Bu makalenin bir parçası Görmezden gelmek1851’den itibaren ölümleri Times’da haberleştirilmeyen önemli kişilerin ölüm ilanları dizisi.
Ada Blackjack, 1921’de bir kutup keşif gezisinin parçası olarak Wrangel Adası’na vardığında, Kuzey Kutbu’nda hayatta kalma konusunda neredeyse hiçbir şey bilmiyordu.
Daha önce hiç ev ya da barınak inşa etmemişti. Kutup ayıları gibi silahlar ve bıçaklar da onu korkutuyordu. Ve hiçbir zaman erzak depolamamış ya da küçük av hayvanları yakalamamıştı.
Temel becerilerden yoksun olmasına rağmen, oğlunun tüberküloz tedavisi için para bulma konusunda çaresizce uzak kuzeydeki zorlu koşullara göğüs gerdi ve katıksız iradesiyle hayatta kaldı.
Arktik kaşifi Vilhjalmur Stefansson tarafından Britanya İmparatorluğu adına Alaska ile Rusya arasındaki ıssız adayı fethetmek üzere organize edilen bir mürettebata eşlik etmek üzere terzi olarak işe alınmıştı.
Ancak grubun bu çorak arazide mahsur kalmasından iki yıldan fazla bir süre sonra, bir kurtarma operasyonu Blackjack’in Wrangel Adası keşif gezisinden hayatta kalan tek kişi olduğunu ortaya çıkardı.
1924 tarihli bir Los Angeles Times makalesi şöyle diyordu: “Kısa ve isteksiz cümleleri arasındaki boşlukları doldurarak kesin gerçeği bir araya getiriyor”. “Daha güçlü, daha uzun boylu beyaz adamlar, biyolojik anlamda hayatta kalamadıkları için öldüler” .” Oyun vardı ama onu nasıl yakalayacaklarını ya da öldüreceklerini bilmiyorlardı.”
Tamamen kötü hazırlanmış ve kaynakları yetersiz olan şirketin genç adamlarından üçü, yardım istemek için deniz buzunu geçerek Sibirya’ya gitmek üzere adadaki üslerini terk etti. Kendilerinden bir daha haber alınamadı.
İskorbüt hastalığından ciddi şekilde hasta olan dördüncü bir adam, ölümüne kadar Blackjack’in bakımına verildi.
Kendi haline bırakıldığında elementleri fethetmeyi öğrendi. Kilometrelerce yakacak odun taşıdı, tilkileri öldürdü, bir umiak yaptı ve ren geyiği derisinden bir parka dikti.
Dönüşünün ardından basın onu “kadın Robinson Crusoe” olarak selamladı ve her adımını takip etti. Ancak Blackjack’in mütevazı bir görüşü vardı.
1973 yılında Denver Post’ta yayınlanan bir makale şöyle diyordu: “Daha sonraki yıllarda, insanlar ona cesur dediğinde başını yana eğiyor ve koyu kahverengi gözleriyle gözünü kırpmadan bakıyordu.” “Bir süre sonra yanıt verdi.” Basitçe: “Cesur” ? Bu konuda hiçbir şey bilmiyorum. Ama hayattayken asla umudumu kaybetmeyeceğim.’”
Ada Delutuk, 10 Mayıs 1898’de Alaska’nın Spruce Creek bölgesindeki bir Iñupiat yerleşiminde doğdu. Babası sekiz yaşındayken öldü ve annesi onu, ev işleri, dikiş ve yemek pişirmenin yanı sıra matematik, okuma ve yazma öğreten yakınlardaki Nome’daki Metodist misyonerlerin bakımına emanet etti.
16 yaşında köpek ezici Jack Blackjack ile evlendi ve 21 yaşına gelmeden üç çocuğu oldu, bunlardan ikisi öldü. Kocası onu dövdü, aç bıraktı ve sonra aileyi terk etti.
Los Angeles Times’ın aktardığına göre “Kemikleri zayıf, kıyafet ve para olmadığı için neredeyse çıplak.” Hayatta kalan oğlu Bennett’i bir yetimhaneye götürdü.
