, elektrikli bir ayı çitinin arkasında kamp yapma imkanı sunuyordu (gecelik 26 dolar). Kampçıların, sıcak su bataklığı ve kuzey ormanı üzerinden tahta bir kaldırımla (orijinal olanı 1942'de Amerikan kuvvetleri tarafından inşa edilmişti) erişilebilen kaynaklara tam erişimi var; orkide gibi büyüyen türler açısından o kadar sıra dışı ki, orijinal adı 1942'ydi. Tropikal Vadi adı verildi.
Yosunlarla kaplı kıyıları, kaya tabanları ve 108 ile 126 derece arasında değişen sıcaklıkları ile parkın doğal havuzları günün 24 saati açıktı ve hem gece yıldızları seyrederken hem de ertesi sabah şafak vakti sisinde yalnızlık bulduk.
sıfır mil
Otoyol, British Columbia'da 500 nüfuslu bir kasaba olan ve otoyol inşaatı başladığında neredeyse bir gecede yaklaşık 10.000'e ulaşan Dawson Creek'teki kökenlerine yaklaştıkça düzleşiyor. Sokaklarda çalışan, çamura batmış bir kamyonun üzerinde oturan ve nehirde yıkanan askerlerin siyah beyaz fotoğrafları, mütevazı George Dawson Inn otelimizin (kahvaltı dahil 174 dolar) koridorlarını doldurdu.
Otoyolun çokça fotoğrafı çekilen Sıfır Noktası işareti, Dawson Creek Sanat Galerisi (ücretsiz) olarak restore edilen eski bir tahıl silosunun bitişiğindedir.
Galerinin arka merdiven boşluğunda “Yol” başlıklı fotoğraf, mektup ve anmalardan oluşan bir koleksiyon sergileniyor. Mektupta şu anekdot yer alıyordu: Kuzey Kanada'nın yerli halkı yol inşaatının hızını sorguladığında, onlara Hitler'in dünya hakimiyeti planından bahsedildi ve içlerinden biri şu yanıtı verdi: “Tüm araziyi ne için istiyor?” gün herkes gibi ölsün.”
Alberta'nın Parkları
Mile Zero'dan Aşağı 48'e giden en doğrudan rota Alberta'ya gidiyor ve Kanada Rocky Dağları'nın iki önemli cazibe merkezini geçiyor: Jasper Ulusal Parkı ve komşu Banff Ulusal Parkı.
Yükselen dağlar, uçsuz bucaksız nehir vadileri ve geyik sürüleriyle karşı karşıya kaldığımızda, çoğunlukla 40. Karayolu üzerinden Jasper Ulusal Parkı'na (aile veya grup başına 22 dolar) kadar 280 mil yol kat ettik. Ana yol buzul mavisi Athabasca Nehri'ni takip ederek Jasper kasabasına gidiyor; burada HI Jasper Hostel'e yerleştik (dört yataklı özel oda için 306 dolar).
Erkenden kalktık ve nehrin oyduğu uçuruma bakmak için tur otobüslerinin önünden parkın Maligne Kanyonu'na doğru yola çıktık.
Icefields Parkway, Jasper ve Banff'ı yaklaşık 245 mil boyunca birbirine bağlıyordu ve bulutların içinde ve dışında parıldayan şelalelerin ve zirvelerin muhteşem manzaralarını sunuyordu. Girişin 41 dolardan başladığı cam duvarlı Columbia Icefield Skywalk gibi turistik olanakları atlayarak Athabasca'nın kayalık kıyılarında piknik yaptık.
Kanada'nın popüler dağ kasabası Banff'a girdiğimizde 93 numaralı otoyolun üzerinde çift gökkuşağı oluştu. Yoğun şehir merkezinin hemen dışında Juniper Hotel'de kaldık (317 $) ve şehir merkezine gitmek için ücretsiz servis hizmetini kullandık, Three Bears Brewery and Restaurant'ta bir tur içki içtik (8,95 pint) ve stok yapmak için Wild Flour'da takıldık. fırında piknik malzemeleri üzerinde.
