1998 John Waters filmi Pecker, Baltimore'daki köhne bir bodrum barında/doğaçlama fotoğraf galerisinde sıra dışı bir kalabalığın parti yapmasıyla sona erer. Striptizciler ve büyük memeli, hevesli bir sanat koleksiyoncusu, Meryem Ana'nın konuşan ikonuna bakarken masaların üzerinde dans ediyor. Yönetmenin tam da istediği gibi, espri anlayışı olan herkesin davet edildiği, eğlenceli, kaotik ve arsız bir parti.
78 yaşındaki Waters, 1988'deki “Hairspray” filmiyle büyük çıkışından önce, 1970'lerde “Multiple Maniacs”, “Female Trouble” ve tabii ki müstehcen “Pembe Flamingolar” gibi şok edici filmlerle kült statüsüne ulaştı.
O zamandan bu yana Waters, bir düzineden fazla filmden, sözlü gösterilerden ve Waters'ın Aubrey Plaza'nın başrol oynamasını umduğu film için opsiyonlanan 2022'deki ilk romanı “Liarmouth” da dahil olmak üzere çok sayıda kitaptan oluşan bir kamp imparatorluğu kurdu.
Baltimore yerlisi olan Waters, yakın tarihli bir telefon görüşmesinde “üst orta sınıf” olarak tanımladığı bir banliyö olan Lutherville, Maryland'de büyüdü. Bir kaçış özlemiyle, henüz reşit olmasa da annesine onu Baltimore'daki Martick's adlı beatnik mekânına götürmesini sağladı. “'Belki burada ailenle tanışırsın' dedi” diye anımsıyor.
“Halkımı buldum: Bohemyalıları!”
O zamandan beri Waters, Haberler'a göre 2024'te ziyaret edilecek 52 yerden biri olan Baltimore'la ilgili her şeyin resmi olmayan sözcüsü haline geldi. Şehir de onu kalbine aldı. Onu 7 Şubat 1985 resmi günüyle onurlandırdı (bu tek seferlik bir şeydi) ve geniş sanat koleksiyonunu miras bıraktığı kurum olan Baltimore Sanat Müzesi'ndeki tüm cinsiyetlere yönelik tuvaletlere onun adı verildi. .
Bay Waters'ın San Francisco ve New York'ta evleri olmasına ve yazlarını Massachusetts, Provincetown'da geçirmesine rağmen, esas olarak Kuzey Baltimore'da yaşıyor ve bunu değiştirmeye hiç niyeti yok. Bay Waters, “Her yerden vazgeçmek zorunda kalsaydım burada yaşardım” dedi.
İşte Baltimore'daki en sevdiği beş yer.
1. Charles Tiyatrosu
Charles Tiyatrosu'nun tuğla cephesini bir neon tabela süslüyor. Charles, başlangıçta yalnızca bir haber filmi sineması olarak açıldı ve artık çoğunlukla bağımsız filmlerin yanı sıra periyodik canlandırmaları da gösteriyor. Waters'ın, arkadaşı Pat Moran'ın yıllarca yönettiği sinemaya özel bir ilgisi var. Waters, 1981 yapımı filmi için “Polyester'in prömiyeri orada yapıldı” dedi. Filmden bir sahne bu salonda çekilirken, gala konuklarını büyük bir Paskalya yumurtası bekliyordu. Filmde, kadın kahramanın sadakatsiz kocasının bir porno sineması var ve geriye dönüşte sinemanın dışını görüyoruz. Waters, “Bilboarddaki başlık 'Benim Yanan Çalığım'dı” dedi ve insanlar dışarı çıkıp “fermuarlarını çektiler.”
Bay Waters, Peter's Inn'i ilk ziyaret ettiğinde burayı, sahibi arkadaşı Peter Denzer'den sonra Motorcycle Pete's olarak biliyordu. Bay Waters 1977'deki kara komedisini şöyle anlatıyor: “Motosikletliydi ve 'Desperate Living'de rol almıştı. Bay Denzer daha sonra burayı Bud ve onu dönüştüren Karin Tiffany'ye sattı.” bir dalış barından yerel kaynaklı bir restorana. Bay Waters, bugün “burası hâlâ bir bisikletçi barına benziyor” ama “yemekler kesinlikle harika” diyor. Barın arkasında doldurulmuş mavi bir marlin asılı duruyor (Bayan Tiffany bunu 16. doğum gününde yakaladığını söylüyor, Bayan Tiffany) ve Bayan Tiffany menüyü elle yazıyor. Ancak Peter's aynı zamanda mükemmel bir martini yapıyor ve pürüzsüz yüzeyi otlar ve meyvelerle ustaca süslenmiş kapaklı bir cam kapta servis edilen – Bay Waters'ın sevdiği – bir ezme servis ediyor.
Waters, Art Deco tabelası, neon aydınlatmalı iç mekanı ve iyi stoklanmış müzik kutusuyla (David Bowie ve Björk dahil), Charles Tiyatrosu'nun karşısındaki yetmiş yıllık Club Charles'ın “hala Baltimore'daki en havalı yer” olduğunu söyledi. . Ayık barmenleri (“Her zaman oradaydılar”) ve “ne olacağı belli olmayan” misafirleri seviyor. Waters, 1970'lerde Wigwam olarak anılan ve kötü bir üne sahip olan barı sık sık ziyaret etmeye başladı. Waters, tesisin sahibi Esther Martin adında bir yerli kadının işlettiğini ve yalnızca zengin görünmeyen insanları içeri aldığını söyledi: “Studio 54'ün tersiydi.” Waters, “Birinin birinin birininkini nasıl ısırdığını gördüm.” burun orada. Korkunçtu. Ama gerçekten muhteşemdi!”
