İngiltere’nin ortaçağ Yahudi topluluklarının tarihi, Yahudi cemaatinden bahsetmeden “ana akım akademisyenler tarafından bu anlatıya dahil edilecek kadar ‘önemli’ olarak görülmedi” dedi. “Onu bu hikayenin dışında bırakmak çok saçma.”
Yahudiler büyük olasılıkla Britanya’yı eski zamanlarda ziyaret etmeye başladılar, ancak 1066’da Hastings’teki zaferinden sonra bazılarını Normandiya’dan gelmeye ikna eden Fatih William’a kadar Yahudi toplulukları İngiliz topraklarında bir yer buldu. William’ın ülkeye boyun eğdirmek ve ekonomisini inşa etmek için sermayeye ihtiyacı vardı; Yahudilerin elindeydi. Onları cesaretlendirmek için William özel koruma teklif etti. Yalnızca hükümdara karşı sorumlu olan “Kralın Adamları” olacaklardı. Onlara zarar vermek Krallığa karşı bir suç olur. Gerekirse Londra Kulesi de dahil olmak üzere herhangi bir kraliyet sarayına sığınabilirlerdi.
İlk İngiliz yüzyılı oldukça uyumluydu. Yorkshire tarihçisi John Rayne-Davis bana “Başlangıçta Yahudiler ve Hıristiyanlar arasındaki ilişki oldukça iyiydi” dedi. “Birbirlerinin evlerinde içki içerler, kardeşlik falan filan yaparlar.”
Ortaçağ İngiltere’sindeki Yahudiler sadece finans alanında çalışmıyorlardı. Bir Anglo-Yahudi mirası organizasyonu olan J-Trails’in yöneticisi Marcus Roberts, “Bazıları şarap, yiyecek, peynir satıyordu” dedi. “Merdiven yapan bir Yahudi vardı. Essex’te yakacak odun satan çok başarılı bir işi olan bir Yahudi vardı. Ama Yahudi askerler de vardı.” Ortaçağ İngiltere’sinde, bazen Hıristiyan ilahiyatçılarla işbirliği içinde Yahudi bilimi gelişti. Yahudiler ve Hıristiyanlar yan yana yaşadılar. Bazıları kendi aralarında evlendi.
Ancak on yıllar boyunca, Yahudilerin özel statüsü ve göreceli zenginliği – ve birçok insanın onlara borcu olması gerçeği – kızgınlığa yol açtı. Giderek artan bir şekilde anti-Semitik bir Vatikan ve buna eşlik eden Hıristiyan dini şevkinde bir artış, yalnızca gerilimi artırdı. Başka pogromlar da oldu. Aynı zamanda, birbiri ardına gelen hükümdarlar Yahudilerin haklarını ve korumalarını geri aldılar ve kendi müsrif yaşam tarzlarını finanse etmek ve taahhütlerini yerine getirmek için onlardan -sadece kredi yoluyla değil, özel vergiler, haraç ve tahsisat yoluyla- zorla giderek daha fazla para aldılar. savaşlar ve kaleler, kiliseler ve Westminster Abbey gibi diğer önemli yapıların inşası gibi evcil hayvan projeleri.
Yahudiler büyük olasılıkla Britanya’yı eski zamanlarda ziyaret etmeye başladılar, ancak 1066’da Hastings’teki zaferinden sonra bazılarını Normandiya’dan gelmeye ikna eden Fatih William’a kadar Yahudi toplulukları İngiliz topraklarında bir yer buldu. William’ın ülkeye boyun eğdirmek ve ekonomisini inşa etmek için sermayeye ihtiyacı vardı; Yahudilerin elindeydi. Onları cesaretlendirmek için William özel koruma teklif etti. Yalnızca hükümdara karşı sorumlu olan “Kralın Adamları” olacaklardı. Onlara zarar vermek Krallığa karşı bir suç olur. Gerekirse Londra Kulesi de dahil olmak üzere herhangi bir kraliyet sarayına sığınabilirlerdi.
İlk İngiliz yüzyılı oldukça uyumluydu. Yorkshire tarihçisi John Rayne-Davis bana “Başlangıçta Yahudiler ve Hıristiyanlar arasındaki ilişki oldukça iyiydi” dedi. “Birbirlerinin evlerinde içki içerler, kardeşlik falan filan yaparlar.”
Ortaçağ İngiltere’sindeki Yahudiler sadece finans alanında çalışmıyorlardı. Bir Anglo-Yahudi mirası organizasyonu olan J-Trails’in yöneticisi Marcus Roberts, “Bazıları şarap, yiyecek, peynir satıyordu” dedi. “Merdiven yapan bir Yahudi vardı. Essex’te yakacak odun satan çok başarılı bir işi olan bir Yahudi vardı. Ama Yahudi askerler de vardı.” Ortaçağ İngiltere’sinde, bazen Hıristiyan ilahiyatçılarla işbirliği içinde Yahudi bilimi gelişti. Yahudiler ve Hıristiyanlar yan yana yaşadılar. Bazıları kendi aralarında evlendi.
Ancak on yıllar boyunca, Yahudilerin özel statüsü ve göreceli zenginliği – ve birçok insanın onlara borcu olması gerçeği – kızgınlığa yol açtı. Giderek artan bir şekilde anti-Semitik bir Vatikan ve buna eşlik eden Hıristiyan dini şevkinde bir artış, yalnızca gerilimi artırdı. Başka pogromlar da oldu. Aynı zamanda, birbiri ardına gelen hükümdarlar Yahudilerin haklarını ve korumalarını geri aldılar ve kendi müsrif yaşam tarzlarını finanse etmek ve taahhütlerini yerine getirmek için onlardan -sadece kredi yoluyla değil, özel vergiler, haraç ve tahsisat yoluyla- zorla giderek daha fazla para aldılar. savaşlar ve kaleler, kiliseler ve Westminster Abbey gibi diğer önemli yapıların inşası gibi evcil hayvan projeleri.