Sessiz bir alternatif
Güneşli bir sabah, Banff parlamaya başladığında, her fırsatta dağ manzaralarını çerçeveliyor gibi, güneybatıya Kootenay Ulusal Parkı'na dönen (aile veya grup başına 22 dolar) Highway 93'e geri dönmek için yaklaşık 28 mil geri gittik.
Kootenay'da, kükreyen bir nehrin cilaladığı mermer duvarları olan 60 metre uzunluğunda bir geçit olan Mermer Kanyonu bize kalmıştı. Yedi köprü, yakut taçlı kralların çam ağaçlarının arasından şarkı söylerken dar boşluğu geçmemizi sağladı.
Kootenay'ın kalabalığını Radium Hot Springs'te (17,50 $) bulduk. Ormanlık yamaçlarla çevrili büyük havuz, vahşi doğada bulunan kaplıcaların aurasından yoksundu, ancak aile dostu sığlıkları ve delici soğukluğuyla büyük bir değişiklikti.
Son çağrı
ABD sınırı, Kootenay Milli Parkı'nın yaklaşık 140 mil güneyinde, nehirleri ve gölleri takip eden ve son gecemizi yeni butik Hotel Larix'te geçirdiğimiz Britanya Kolumbiyası kayak kasabası Kimberley'den geçen kalabalık olmayan yollardadır (odalar 155 dolardan başlıyor). , Kahvaltı Dahil).
Eskiden kurşun, gümüş ve çinko madenciliği yapılan küçük kasaba, artık üç golf sahası, bir kayak merkezi ve 60 milden fazla bisiklet parkuruyla bir açık hava destinasyonu haline geldi. Trafiğe kapalı alışveriş merkezindeki restoran ve bira fabrikaları arasında kokteyller, şarküteri ürünleri ve peynir tabakları (22 dolardan başlayan fiyatlarla) sunan Hourglass yer alıyordu. Ortak sahiplerden Breanna Fast, “Bu küçük kasabaya çok şey sığdırıyoruz” dedi.
Sınıra bir saatten biraz daha fazla bir süre kala Kimberley, yanımda getirdiğim romanı okumayı asla bitiremediğim manzaralarla dolu bir gezi için uygun bir sondu.
Haberler Travel'ı takip edin Şu tarihte: instagram Ve Haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllıca seyahat etmek için uzman ipuçları almak ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekteki bir kaçamağın mı yoksa sadece koltukta seyahat etmenin mi hayalini kuruyorsunuz? Bizimkilere göz atın 2024'te 52 seyahat noktası.
Geliştirilmiş bir versiyon 1948'de açıldı ve sürekli olarak yenilendi ve yeniden yönlendirildi; Yolculuk rehberi The Milepost'a göre yol şu anda Britanya Kolumbiyası'ndaki Dawson Creek'ten Alaska'daki Delta Junction'a kadar yaklaşık 2.400 mil ölçüyor.
Otoyol, geçen Eylül ayında Alaska'dan Idaho'ya, Yukon, Britanya Kolumbiyası ve Alberta, Kanada'dan geçerek yaptığım aile yolculuğunun merkezi parçasıydı.
Cep telefonu hizmetinin kısıtlı olduğu bu yolda Google Haritalar'a güvenmek sizi fazla ileri götürmez. Oğlum hazırlanmak için 1972'den kalma Batı Kanada ve Doğu Alaska'nın hala oldukça doğru olan bir yol haritasını buldu.
Sürücüleri Kuzey Amerika'nın en nefes kesici manzaralarından bazılarına götüren rota, bütçe dostu bir yolculuk sağlıyor. Orta boy bir SUV'da tüm yolculuk boyunca yakıta yaklaşık 300 dolar harcadık. Airbnb'de listelenen 32 metrelik bir motorlu teknede (geceliği 68 dolar), komşularımız olarak büyük bir mavi balıkçıl ve bir liman fokuyla birlikte kaldığımız Alaska'nın Valdez kıyı kesiminden başlayarak sık sık kamp kurduk ve piknik yemekleri yedik.
Bu rotadaki trafiğin yoğun olduğu ayların başlangıcı ve sonu olan mayıs ve eylül ayları, genellikle kar nedeniyle alçak rakımlara itilen yaban hayatını gözlemlemek için de iyi zamanlardır.
