Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’ndaki Mendel Goldberg Fabrics’in mütevazi cephesinin arkasına adım atın ve birdenbire yerden tavana raflarda bir dizi muhteşem kumaşla çevrili olacaksınız: cıvatalar ve özenle katlanmış ince pamuk, ipek, saten, tafta ve dantel yığınlarının yanı sıra sakız pembesi metalik brokardan elma yeşili ipek-saten jakardan parıldayan pileli lacivert şifona kadar daha gösterişli malzemeler. Altın ipliklerle dokunmuş ya da Swarovski kristalleriyle ışıldayan kumaşlar var. Ve uçuk pembe veya siyah beyaz renklerde, küçük kurdeleler ve boncuklarla dokunmuş Chanel tarzı yün buklet var. Malzeme, kuzu derisi kadar lüks bir yapıya sahiptir. Onu istiyorum.
dikiş dikmem DNA’m yok (ailemde kimsede yoktu). Birkaç ay öncesine kadar – bir zamanlar el arabalarıyla dolu olan ve şimdi teslimat bisikletleriyle dolu bir sokak olan – Hester Caddesi’nde yürüyene ve Mendel Goldberg’e gidene kadar ısmarlama giysiler dünyasına veya bir tasarımcının kullanabileceği kumaşlara hiç dikkat etmemiştim.
Sahibi Alice Goldberg, kumaşları ölçtüğü büyük bir ahşap masanın üzerindeki her zamanki tüneğinden dükkânı işletiyordu. Üzerine tam oturan beyaz bir bluz, arkadan fermuarlı ince bej bir etek ve siyah babetler giymişti. Goldberg, büyük büyükbabası Mendel’in şirketi kurmasından bu yana, ailenin işletmeyi yöneten dördüncü kuşağı. 1989’dan beri Goldberg’lerin yardımcısı olan Luis Ortega ile birlikte çalışan Alice, birkaç yıl önce bir grup Suudi prensesin mağazada “deli gibi alışveriş yaparak” yaklaşık 30 dakika geçirdikleri ve yedi nedime elbisesi için boncuklu gök mavisi tül aldıkları gün de dahil olmak üzere bazı unutulmaz alışveriş çılgınlıklarına tanık oldu.
Kostüm tasarımcıları da düzenli müşterilerdir. Bunların arasında, Netflix’in Bridgerton dizisinin ilk sezonunun (Ellen Mirojnick ile birlikte) ve gelecek üçüncü sezonunun gardırobundan sorumlu olan John Glaser da var. Glaser, “Bazı çok ince ve pahalı aşırı işlemeli veya boncuklu kumaşlar gibi başka hiçbir yerde bulamayacağınız şeyleri burada bulabilirsiniz” diyor. Glaser, Mendel Goldberg’in kumaşlarını, lazerle kesilmiş ipek şifondan yapılmış şeffaf beyaz bir elbise de dahil olmak üzere Regency dönemi draması için bir dizi kostüm için kullandığını ekliyor Glaser. “Ayrıca Lady Bridgerton için bana 18. yüzyıldan kalma bir duvar kağıdını hatırlatan açık mavi ipek jakarlı bir elbise vardı.”
Dükkandayken, Goldberg’in müstakbel bir gelin için fildişinden bir gazar örtmesini ve bunun bir nişan elbisesi olarak nasıl kullanılabileceğini göstermesini izliyorum. O öğleden sonra, Power Book III: Raising Kanan adlı TV dizisinin kostüm tasarımcısı Tsigie White uğrar. Parıldayan payetlerle kaplı bir altın parçası onu büyüledi. Goldberg onun için bir metre öteyi ölçerken, “Onunla gösteri için bir şeyler bulacağım,” diyor. “Ben hiç burada bulunmadım; Bir arkadaşım bundan bahsetmişti,” diye devam ediyor. “Bu benim için harika bir keşif.”
Goldberg envanterinin içini dışını biliyor ve hatta mağazaların web sitesi bile – belki de şirketin 21. yüzyıla verdiği en büyük imtiyaz – harika bir şekilde detaylandırılmış, kumaşlar dikkatlice tanımlanmış ve mankenler üzerinde bol dökümlü olarak gösterilmiştir. Goldberg’in müşterileri ülke genelinde ve yurt dışında bulunmaktadır; Bazıları Zoom veya FaceTime aracılığıyla kumaşlara göz atmak istiyor. “Herkesin sanki mağazaya gitmiş gibi aynı güvenle internetten alışveriş yapmasını istiyorum. Diyelim ki Teksas’tasınız ve internetten bir şeyler sipariş ediyorsunuz. açmanı istemiyorum [the package] ve ‘Aman Tanrım’ deyin” diyor. “Heyecanlanmanı istiyorum.”