1921 yılına gelindiğinde, 1913’ten 1918’e kadar 16 kişinin hayatına mal olan bir Kuzey Kutbu keşif gezisi düzenlemesiyle ünlü Stefansson, Stefansson Arktik Keşif Şirketi’ni kurmuş ve yeni projesinin arkasında duracak dört genç adam (Allan Crawford, Lorne Knight, Fred Maurer ve Milton Galle) bulmuştu. Wrangel Adası’nı ele geçirme vizyonu.
Erkekler hazırlanmak için, keşif gezisi sırasında eldivenlerini ve çizme tabanlarını onarabilecek İngilizce konuşan bir terzi aradılar.
Bennett’i yetimhaneden geri getirip ona uygun bakımı sağlamaya yetecek kadar kazanmayı ümit eden Blackjack, diğer Iñupiat’ların da katılacağını varsayarak, ayda 50 dolar vaat edilen maaş karşılığında şirkete katılmayı gönülsüzce kabul etti.
Ancak gemi ayrılmaya hazırlanırken gemideki tek Alaska Yerlisi ve tek kadın olduğunu fark etti. Geminin nihai varış noktasına varmadan önce “Nome ile Wrangel arasındaki bir yerleşim yerinde durup Ada’nın onun yerini alabileceği aileleri işe alacağına” dair güvence verildi. Ancak böyle bir duraklama olmadı ve Wrangel Adası’na doğru yola devam etti.
Stefansson’un 1925 tarihli The Adventure of Wrangel Island adlı kitabında Blackjack şöyle yazıyordu: “Ülke bana çok büyük göründü ama sadece küçük bir ada olduğunu söylediler.” İlk başta geri döneceğimi düşündüm ama sonra geri döndüm. Bunun çocuklar için adil olmayacağına karar verdim.”
Blackjack, oraya vardığında onu koruyacaklarına inanarak Crawford veya diğer adamlardan biriyle evlenmeye çalıştı. Bunun yerine, onun ilerlemelerini reddettiler ve derin bir korku onu bunalttığında histeriye kapıldı.
Dağlara kaçtı, kendini zehirlemeye çalıştı ve çalışmayı reddetti. İtaatsizliğini cezalandırmak için adamlar onu bir bayrak direğine bağladılar ve ona yiyecek vermediler.
Daha sonra çevreye aynı hızla uyum sağladı.
Jennifer Niven, “Ada Blackjack: A True Story of Arctic Survival” (2004) adlı kitabında “Dikiyordu, yemek pişiriyordu, bulaşıkları yıkıyordu, kıyafetlerini temizliyordu ve derilerini sıyırıyordu” diye yazmıştı.
Niven, “Ekmek pişirmek için sabah 6’da kalktı” diye ekledi. “Hoş, neşeli ve arkadaş canlısıydı. Üzerine düşeni yapmadığı bir zaman olduğuna inanmak zordu.”
Ancak koşullar hızla kötüleşti. Yeni malzeme getirme sözü veren bir gemi, deniz buzuyla karşılaştığında gelemedi ve keşif gezisinin yiyeceği tehlikeli derecede azalmıştı. 29 Ocak 1923’te yardım istemek üzere yola çıkan Crawford, Maurer ve Galle’nin Uzun Boğaz’ı geçerek Sibirya’ya yaptıkları yolculukta öldükleri söyleniyor.
Los Angeles Times, Blackjack’in Knight’la birlikte geride kaldığını ve “doktor, hemşire, refakatçi, hizmetçi ve avcı” olduğunu yazarken, kaşif onu lanetledi ve hastalığından dolayı onu suçladı.
Blackjack, Mart 1923’te tutmaya başladığı günlüğüne kırık bir İngilizceyle şunları yazdı: “Kadınlar için dört erkeğin yerini almanın, odunla çalışmanın ve onu aramak için yemek yemenin ne kadar zor olduğunu düşünmekten hiç vazgeçmiyor.”
Kısa bir süre sonra, onun sert yorumlarını görmezden geldi ve keşif kedisi Vic’in yanında adanın tehlikeleriyle tek başına yüzleşmeye karar verdi.
Niven, “Bir kez hata yaptıysa bir daha yapmadı” diye yazdı. “Liman ağzında ayak bileklerine kadar düştüğünde öğrendi.”