Sabır dersleri
Valdez'den Wrangell-St'ye doğru yola çıktık. ABD'nin en büyük milli parkı olan Elias Ulusal Parkı ve Koruma Alanı (ücretsiz) ve daha sonra Kanada sınırından yaklaşık 90 mil uzakta küçük bir kasaba olan Tok'ta Alaska Otoyolu'na katıldı ve marketleri ile gıda tedarikinde önemli bir rol oynuyor. seyrek nüfuslu doğu Alaska. Benzin istasyonları ve restoranlar.
İlk gün Yukon'un derinliklerine gitmeyi planlamıştık, ancak sınır kontrol noktasında önümüzde sadece on araç olmasına rağmen tek temsilciye ulaşmamız iki saat sürdü; bize çoğunlukla ateşli silahlar ve avcılıkla ilgili birkaç soru sordu. – ve bizi yolumuza gönderdi.
Bu, asfaltsız yolların uzun olması, inşaat sahalarındaki dolambaçlı yollar ve asfaltın donmuş zeminin üzerine çıktığı yerlerden kaynaklanan pek çok yavaşlamanın ilkiydi.
Yukon Vahşi Doğası
Alaska Otoyolu'nun yaklaşık 600 mil'i Yukon'dan geçiyor.
Sınırdan itibaren yol güneydoğuya doğru ilerliyor, dolambaçlı akarsuların ve uzun, buzullarla beslenen göllerin bulunduğu geniş vadileri geçerek Kanada'nın en yüksek dağı olan 19.551 metrelik Logan Dağı'na ve 2.000'den fazla buzullara ev sahipliği yapan Kluane Ulusal Parkı ve Koruma Alanı'na gidiyor. Komşu Wrangell-St ile aynı konumdadır. Elias ve diğer parklar, UNESCO Dünya Mirası Alanları arasındadır ve kutup buzulları dışındaki en büyük buz alanlarına ev sahipliği yapmaktadır.
Yaklaşık yüzde 80'i kar ve buzla kaplı olan parkın ziyaretçi deneyimi ürün geliştiricisi Fitz McGoey, “Rocky Dağları yıllar önce böyle görünüyordu” dedi.
Hava kararmaya başladığından parkın kuzeyinde bulabildiğimiz ilk kamp alanına gitmeye karar verdik. Quiet Lake Creek (20 Kanada doları, yani gecelik yaklaşık 15 dolar) nehir kenarında kamp imkanı sunuyordu; burada kamp ateşinin üzerinde quesadilla hazırladık ve ayı spreyi kutularını tutarken bir baykuşun ötüşü arasında uykuya daldık.
şehir gezisi
Günlerce araba sürmek, kamp yapmak ve Haines Kavşağı'ndaki bir benzin istasyonundan aldığımız mükemmel bir ren geyiği sosisli sandviçinden sonra, Yukon'un başkenti ve otoyol üzerindeki tek büyük şehir olan Whitehorse'da durduk ve 2024'ün Çıkarılacak 52 Yer listesine girdik. Kuzey ışıkları turizminin adresi.
Yakındaki Yukon Yaban Hayatı Koruma Alanı'ndaki 350 hektarlık ormanın içinden geçen beş kilometrelik bir yol, ince boynuzlu koyun, kutup tilkisi ve Kanada vaşakının da aralarında bulunduğu 12 tundra türünün yaşam alanlarını birbirine bağlıyor (giriş ücreti 19 dolar).
Raven Inn'de (284 $) check-in yaptıktan sonra, yaya dostu Whitehorse şehir merkezini keşfettik ve Belly of the Bison'da (Bison Bolognese, 34 $) kendimize akşam yemeği ısmarladık. Daha sonra garsonumuz bizi “Whitehorse'un gerçek tadını tatmak” için 1998 otelinin salonuna götürdü.
Hayvan postları ve antika silahlarla süslenmiş barda açık mikrofon gecesiydi ve ne zaman biri eve bira almak için barın üstündeki zili çalsa, bedava Molson-Bira kupaları veriliyordu.
Sunucu kalabalığa şunu hatırlatarak tereddütlü yetenekleri teşvik etti: “Bugün yaşamazsan yarın olmaz.”
