Akdeniz’in kavurucu sıcaklarının bitmiş olduği ve pikelerimizi üzerimize örtüp serinliğin bir nebze keyfini çıkarmaya çalıştığım bir pazar sabahı 04.00 sularında pencerem açık mışıl mışıl uyurken bangır bangır “canısıııııığğ canısığğğ ömrümüüüün yarısıııığğğ” sesiyle yataktan zıpladım… Bu nasıl bir magandalıktır? İnsan hiç mi düşünmez, saat 04.00 ve beşerler uyuyor!
aslına bakarsan ağır, gerilimli geçen günlerin akabinde meskene gittiğimizde sessizlik ve huzur arıyoruz.
Ne yazık ki Türkiye’de insanların bu kadar gergin ve mutsuz olmalarının en değerli niçinlerinden biri de gürültü terörü. Oturduğumuz konutlar, kullanılan materyaller, bu husustaki hukukî yönetmelik ve insanların hassaslığı; ses ve sakinlik manasında çok makus. Erken kalkıp işe gidiyoruz, gerilimli bir hayat sürüyoruz ve meskene geldiğimizde gereğince huzur bulamıyorken üzerine yüksek ses kalitesiz uykuya niye oluyor. İnsanların birçok ne maruz bırakıldığı ne de kaynağı olduğu gürültünün farkında.
Otobanın yanında konutta yaşarsınız her gün korna sesi duyarsınız.
Yakınınızda ya imalathaneler vardır yada oturduğunuz apartmanın ses izolasyonu yoktur komşunuzun çalar saatini de duyarsınız tüm mahremini de…
Ötenizde berinizde restoran/kafe açılır müzik güya sizin konutta çalıyordur…
Tatile gidersiniz animasyonlar ve farklı farklı gürültüleri, sesleri…
Siz bilhassa sessiz bir otele gidersiniz yan otelin müzik sesi gelir…
Tekneyle ıssız bir koya gidersiniz bir tek disko topu eksik tekneyle yanaşırlar.
Mangal için hoş bir yere gidersiniz, gelip otomobille bangır bangır müzik dinlerler, bağırıp çığırırlar.
Bırakın konutun içini dağ başına kaçsanız gelir yanınıza telefonlarından müzik açarlar…
Gürültü ve medeniyet içinde karşıt korelasyon var. Cehaletin olduğu yerde, gürültü eksik olmaz. Ne kadar yüksek ses o kadar geride ve nezaketsiz herkes.
Bakın Tolstoy ne hoş söylemiş “hiç bir şey bizim yahut öteki insanların hayatlarını nezaketten daha hoş kılamaz.’
Sanırım hepimizin nezaketi geliştirmeye oldukcaça gereksinimi var.
Instagram
Facebook
aslına bakarsan ağır, gerilimli geçen günlerin akabinde meskene gittiğimizde sessizlik ve huzur arıyoruz.
Ne yazık ki Türkiye’de insanların bu kadar gergin ve mutsuz olmalarının en değerli niçinlerinden biri de gürültü terörü. Oturduğumuz konutlar, kullanılan materyaller, bu husustaki hukukî yönetmelik ve insanların hassaslığı; ses ve sakinlik manasında çok makus. Erken kalkıp işe gidiyoruz, gerilimli bir hayat sürüyoruz ve meskene geldiğimizde gereğince huzur bulamıyorken üzerine yüksek ses kalitesiz uykuya niye oluyor. İnsanların birçok ne maruz bırakıldığı ne de kaynağı olduğu gürültünün farkında.
Otobanın yanında konutta yaşarsınız her gün korna sesi duyarsınız.
Yakınınızda ya imalathaneler vardır yada oturduğunuz apartmanın ses izolasyonu yoktur komşunuzun çalar saatini de duyarsınız tüm mahremini de…
Ötenizde berinizde restoran/kafe açılır müzik güya sizin konutta çalıyordur…
Tatile gidersiniz animasyonlar ve farklı farklı gürültüleri, sesleri…
Siz bilhassa sessiz bir otele gidersiniz yan otelin müzik sesi gelir…
Tekneyle ıssız bir koya gidersiniz bir tek disko topu eksik tekneyle yanaşırlar.
Mangal için hoş bir yere gidersiniz, gelip otomobille bangır bangır müzik dinlerler, bağırıp çığırırlar.
Bırakın konutun içini dağ başına kaçsanız gelir yanınıza telefonlarından müzik açarlar…
Gürültü ve medeniyet içinde karşıt korelasyon var. Cehaletin olduğu yerde, gürültü eksik olmaz. Ne kadar yüksek ses o kadar geride ve nezaketsiz herkes.
Bakın Tolstoy ne hoş söylemiş “hiç bir şey bizim yahut öteki insanların hayatlarını nezaketten daha hoş kılamaz.’
Sanırım hepimizin nezaketi geliştirmeye oldukcaça gereksinimi var.