“Çok sağa ya da sola ateş ettiğinde ve hiçbir kuşa çarpmadan kuşları korkuttuğunda bunu fark etti” diye devam etti. “Tetiği çektiğinde, çekici daha önce uyguladığını unutarak neredeyse yere düşürüyordu ama yaralanmamıştı. Ve bir daha asla unutmadı. Ayrıca tilki kürklerini sürekli yemeye çalışan kedinin ulaşamayacağı yerde tutmayı da öğrendi.”
Blackjack’in günlüğüne göre Knight 23 Haziran 1923’te öldü.
İki ay sonra bir kurtarma gemisi geldi, Blackjack’i buldu ve onu Alaska’ya geri getirdi.
Orada Bennett’le yeniden bir araya geldi ve hayatı zorluklarla dolu olmasına rağmen onu tüberküloz tedavisi için Seattle’a götürdü.
Keşif gezisinden vaat ettikleri toplam ücretler hiçbir zaman ödenmedi. Knight’a yeterince ilgi göstermediği için eleştirildi ve hikayesini Stefansson ve diğerlerinin yararına paylaşmaya yönlendirildi. Sonunda yoksulluğa düştü ve kendini o kadar perişan hissetti ki, Wrangel Adası’nın yalnızlığını ve zorluklarını arzuladı.
İkinci evliliği boşanmayla sonuçlandı. Bu evlilikten olan oğlu Billy Blackjack Johnson 2003 yılında vefat etti. Oğlu Bennett ise 1972 yılında 58 yaşında vefat etti.
The Nunatsiaq News’de 2018’de yayınlanan bir makaleye göre Billy, “Annem Ada Blackjack’i dünyadaki en sevgi dolu annelerden biri ve Kuzey Kutbu keşif tarihindeki en büyük kahramanlardan biri olarak görüyorum” dedi. ihtimaller.”
Blackjack 29 Mayıs 1983’te Palmer, Alaska’da öldü. 85 yaşındaydı. Mezar taşındaki basit bir plakette şöyle yazıyor: “Kahraman – Wrangel Adası Keşif Gezisi.”
Ada Blackjack, 1921’de bir kutup keşif gezisinin parçası olarak Wrangel Adası’na vardığında, Kuzey Kutbu’nda hayatta kalma konusunda neredeyse hiçbir şey bilmiyordu.
Daha önce hiç ev ya da barınak inşa etmemişti. Kutup ayıları gibi silahlar ve bıçaklar da onu korkutuyordu. Ve hiçbir zaman erzak depolamamış ya da küçük av hayvanları yakalamamıştı.
Temel becerilerden yoksun olmasına rağmen, oğlunun tüberküloz tedavisi için para bulma konusunda çaresizce uzak kuzeydeki zorlu koşullara göğüs gerdi ve katıksız iradesiyle hayatta kaldı.
Arktik kaşifi Vilhjalmur Stefansson tarafından Britanya İmparatorluğu adına Alaska ile Rusya arasındaki ıssız adayı fethetmek üzere organize edilen bir mürettebata eşlik etmek üzere terzi olarak işe alınmıştı.
Ancak grubun bu çorak arazide mahsur kalmasından iki yıldan fazla bir süre sonra, bir kurtarma operasyonu Blackjack’in Wrangel Adası keşif gezisinden hayatta kalan tek kişi olduğunu ortaya çıkardı.
1924 tarihli bir Los Angeles Times makalesi şöyle diyordu: “Kısa ve isteksiz cümleleri arasındaki boşlukları doldurarak kesin gerçeği bir araya getiriyor”. “Daha güçlü, daha uzun boylu beyaz adamlar, biyolojik anlamda hayatta kalamadıkları için öldüler” .” Oyun vardı ama onu nasıl yakalayacaklarını ya da öldüreceklerini bilmiyorlardı.”
Tamamen kötü hazırlanmış ve kaynakları yetersiz olan şirketin genç adamlarından üçü, yardım istemek için deniz buzunu geçerek Sibirya’ya gitmek üzere adadaki üslerini terk etti. Kendilerinden bir daha haber alınamadı.
