babaadam
Aktif Üye
Mtamanika Colisse Beamon ve Marc Anthony VanSchaick 2007’de New York’ta WABC-TV’de çalışırken – kendisi yapımcı, o da foto muhabiri – bir meslektaşının teşvikine rağmen, ikisi de diğerini tanımakla ilgilenmiyordu.
47 yaşındaki Bay VanSchaick’in önceki ilişkisinden bir oğlu vardı, “bu yüzden bütün hafta sonlarımı çocuğumla geçirdim” dedi. “Pek flört etmedim.”
Nika lakaplı Bayan Beamon’un kendine göre nedenleri vardı: “Onun bir aptal olduğunu duydum, bu yüzden onunla tanışma zahmetine hiç girmedim.”
Düşünceleri de bu sırada başka şeyler üzerindeydi. 51 yaşındaki Bayan Beamon, “Tanıştığımızda ne kadar hasta olduğumu bilmiyordu, ben de bilmiyordum çünkü sahip olduğum şeye bir isim veremiyordum” dedi.
IgG4 ile ilişkili hastalık veya birden fazla organın işlev bozukluğuna ve yıkımına yol açan kitlelere ve lezyonlara neden olabilen kronik enflamatuar bir hastalık olan IgG4-RD olarak adlandırılan nadir bir otoimmün durumla doğru şekilde teşhis edilmesi toplam 17 yılını alacaktı. Bayan Beamon, “herhangi bir eklemde iltihaplanmaya neden olduğu için” lupus veya multipl skleroza benzer olarak tanımladı. Semptomlarını yönetmek için her gün ilaç alıyor.
Bayan Beamon, durumuyla mücadele ederken ikisi arkadaş oldu. Bay VanSchaick, “Masasının önünden geçer ve onu güldürmek için onunla dalga geçerdim” dedi. 2010’da bir yaz günü, Bay VanSchaick onu Fenway Park’taki en sevdikleri beyzbol takımı Boston Red Sox’a kendisiyle birlikte davet edene kadar, her zaman arkadaş olarak, sık sık hamburger veya bira yediler.
O yolculuktan sonra, zaten tüm zamanlarını birlikte geçireceklerse, çıkabileceklerini fark ettiler. Öyle yaptılar.
Bay VanSchaick, NY, Bay Shore’da büyüdü. Patchogue, NY’deki Eastern Suffolk BOCES’ta televizyon yapımcılığı ve iletişim okudu. Bayan Beamon, Riverdale ve Scarsdale, NY’de büyüdü. Boston College’dan iletişim alanında lisans derecesi ile mezun oldu.
İki buçuk yıl sonra, 2013 Noel Günü’nde Bayan Beamon, Bay VanSchaick ve 7 yaşındaki oğulları Marc Jr., Marc Jr… işaret ettiğinde Bay VanSchaick’in Orange, Connecticut’taki evinde hediyeleri açtılar. ağacın dibine gitti ve haykırdı: “Noel Baba trende bir şey unutmuş!” Bayan Beamon mutfakta duran küçük bir kutu gördü. İçinde İrlandalı bir Claddagh yüzüğü vardı: iki elle sıkılmış ve bir taçla taçlandırılmış bir kalbi tasvir eden bir bant.
[Click here to binge read this week’s featured couples.]
Bay VanSchaick, “Elmas istemedi,” dedi. “Bir anlamı olan bir şey istiyordu ve bu yüzük birbirimize olan sevgimizi ve bağlılığımızı simgeliyor.”
Ancak çiftin düğün yapmak için acelesi yoktu. Bayan Beamon, “Asla bunu anlamadık,” dedi.
Geçen Eylül ayında, Las Vegas’a yaptıkları bir grup gezisinde, arkadaşlarından biri onu dürttü ve “Neden bekleyelim?” Bunun iyi bir soru olduğunu anladılar: Her ikisi de son birkaç yılda ailelerinde büyük kayıplar yaşamıştı. yakın akrabaları acı çekti ve diğerleri hayattayken harekete geçmeleri gerektiğine karar verdiler.
5 Eylül 2022’de Little Church of the West Düğün Şapeli’nde üç dakikalık bir törenle evlendiler. Memuru Judith C. Laughman’dı.
4 Mart’ta Newark’ta yaşayan çift, Elvis taklidi yapan Steve Mitchell ile evlilik yeminlerini tekrarladı. (Bayan Beamon, Las Vegas’taki düğünü için bir Elvis taklidi talep etmişti, ancak son dakikada bir tane alamamıştı.) Katılan 130 konuk vardı.
Kutlama, gelinin annesi Gloria Beamon’un 2020’deki ölümünden önce seçilmesine yardım ettiği bir mekan olan West Orange, NJ’deki Malikanede gerçekleşti. Etkinlik sırasında atılan pirinç bile yıllar önce Bayan Beamon’un annesi tarafından poşetlenmişti, Bay VanSchaick bunun “onun hala bizimle olduğunu bilmenin güzel bir yolu olduğunu” söyledi.
İkili törende arka planlarını karıştırdı, gelinin siyah mirasına selam vererek “süpürgeyi atlayarak” ve damadın Hollanda mirasına selam vererek konuk defteri yerine “dilek ağacı” kullanarak.
Resepsiyon sırasında bir noktada, Bayan Beamon’un bacağı, hastalığının bir belirtisi olarak aniden bloke oldu. Bay VanSchaick tereddüt etmeden kabul etti. “Tek yapmam gereken ona bakmaktı ve hemen uzanıp bastonumu aldı ve beni koltuğuma götürdü” dedi. “İhtiyacım olan şeyi ben söylememe gerek kalmadan görebiliyor – ilişkimizde geldiğimiz nokta burası.”
