Bu nedenle şirketler ziyaretçilere bugün bir turistin Sanibel’de bulabileceği en yararlı şeyi veriyor: Neyin, nerede ve ne zaman açık olduğunun basılı bir listesi.
“Kalbinizi kırıyor”
Şu anda, bölgeyi ziyaret etmek bir tatilden çok bir taahhüt niteliğindedir.
Şubat ayının başlarında güneşli bir günde, Overland Park, Kan.’dan Lisa Taussig ve yetişkin kızı Christy, kaldıkları Island Inn’in önündeki sahildeki birkaç turist arasındaydı. Bayan Taussig, adaya yılda yaklaşık üç kez geldiklerini ve bu yıl da farklı olmadığını söyledi. “Fırtına geçtikten sonra, ‘Biliyor musun? Buraya gelip Sanibel’i destekleyeceğiz” dedi.
Dönüp arkasındaki kontrplak kaplı yıkık apartman sırasını işaret etmeden önce, “Burada hoş geldin,” diye ekledi. “Şimdi ıssız hissediyor ve genellikle burada bulunan yemyeşil ağaçlar yok.”
“Kalbini kırıyor,” dedi.
Fort Myers Beach’te sakinler postalarını hâlâ bir karavandan alıyor. Cam, çiviler ve tanımlanamayan bükülmüş molozlar yere dağılmış durumda. Şehrin her yerinde “FMB STRONG” yazılı birçok bayrak, tampon çıkartması ve tişört var.
Geçenlerde bir Cumartesi günü, Beach Bar adlı küçük bir yer, fırtınadan yorgun görünen ama garip bir şekilde geri adım atmayı reddeden bir yerel halkla doluydu. Fırtınadan önce bile, barın fiziksel yapısı — doğrudan Estero Bulvarı’nda, tarihsel olarak yukarıdan aşağıya araçlarda gezinen ziyaretçilerle dolu olan sahil şeridi — pek fazla değildi: Suya bakan iki katlı ahşap bir binaydı. Şimdi sadece beton levha kaldı.
Ancak bu müdavimleri durdurmadı. Kalabalık, beton üzerine çıkardıkları şezlonglar ve soğutucularla geldi. 1972’den beri bara geldiğini söyleyen Chicago’dan Randy Deutsch, “Şu anda bir karavan, iki dış mekan ve bir grupla çalışıyorlar” dedi.
Yönetici Matt Faller, “Konseptimiz değişmedi” dedi. “Soğuk bira, canlı müzik, ayak parmakları kumda.”
“Kalbinizi kırıyor”
Şu anda, bölgeyi ziyaret etmek bir tatilden çok bir taahhüt niteliğindedir.
Şubat ayının başlarında güneşli bir günde, Overland Park, Kan.’dan Lisa Taussig ve yetişkin kızı Christy, kaldıkları Island Inn’in önündeki sahildeki birkaç turist arasındaydı. Bayan Taussig, adaya yılda yaklaşık üç kez geldiklerini ve bu yıl da farklı olmadığını söyledi. “Fırtına geçtikten sonra, ‘Biliyor musun? Buraya gelip Sanibel’i destekleyeceğiz” dedi.
Dönüp arkasındaki kontrplak kaplı yıkık apartman sırasını işaret etmeden önce, “Burada hoş geldin,” diye ekledi. “Şimdi ıssız hissediyor ve genellikle burada bulunan yemyeşil ağaçlar yok.”
“Kalbini kırıyor,” dedi.
Fort Myers Beach’te sakinler postalarını hâlâ bir karavandan alıyor. Cam, çiviler ve tanımlanamayan bükülmüş molozlar yere dağılmış durumda. Şehrin her yerinde “FMB STRONG” yazılı birçok bayrak, tampon çıkartması ve tişört var.
Geçenlerde bir Cumartesi günü, Beach Bar adlı küçük bir yer, fırtınadan yorgun görünen ama garip bir şekilde geri adım atmayı reddeden bir yerel halkla doluydu. Fırtınadan önce bile, barın fiziksel yapısı — doğrudan Estero Bulvarı’nda, tarihsel olarak yukarıdan aşağıya araçlarda gezinen ziyaretçilerle dolu olan sahil şeridi — pek fazla değildi: Suya bakan iki katlı ahşap bir binaydı. Şimdi sadece beton levha kaldı.
Ancak bu müdavimleri durdurmadı. Kalabalık, beton üzerine çıkardıkları şezlonglar ve soğutucularla geldi. 1972’den beri bara geldiğini söyleyen Chicago’dan Randy Deutsch, “Şu anda bir karavan, iki dış mekan ve bir grupla çalışıyorlar” dedi.
Yönetici Matt Faller, “Konseptimiz değişmedi” dedi. “Soğuk bira, canlı müzik, ayak parmakları kumda.”