İskoç araştırmacılar, uyguladıkları kan testinin, HPV virüsünün yarattığı sorunların yeniden ortaya çıkıp çıkmayacağını erken teşhis etme formülünde ihtilal yaratma potansiyeline sahip olduğunu söylüyorlar.
İskoçya’daki Edinburgh Üniversitesi’nde yapılan bir çalışmada, sıvı biyopsi olarak bilinen bir testin, HPV virüsünün niye olduğu rahim ağzı kanserini ya da başka rahatsızlıkları yenidenlayıp yenidenlamayacağı hakikat bir biçimde tespit edildi.
Çoğu insan, hayatında en az 1 defa cinsel temas yoluyla geçen bir çeşit HPV virüsü alıyor, lakin birçoğu enfeksiyonu olduğunu bilmeden bedeni virüsü temizliyor. Ancak birtakım ender tipler, baş ve boyun, serviks, anüs ve cinsel organları etkileyenler de dahil olmak üzere belli kanserlerin riskini artırıyor.
Şu anki tedavilerde tabipler, hastalığın tedaviden daha sonra geri dönüp dönmeyeceğini anlamaya çalışmak için doku örneği almak zorunda. Lakin Daily Mail’in haberine bakılırsa, Edinburgh Üniversitesi’ndeki bilim insanlarının ortaya koyduğu çalışma, kan testiyle bu tespitin kolay kolay yapılabileceğini ortaya koyuyor.
KAN TESTİ DNA MODÜLLERİNİ TESPİT EDEBİLİYOR
Araştırmacılar, kanserli 104 hastanın kemoterapi ve radyoterapiye nasıl karşılık verdiğini pahalandırmak için Covid-19 için yapılan PCR testine emsal sistemlere sahip olan sıvı biyopsi prosedürünü kullandı.
Test, tümörde bulunan HPV’den türetilen kandaki küçük DNA kesimlerini tespit etti. Sonuçlar, hadiselerin yüzde 95’inde sıvı biyopsi sonuçlarının standart doku numunesi testlerinden alınan sonuçlarla eşleştiğini ortaya koydu.
Edinburgh Üniversitesi’nden Profesör Tim Aitman, “Semptomlar ortaya çıkmadan evvel tümörlerden DNA’yı alarak, sıvı biyopsinin kanseri erken bir evrede nasıl tespit ettiğine dair büyük bir potansiyeli var. Gırtlak kanseri hastaları için işe yaradığını gösterdik, lakin değişen teknolojinin hoşluğu, onu sıradan bir kan testinden kanserle kontaklı rastgele bir DNA dizisini tespit edecek biçimde uyarlayabilmemizdir” dedi.
Araştırmacılar, bu yeni testin halihazırdaki doku numunesi alma hallerinden daha yanlışsız çalışıp çalışmadığını tespit edebileceklerini öne sürüyorlar. Çalışma, Avrupa Cerrahi Onkoloji Dergisi’nde yayınlandı.
İskoçya’daki Edinburgh Üniversitesi’nde yapılan bir çalışmada, sıvı biyopsi olarak bilinen bir testin, HPV virüsünün niye olduğu rahim ağzı kanserini ya da başka rahatsızlıkları yenidenlayıp yenidenlamayacağı hakikat bir biçimde tespit edildi.
Çoğu insan, hayatında en az 1 defa cinsel temas yoluyla geçen bir çeşit HPV virüsü alıyor, lakin birçoğu enfeksiyonu olduğunu bilmeden bedeni virüsü temizliyor. Ancak birtakım ender tipler, baş ve boyun, serviks, anüs ve cinsel organları etkileyenler de dahil olmak üzere belli kanserlerin riskini artırıyor.
Şu anki tedavilerde tabipler, hastalığın tedaviden daha sonra geri dönüp dönmeyeceğini anlamaya çalışmak için doku örneği almak zorunda. Lakin Daily Mail’in haberine bakılırsa, Edinburgh Üniversitesi’ndeki bilim insanlarının ortaya koyduğu çalışma, kan testiyle bu tespitin kolay kolay yapılabileceğini ortaya koyuyor.
KAN TESTİ DNA MODÜLLERİNİ TESPİT EDEBİLİYOR
Araştırmacılar, kanserli 104 hastanın kemoterapi ve radyoterapiye nasıl karşılık verdiğini pahalandırmak için Covid-19 için yapılan PCR testine emsal sistemlere sahip olan sıvı biyopsi prosedürünü kullandı.
Test, tümörde bulunan HPV’den türetilen kandaki küçük DNA kesimlerini tespit etti. Sonuçlar, hadiselerin yüzde 95’inde sıvı biyopsi sonuçlarının standart doku numunesi testlerinden alınan sonuçlarla eşleştiğini ortaya koydu.
Edinburgh Üniversitesi’nden Profesör Tim Aitman, “Semptomlar ortaya çıkmadan evvel tümörlerden DNA’yı alarak, sıvı biyopsinin kanseri erken bir evrede nasıl tespit ettiğine dair büyük bir potansiyeli var. Gırtlak kanseri hastaları için işe yaradığını gösterdik, lakin değişen teknolojinin hoşluğu, onu sıradan bir kan testinden kanserle kontaklı rastgele bir DNA dizisini tespit edecek biçimde uyarlayabilmemizdir” dedi.
Araştırmacılar, bu yeni testin halihazırdaki doku numunesi alma hallerinden daha yanlışsız çalışıp çalışmadığını tespit edebileceklerini öne sürüyorlar. Çalışma, Avrupa Cerrahi Onkoloji Dergisi’nde yayınlandı.