Polonyalı bir Yahudi göçmen olan Mendel Goldberg’in Aşağı Doğu Yakası’nda bir el arabasından terzilik malzemeleri sattığı günlerden çok uzak. 1890’da bu beş katlı binada dükkân açtı. (Bodrum katı artık depo; en üstteki dört kat apartmanlar.) Oğlu Alexander, astar için kürkçülere ipek sattı; İskender’in oğlu Samuel – Alice’in babası – her ikisinin de büyük ev terzilik departmanları olan Gimbels ve Macy’s’e kumaş sattı.
İş gelişti. Alice, Brooklyn’de doğdu ve sonraki çocukluk yıllarını, ebeveynlerinin yaşadığı ve Hester Caddesi’ne gidip geldiği Great Neck, NY’de geçirdi. “Ben çok korunaklı bir kızdım” diyor. “Bütün kıyafetlerim benim için İskender’in karısı olan büyükannem Ida tarafından dikildi.”
Üniversiteden sonra Alice matematik öğretti, evlendi ve hala ikamet ettiği Manhattan’ın Yukarı Doğu Yakası’na taşındı. Kudüs’te yaşayan Alexandra ve New Rochelle, NY’da yaşayan Josefa adında iki kızı vardır. Josefa’nın kızı Eliana geçenlerde moda üzerine tezini yazdı. Sonunda Mendel Goldberg Fabrics’i devraldığında, Eliana şirkete liderlik edecek altıncı nesil olacak.
Alice Goldberg, 30 yaşına kadar aile şirketine katılmadı. Babası evine geldi ve ‘Annen hasta, bakkala gelmelisin’ dedi. İçeri girdim ve hiç çıkmadım” diyor.
İlk görevi, Avrupa’ya bir kumaş alışverişi gezisiydi. “Bazı büyük İsviçre şirketlerinde en güzel ürünleri gördüm. Beni tanımadıkları için kredibilitemi sordular” diyor gülümseyerek. “‘Bana bir iyilik yapar mısın’ diyorum. Lütfen şoförüme bir süre burada kalacağımı söylemesi için birini gönderin.’ Şoförlü bir Mercedes’im olduğunu görseler her şey düzelir diye düşündüm.” Krediyi aldı ve şimdi yılda iki kez İtalya, İsviçre ve Fransa’ya seyahat ediyor.
Ancak Mendel Goldberg’in bu kadar beğenilmesinin nedeni sadece gösterişli kumaşları değil, Alice Goldberg’in kendisi de “Hiç iade almadım” diyor. “Hiç. Ne çılgınca değil mi?” Kışlık bir mont düşünüyorum. Aklımı okumuşçasına bana lacivert Fransız yün bukletini gösteriyor ve içini baskılı kaşmirle doldurmayı öneriyor. Annemin dediği gibi, “Hayal gücünde neden tasarruf var?”
dikiş dikmem DNA’m yok (ailemde kimsede yoktu). Birkaç ay öncesine kadar – bir zamanlar el arabalarıyla dolu olan ve şimdi teslimat bisikletleriyle dolu bir sokak olan – Hester Caddesi’nde yürüyene ve Mendel Goldberg’e gidene kadar ısmarlama giysiler dünyasına veya bir tasarımcının kullanabileceği kumaşlara hiç dikkat etmemiştim.
Sahibi Alice Goldberg, kumaşları ölçtüğü büyük bir ahşap masanın üzerindeki her zamanki tüneğinden dükkânı işletiyordu. Üzerine tam oturan beyaz bir bluz, arkadan fermuarlı ince bej bir etek ve siyah babetler giymişti. Goldberg, büyük büyükbabası Mendel’in şirketi kurmasından bu yana, ailenin işletmeyi yöneten dördüncü kuşağı. 1989’dan beri Goldberg’lerin yardımcısı olan Luis Ortega ile birlikte çalışan Alice, birkaç yıl önce bir grup Suudi prensesin mağazada “deli gibi alışveriş yaparak” yaklaşık 30 dakika geçirdikleri ve yedi nedime elbisesi için boncuklu gök mavisi tül aldıkları gün de dahil olmak üzere bazı unutulmaz alışveriş çılgınlıklarına tanık oldu.
Kostüm tasarımcıları da düzenli müşterilerdir. Bunların arasında, Netflix’in Bridgerton dizisinin ilk sezonunun (Ellen Mirojnick ile birlikte) ve gelecek üçüncü sezonunun gardırobundan sorumlu olan John Glaser da var. Glaser, “Bazı çok ince ve pahalı aşırı işlemeli veya boncuklu kumaşlar gibi başka hiçbir yerde bulamayacağınız şeyleri burada bulabilirsiniz” diyor. Glaser, Mendel Goldberg’in kumaşlarını, lazerle kesilmiş ipek şifondan yapılmış şeffaf beyaz bir elbise de dahil olmak üzere Regency dönemi draması için bir dizi kostüm için kullandığını ekliyor Glaser. “Ayrıca Lady Bridgerton için bana 18. yüzyıldan kalma bir duvar kağıdını hatırlatan açık mavi ipek jakarlı bir elbise vardı.”