İskorbüt hastalığından ciddi şekilde hasta olan dördüncü bir adam, ölümüne kadar Blackjack’in bakımına verildi.
Kendi haline bırakıldığında elementleri fethetmeyi öğrendi. Kilometrelerce yakacak odun taşıdı, tilkileri öldürdü, bir umiak yaptı ve ren geyiği derisinden bir parka dikti.
Dönüşünün ardından basın onu “kadın Robinson Crusoe” olarak selamladı ve her adımını takip etti. Ancak Blackjack’in mütevazı bir görüşü vardı.
1973 yılında Denver Post’ta yayınlanan bir makale şöyle diyordu: “Daha sonraki yıllarda, insanlar ona cesur dediğinde başını yana eğiyor ve koyu kahverengi gözleriyle gözünü kırpmadan bakıyordu.” “Bir süre sonra yanıt verdi.” Basitçe: “Cesur” ? Bu konuda hiçbir şey bilmiyorum. Ama hayattayken asla umudumu kaybetmeyeceğim.’”
Ada Delutuk, 10 Mayıs 1898’de Alaska’nın Spruce Creek bölgesindeki bir Iñupiat yerleşiminde doğdu. Babası sekiz yaşındayken öldü ve annesi onu, ev işleri, dikiş ve yemek pişirmenin yanı sıra matematik, okuma ve yazma öğreten yakınlardaki Nome’daki Metodist misyonerlerin bakımına emanet etti.
16 yaşında köpek ezici Jack Blackjack ile evlendi ve 21 yaşına gelmeden üç çocuğu oldu, bunlardan ikisi öldü. Kocası onu dövdü, aç bıraktı ve sonra aileyi terk etti.
Los Angeles Times’ın aktardığına göre “Kemikleri zayıf, kıyafet ve para olmadığı için neredeyse çıplak.” Hayatta kalan oğlu Bennett’i bir yetimhaneye götürdü.
1921 yılına gelindiğinde, 1913’ten 1918’e kadar 16 kişinin hayatına mal olan bir Kuzey Kutbu keşif gezisi düzenlemesiyle ünlü Stefansson, Stefansson Arktik Keşif Şirketi’ni kurmuş ve yeni projesinin arkasında duracak dört genç adam (Allan Crawford, Lorne Knight, Fred Maurer ve Milton Galle) bulmuştu. Wrangel Adası’nı ele geçirme vizyonu.
Erkekler hazırlanmak için, keşif gezisi sırasında eldivenlerini ve çizme tabanlarını onarabilecek İngilizce konuşan bir terzi aradılar.
Bennett’i yetimhaneden geri getirip ona uygun bakımı sağlamaya yetecek kadar kazanmayı ümit eden Blackjack, diğer Iñupiat’ların da katılacağını varsayarak, ayda 50 dolar vaat edilen maaş karşılığında şirkete katılmayı gönülsüzce kabul etti.
Ancak gemi ayrılmaya hazırlanırken gemideki tek Alaska Yerlisi ve tek kadın olduğunu fark etti. Geminin nihai varış noktasına varmadan önce “Nome ile Wrangel arasındaki bir yerleşim yerinde durup Ada’nın onun yerini alabileceği aileleri işe alacağına” dair güvence verildi. Ancak böyle bir duraklama olmadı ve Wrangel Adası’na doğru yola devam etti.
Stefansson’un 1925 tarihli The Adventure of Wrangel Island adlı kitabında Blackjack şöyle yazıyordu: “Ülke bana çok büyük göründü ama sadece küçük bir ada olduğunu söylediler.” İlk başta geri döneceğimi düşündüm ama sonra geri döndüm. Bunun çocuklar için adil olmayacağına karar verdim.”
Blackjack, oraya vardığında onu koruyacaklarına inanarak Crawford veya diğer adamlardan biriyle evlenmeye çalıştı. Bunun yerine, onun ilerlemelerini reddettiler ve derin bir korku onu bunalttığında histeriye kapıldı.
Dağlara kaçtı, kendini zehirlemeye çalıştı ve çalışmayı reddetti. İtaatsizliğini cezalandırmak için adamlar onu bir bayrak direğine bağladılar ve ona yiyecek vermediler.