Yukon kitsch'i
Alaska Otoyolu, son derece çekici bir istisna dışında, yol kenarındaki kitsch'ten büyük ölçüde uzaktır: Yukon, Watson Gölü'ndeki Tabela Ormanı (ücretsiz).
Whitehorse'un yaklaşık 270 mil güneydoğusunda, bir kutup ormanı, Carl K. Lindley adlı evini özleyen bir Amerikan askerinin memleketi Danville, Illinois'e olan mesafeyi gösteren bir tabela astığı 1942'den bu yana sürücüler tarafından asılan sayısız yol tabelasına ev sahipliği yapıyor.
Artık parmak arası terliklerden klozet koltuklarına kadar her şeyden yapılan plakalar ve haraçlar tabelalarla rekabet ediyor.
Watson Lake Belediye Başkanı Chris Irvin bir telefon görüşmesinde, ormanda yaklaşık bir milyon tabela bulunduğunu tahmin ederek, “Buna Kuzey Amerika'daki çalıntı malların halka açık en büyük sergisi adını veriyoruz” dedi.
Britanya Kolumbiyası Springs ve Safarilerinde
Alaska ve Yukon'da ayılar ve geyikler gördük. Ancak Sign Post Ormanı'ndan kısa bir süre sonra girdiğimiz Kuzey Britanya Kolumbiyası'ndaki yaban hayatı bir safari gibiydi.
Ormandan çıkan kara ayıları gördük ve yol kenarında otlayan karibuları veya orman bizon sürülerini izlemek için sık sık durduk. Yoldan tuz yalayan ince boynuzlu koyunlardan oluşan bir aile, toynaklarını asfaltta kaydırarak neredeyse aracımıza çarpıyordu.
Güven verici bir şekilde, bir sonraki durağımız Liard River Hot Springs Bölge Parkı, elektrikli bir ayı çitinin arkasında kamp yapma imkanı sunuyordu (gecelik 26 dolar). Kampçıların, sıcak su bataklığı ve kuzey ormanı üzerinden tahta bir kaldırımla (orijinal olanı 1942'de Amerikan kuvvetleri tarafından inşa edilmişti) erişilebilen kaynaklara tam erişimi var; orkide gibi büyüyen türler açısından o kadar sıra dışı ki, orijinal adı 1942'ydi. Tropikal Vadi adı verildi.
Yosunlarla kaplı kıyıları, kaya tabanları ve 108 ile 126 derece arasında değişen sıcaklıkları ile parkın doğal havuzları günün 24 saati açıktı ve hem gece yıldızları seyrederken hem de ertesi sabah şafak vakti sisinde yalnızlık bulduk.
sıfır mil
Otoyol, British Columbia'da 500 nüfuslu bir kasaba olan ve otoyol inşaatı başladığında neredeyse bir gecede yaklaşık 10.000'e ulaşan Dawson Creek'teki kökenlerine yaklaştıkça düzleşiyor. Sokaklarda çalışan, çamura batmış bir kamyonun üzerinde oturan ve nehirde yıkanan askerlerin siyah beyaz fotoğrafları, mütevazı George Dawson Inn otelimizin (kahvaltı dahil 174 dolar) koridorlarını doldurdu.
Otoyolun çokça fotoğrafı çekilen Sıfır Noktası işareti, Dawson Creek Sanat Galerisi (ücretsiz) olarak restore edilen eski bir tahıl silosunun bitişiğindedir.
Galerinin arka merdiven boşluğunda “Yol” başlıklı fotoğraf, mektup ve anmalardan oluşan bir koleksiyon sergileniyor. Mektupta şu anekdot yer alıyordu: Kuzey Kanada'nın yerli halkı yol inşaatının hızını sorguladığında, onlara Hitler'in dünya hakimiyeti planından bahsedildi ve içlerinden biri şu yanıtı verdi: “Tüm araziyi ne için istiyor?” gün herkes gibi ölsün.”
Alberta'nın Parkları
Mile Zero'dan Aşağı 48'e giden en doğrudan rota Alberta'ya gidiyor ve Kanada Rocky Dağları'nın iki önemli cazibe merkezini geçiyor: Jasper Ulusal Parkı ve komşu Banff Ulusal Parkı.