Dükkandayken, Goldberg’in müstakbel bir gelin için fildişinden bir gazar örtmesini ve bunun bir nişan elbisesi olarak nasıl kullanılabileceğini göstermesini izliyorum. O öğleden sonra, Power Book III: Raising Kanan adlı TV dizisinin kostüm tasarımcısı Tsigie White uğrar. Parıldayan payetlerle kaplı bir altın parçası onu büyüledi. Goldberg onun için bir metre öteyi ölçerken, “Onunla gösteri için bir şeyler bulacağım,” diyor. “Ben hiç burada bulunmadım; Bir arkadaşım bundan bahsetmişti,” diye devam ediyor. “Bu benim için harika bir keşif.”
Goldberg envanterinin içini dışını biliyor ve hatta mağazaların web sitesi bile – belki de şirketin 21. yüzyıla verdiği en büyük imtiyaz – harika bir şekilde detaylandırılmış, kumaşlar dikkatlice tanımlanmış ve mankenler üzerinde bol dökümlü olarak gösterilmiştir. Goldberg’in müşterileri ülke genelinde ve yurt dışında bulunmaktadır; Bazıları Zoom veya FaceTime aracılığıyla kumaşlara göz atmak istiyor. “Herkesin sanki mağazaya gitmiş gibi aynı güvenle internetten alışveriş yapmasını istiyorum. Diyelim ki Teksas’tasınız ve internetten bir şeyler sipariş ediyorsunuz. açmanı istemiyorum [the package] ve ‘Aman Tanrım’ deyin” diyor. “Heyecanlanmanı istiyorum.”
Polonyalı bir Yahudi göçmen olan Mendel Goldberg’in Aşağı Doğu Yakası’nda bir el arabasından terzilik malzemeleri sattığı günlerden çok uzak. 1890’da bu beş katlı binada dükkân açtı. (Bodrum katı artık depo; en üstteki dört kat apartmanlar.) Oğlu Alexander, astar için kürkçülere ipek sattı; İskender’in oğlu Samuel – Alice’in babası – her ikisinin de büyük ev terzilik departmanları olan Gimbels ve Macy’s’e kumaş sattı.
İş gelişti. Alice, Brooklyn’de doğdu ve sonraki çocukluk yıllarını, ebeveynlerinin yaşadığı ve Hester Caddesi’ne gidip geldiği Great Neck, NY’de geçirdi. “Ben çok korunaklı bir kızdım” diyor. “Bütün kıyafetlerim benim için İskender’in karısı olan büyükannem Ida tarafından dikildi.”
Üniversiteden sonra Alice matematik öğretti, evlendi ve hala ikamet ettiği Manhattan’ın Yukarı Doğu Yakası’na taşındı. Kudüs’te yaşayan Alexandra ve New Rochelle, NY’da yaşayan Josefa adında iki kızı vardır. Josefa’nın kızı Eliana geçenlerde moda üzerine tezini yazdı. Sonunda Mendel Goldberg Fabrics’i devraldığında, Eliana şirkete liderlik edecek altıncı nesil olacak.
Alice Goldberg, 30 yaşına kadar aile şirketine katılmadı. Babası evine geldi ve ‘Annen hasta, bakkala gelmelisin’ dedi. İçeri girdim ve hiç çıkmadım” diyor.
İlk görevi, Avrupa’ya bir kumaş alışverişi gezisiydi. “Bazı büyük İsviçre şirketlerinde en güzel ürünleri gördüm. Beni tanımadıkları için kredibilitemi sordular” diyor gülümseyerek. “‘Bana bir iyilik yapar mısın’ diyorum. Lütfen şoförüme bir süre burada kalacağımı söylemesi için birini gönderin.’ Şoförlü bir Mercedes’im olduğunu görseler her şey düzelir diye düşündüm.” Krediyi aldı ve şimdi yılda iki kez İtalya, İsviçre ve Fransa’ya seyahat ediyor.
Ancak Mendel Goldberg’in bu kadar beğenilmesinin nedeni sadece gösterişli kumaşları değil, Alice Goldberg’in kendisi de “Hiç iade almadım” diyor. “Hiç. Ne çılgınca değil mi?” Kışlık bir mont düşünüyorum. Aklımı okumuşçasına bana lacivert Fransız yün bukletini gösteriyor ve içini baskılı kaşmirle doldurmayı öneriyor. Annemin dediği gibi, “Hayal gücünde neden tasarruf var?”