Daha sonra çevreye aynı hızla uyum sağladı.
Jennifer Niven, “Ada Blackjack: A True Story of Arctic Survival” (2004) adlı kitabında “Dikiyordu, yemek pişiriyordu, bulaşıkları yıkıyordu, kıyafetlerini temizliyordu ve derilerini sıyırıyordu” diye yazmıştı.
Niven, “Ekmek pişirmek için sabah 6’da kalktı” diye ekledi. “Hoş, neşeli ve arkadaş canlısıydı. Üzerine düşeni yapmadığı bir zaman olduğuna inanmak zordu.”
Ancak koşullar hızla kötüleşti. Yeni malzeme getirme sözü veren bir gemi, deniz buzuyla karşılaştığında gelemedi ve keşif gezisinin yiyeceği tehlikeli derecede azalmıştı. 29 Ocak 1923’te yardım istemek üzere yola çıkan Crawford, Maurer ve Galle’nin Uzun Boğaz’ı geçerek Sibirya’ya yaptıkları yolculukta öldükleri söyleniyor.
Los Angeles Times, Blackjack’in Knight’la birlikte geride kaldığını ve “doktor, hemşire, refakatçi, hizmetçi ve avcı” olduğunu yazarken, kaşif onu lanetledi ve hastalığından dolayı onu suçladı.
Blackjack, Mart 1923’te tutmaya başladığı günlüğüne kırık bir İngilizceyle şunları yazdı: “Kadınlar için dört erkeğin yerini almanın, odunla çalışmanın ve onu aramak için yemek yemenin ne kadar zor olduğunu düşünmekten hiç vazgeçmiyor.”
Kısa bir süre sonra, onun sert yorumlarını görmezden geldi ve keşif kedisi Vic’in yanında adanın tehlikeleriyle tek başına yüzleşmeye karar verdi.
Niven, “Bir kez hata yaptıysa bir daha yapmadı” diye yazdı. “Liman ağzında ayak bileklerine kadar düştüğünde öğrendi.”
“Çok sağa ya da sola ateş ettiğinde ve hiçbir kuşa çarpmadan kuşları korkuttuğunda bunu fark etti” diye devam etti. “Tetiği çektiğinde, çekici daha önce uyguladığını unutarak neredeyse yere düşürüyordu ama yaralanmamıştı. Ve bir daha asla unutmadı. Ayrıca tilki kürklerini sürekli yemeye çalışan kedinin ulaşamayacağı yerde tutmayı da öğrendi.”
Blackjack’in günlüğüne göre Knight 23 Haziran 1923’te öldü.
İki ay sonra bir kurtarma gemisi geldi, Blackjack’i buldu ve onu Alaska’ya geri getirdi.
Orada Bennett’le yeniden bir araya geldi ve hayatı zorluklarla dolu olmasına rağmen onu tüberküloz tedavisi için Seattle’a götürdü.
Keşif gezisinden vaat ettikleri toplam ücretler hiçbir zaman ödenmedi. Knight’a yeterince ilgi göstermediği için eleştirildi ve hikayesini Stefansson ve diğerlerinin yararına paylaşmaya yönlendirildi. Sonunda yoksulluğa düştü ve kendini o kadar perişan hissetti ki, Wrangel Adası’nın yalnızlığını ve zorluklarını arzuladı.
İkinci evliliği boşanmayla sonuçlandı. Bu evlilikten olan oğlu Billy Blackjack Johnson 2003 yılında vefat etti. Oğlu Bennett ise 1972 yılında 58 yaşında vefat etti.
The Nunatsiaq News’de 2018’de yayınlanan bir makaleye göre Billy, “Annem Ada Blackjack’i dünyadaki en sevgi dolu annelerden biri ve Kuzey Kutbu keşif tarihindeki en büyük kahramanlardan biri olarak görüyorum” dedi. ihtimaller.”
Blackjack 29 Mayıs 1983’te Palmer, Alaska’da öldü. 85 yaşındaydı. Mezar taşındaki basit bir plakette şöyle yazıyor: “Kahraman – Wrangel Adası Keşif Gezisi.”