Yükselen dağlar, uçsuz bucaksız nehir vadileri ve geyik sürüleriyle karşı karşıya kaldığımızda, çoğunlukla 40. Karayolu üzerinden Jasper Ulusal Parkı'na (aile veya grup başına 22 dolar) kadar 280 mil yol kat ettik. Ana yol buzul mavisi Athabasca Nehri'ni takip ederek Jasper kasabasına gidiyor; burada HI Jasper Hostel'e yerleştik (dört yataklı özel oda için 306 dolar).
Erkenden kalktık ve nehrin oyduğu uçuruma bakmak için tur otobüslerinin önünden parkın Maligne Kanyonu'na doğru yola çıktık.
Icefields Parkway, Jasper ve Banff'ı yaklaşık 245 mil boyunca birbirine bağlıyordu ve bulutların içinde ve dışında parıldayan şelalelerin ve zirvelerin muhteşem manzaralarını sunuyordu. Girişin 41 dolardan başladığı cam duvarlı Columbia Icefield Skywalk gibi turistik olanakları atlayarak Athabasca'nın kayalık kıyılarında piknik yaptık.
Kanada'nın popüler dağ kasabası Banff'a girdiğimizde 93 numaralı otoyolun üzerinde çift gökkuşağı oluştu. Yoğun şehir merkezinin hemen dışında Juniper Hotel'de kaldık (317 $) ve şehir merkezine gitmek için ücretsiz servis hizmetini kullandık, Three Bears Brewery and Restaurant'ta bir tur içki içtik (8,95 pint) ve stok yapmak için Wild Flour'da takıldık. fırında piknik malzemeleri üzerinde.
Sessiz bir alternatif
Güneşli bir sabah, Banff parlamaya başladığında, her fırsatta dağ manzaralarını çerçeveliyor gibi, güneybatıya Kootenay Ulusal Parkı'na dönen (aile veya grup başına 22 dolar) Highway 93'e geri dönmek için yaklaşık 28 mil geri gittik.
Kootenay'da, kükreyen bir nehrin cilaladığı mermer duvarları olan 60 metre uzunluğunda bir geçit olan Mermer Kanyonu bize kalmıştı. Yedi köprü, yakut taçlı kralların çam ağaçlarının arasından şarkı söylerken dar boşluğu geçmemizi sağladı.
Kootenay'ın kalabalığını Radium Hot Springs'te (17,50 $) bulduk. Ormanlık yamaçlarla çevrili büyük havuz, vahşi doğada bulunan kaplıcaların aurasından yoksundu, ancak aile dostu sığlıkları ve delici soğukluğuyla büyük bir değişiklikti.
Son çağrı
ABD sınırı, Kootenay Milli Parkı'nın yaklaşık 140 mil güneyinde, nehirleri ve gölleri takip eden ve son gecemizi yeni butik Hotel Larix'te geçirdiğimiz Britanya Kolumbiyası kayak kasabası Kimberley'den geçen kalabalık olmayan yollardadır (odalar 155 dolardan başlıyor). , Kahvaltı Dahil).
Eskiden kurşun, gümüş ve çinko madenciliği yapılan küçük kasaba, artık üç golf sahası, bir kayak merkezi ve 60 milden fazla bisiklet parkuruyla bir açık hava destinasyonu haline geldi. Trafiğe kapalı alışveriş merkezindeki restoran ve bira fabrikaları arasında kokteyller, şarküteri ürünleri ve peynir tabakları (22 dolardan başlayan fiyatlarla) sunan Hourglass yer alıyordu. Ortak sahiplerden Breanna Fast, “Bu küçük kasabaya çok şey sığdırıyoruz” dedi.
Sınıra bir saatten biraz daha fazla bir süre kala Kimberley, yanımda getirdiğim romanı okumayı asla bitiremediğim manzaralarla dolu bir gezi için uygun bir sondu.
Haberler Travel'ı takip edin Şu tarihte: instagram Ve Haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllıca seyahat etmek için uzman ipuçları almak ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekteki bir kaçamağın mı yoksa sadece koltukta seyahat etmenin mi hayalini kuruyorsunuz? Bizimkilere göz atın 2024'te 52 seyahat noktası.