Bay VanSchaick için hastalığı hem bir lanet hem de bir nimetti: “Bunlar bizim istemediğimiz şeyler ama sizi bize yaklaştırıyorlar.”
47 yaşındaki Bay VanSchaick’in önceki ilişkisinden bir oğlu vardı, “bu yüzden bütün hafta sonlarımı çocuğumla geçirdim” dedi. “Pek flört etmedim.”
Nika lakaplı Bayan Beamon’un kendine göre nedenleri vardı: “Onun bir aptal olduğunu duydum, bu yüzden onunla tanışma zahmetine hiç girmedim.”
Düşünceleri de bu sırada başka şeyler üzerindeydi. 51 yaşındaki Bayan Beamon, “Tanıştığımızda ne kadar hasta olduğumu bilmiyordu, ben de bilmiyordum çünkü sahip olduğum şeye bir isim veremiyordum” dedi.
IgG4 ile ilişkili hastalık veya birden fazla organın işlev bozukluğuna ve yıkımına yol açan kitlelere ve lezyonlara neden olabilen kronik enflamatuar bir hastalık olan IgG4-RD olarak adlandırılan nadir bir otoimmün durumla doğru şekilde teşhis edilmesi toplam 17 yılını alacaktı. Bayan Beamon, “herhangi bir eklemde iltihaplanmaya neden olduğu için” lupus veya multipl skleroza benzer olarak tanımladı. Semptomlarını yönetmek için her gün ilaç alıyor.
Bayan Beamon, durumuyla mücadele ederken ikisi arkadaş oldu. Bay VanSchaick, “Masasının önünden geçer ve onu güldürmek için onunla dalga geçerdim” dedi. 2010’da bir yaz günü, Bay VanSchaick onu Fenway Park’taki en sevdikleri beyzbol takımı Boston Red Sox’a kendisiyle birlikte davet edene kadar, her zaman arkadaş olarak, sık sık hamburger veya bira yediler.
O yolculuktan sonra, zaten tüm zamanlarını birlikte geçireceklerse, çıkabileceklerini fark ettiler. Öyle yaptılar.
Bay VanSchaick, NY, Bay Shore’da büyüdü. Patchogue, NY’deki Eastern Suffolk BOCES’ta televizyon yapımcılığı ve iletişim okudu. Bayan Beamon, Riverdale ve Scarsdale, NY’de büyüdü. Boston College’dan iletişim alanında lisans derecesi ile mezun oldu.
İki buçuk yıl sonra, 2013 Noel Günü’nde Bayan Beamon, Bay VanSchaick ve 7 yaşındaki oğulları Marc Jr., Marc Jr… işaret ettiğinde Bay VanSchaick’in Orange, Connecticut’taki evinde hediyeleri açtılar. ağacın dibine gitti ve haykırdı: “Noel Baba trende bir şey unutmuş!” Bayan Beamon mutfakta duran küçük bir kutu gördü. İçinde İrlandalı bir Claddagh yüzüğü vardı: iki elle sıkılmış ve bir taçla taçlandırılmış bir kalbi tasvir eden bir bant.
[Click here to binge read this week’s featured couples.]
Bay VanSchaick, “Elmas istemedi,” dedi. “Bir anlamı olan bir şey istiyordu ve bu yüzük birbirimize olan sevgimizi ve bağlılığımızı simgeliyor.”
Ancak çiftin düğün yapmak için acelesi yoktu. Bayan Beamon, “Asla bunu anlamadık,” dedi.
Geçen Eylül ayında, Las Vegas’a yaptıkları bir grup gezisinde, arkadaşlarından biri onu dürttü ve “Neden bekleyelim?” Bunun iyi bir soru olduğunu anladılar: Her ikisi de son birkaç yılda ailelerinde büyük kayıplar yaşamıştı. yakın akrabaları acı çekti ve diğerleri hayattayken harekete geçmeleri gerektiğine karar verdiler.
5 Eylül 2022’de Little Church of the West Düğün Şapeli’nde üç dakikalık bir törenle evlendiler. Memuru Judith C. Laughman’dı.
4 Mart’ta Newark’ta yaşayan çift, Elvis taklidi yapan Steve Mitchell ile evlilik yeminlerini tekrarladı. (Bayan Beamon, Las Vegas’taki düğünü için bir Elvis taklidi talep etmişti, ancak son dakikada bir tane alamamıştı.) Katılan 130 konuk vardı.
Kutlama, gelinin annesi Gloria Beamon’un 2020’deki ölümünden önce seçilmesine yardım ettiği bir mekan olan West Orange, NJ’deki Malikanede gerçekleşti. Etkinlik sırasında atılan pirinç bile yıllar önce Bayan Beamon’un annesi tarafından poşetlenmişti, Bay VanSchaick bunun “onun hala bizimle olduğunu bilmenin güzel bir yolu olduğunu” söyledi.
İkili törende arka planlarını karıştırdı, gelinin siyah mirasına selam vererek “süpürgeyi atlayarak” ve damadın Hollanda mirasına selam vererek konuk defteri yerine “dilek ağacı” kullanarak.
Resepsiyon sırasında bir noktada, Bayan Beamon’un bacağı, hastalığının bir belirtisi olarak aniden bloke oldu. Bay VanSchaick tereddüt etmeden kabul etti. “Tek yapmam gereken ona bakmaktı ve hemen uzanıp bastonumu aldı ve beni koltuğuma götürdü” dedi. “İhtiyacım olan şeyi ben söylememe gerek kalmadan görebiliyor – ilişkimizde geldiğimiz nokta burası.”
Bay VanSchaick için hastalığı hem bir lanet hem de bir nimetti: “Bunlar bizim istemediğimiz şeyler ama sizi bize yaklaştırıyorlar.”