4. Baltimore Metrosu
Eskiden Metro Galerisi olarak bilinen Metro Baltimore mekanında herhangi bir gecede ne bekleyeceğinizi asla bilemezsiniz. Bay Waters bu yüzden onu seviyor. Şubat ayında, genç LGBTQ'lar ve heavy metal hayranlarıyla dolu bir dans partisi olan Sevgililer Günü Karşıtı Eşcinsel Gecesi'ne katıldı. Bay Waters, “Yani gey barlara sığmayanlar oradaki geyler” dedi. “Ben onlardan biriyim. İlk kez bir gey bara gittiğimde, 'Gay olabilirim ama değilim' diye düşündüm çünkü bohemi arıyordum.” Metronun modern bir bohem gibi hissettirdiğini söyledi. Program (LustSickPuppy ve Pansy Division gibi isimlerin performanslarını düşünün) kalabalık kadar çeşitlidir ve drag geceleri, plak yayınları ve film galalarını içerir.
5. Atom kitapları
Bir yazar, senarist ve eski kitapçı olarak Bay Waters, kitapçıları tanıyor. Kendisi, Atomic Books'un öne çıktığını çünkü “dünyanın dört bir yanından önemli moda dergilerini alabileceğiniz az sayıdaki yerden biri” olduğunu ve aynı zamanda “büyük bir gerçek suç bölümüne” sahip olduğunu söylüyor. Orada, 1969'da Charles Manson cinayetlerini konu alan “Helter Skelter” gibi klasikler, 20. yüzyılın başlarındaki seri katil Carl Panzram'ı konu alan “Panzram” gibi kült klasiklerin yanında yer alıyor. Sloganı “Mutant Minds için Edebi Bulgular” olan mağaza aynı zamanda John Waters'ın geniş bir ürün yelpazesini de taşıyor ve onun hayran mektuplarını alıyor. Arkadaki barda yerel bira, elma şarabı ve bal likörü servis edilir; bunlara Union Craft Brewing'den Divine adlı bir IPA da dahildir. Bir bardak alıp Bay Waters'ın birayla aynı adı taşıyan film divasına kadeh kaldırmak için mükemmel bir yer olabilir. Koridorlarda kiminle karşılaşabileceğinizi kim bilebilir? Waters, “Cinsel anlamda bir partner arıyorsanız kitapçılara gidin” tavsiyesinde bulunuyor. “Orada her zaman akıllı ve tatlı insanlarla tanışırsın.”
78 yaşındaki Waters, 1988'deki “Hairspray” filmiyle büyük çıkışından önce, 1970'lerde “Multiple Maniacs”, “Female Trouble” ve tabii ki müstehcen “Pembe Flamingolar” gibi şok edici filmlerle kült statüsüne ulaştı.
O zamandan bu yana Waters, bir düzineden fazla filmden, sözlü gösterilerden ve Waters'ın Aubrey Plaza'nın başrol oynamasını umduğu film için opsiyonlanan 2022'deki ilk romanı “Liarmouth” da dahil olmak üzere çok sayıda kitaptan oluşan bir kamp imparatorluğu kurdu.
Baltimore yerlisi olan Waters, yakın tarihli bir telefon görüşmesinde “üst orta sınıf” olarak tanımladığı bir banliyö olan Lutherville, Maryland'de büyüdü. Bir kaçış özlemiyle, henüz reşit olmasa da annesine onu Baltimore'daki Martick's adlı beatnik mekânına götürmesini sağladı. “'Belki burada ailenle tanışırsın' dedi” diye anımsıyor.
“Halkımı buldum: Bohemyalıları!”
O zamandan beri Waters, Haberler'a göre 2024'te ziyaret edilecek 52 yerden biri olan Baltimore'la ilgili her şeyin resmi olmayan sözcüsü haline geldi. Şehir de onu kalbine aldı. Onu 7 Şubat 1985 resmi günüyle onurlandırdı (bu tek seferlik bir şeydi) ve geniş sanat koleksiyonunu miras bıraktığı kurum olan Baltimore Sanat Müzesi'ndeki tüm cinsiyetlere yönelik tuvaletlere onun adı verildi. .
Bay Waters'ın San Francisco ve New York'ta evleri olmasına ve yazlarını Massachusetts, Provincetown'da geçirmesine rağmen, esas olarak Kuzey Baltimore'da yaşıyor ve bunu değiştirmeye hiç niyeti yok. Bay Waters, “Her yerden vazgeçmek zorunda kalsaydım burada yaşardım” dedi.
İşte Baltimore'daki en sevdiği beş yer.
1. Charles Tiyatrosu
Charles Tiyatrosu'nun tuğla cephesini bir neon tabela süslüyor. Charles, başlangıçta yalnızca bir haber filmi sineması olarak açıldı ve artık çoğunlukla bağımsız filmlerin yanı sıra periyodik canlandırmaları da gösteriyor. Waters'ın, arkadaşı Pat Moran'ın yıllarca yönettiği sinemaya özel bir ilgisi var. Waters, 1981 yapımı filmi için “Polyester'in prömiyeri orada yapıldı” dedi. Filmden bir sahne bu salonda çekilirken, gala konuklarını büyük bir Paskalya yumurtası bekliyordu. Filmde, kadın kahramanın sadakatsiz kocasının bir porno sineması var ve geriye dönüşte sinemanın dışını görüyoruz. Waters, “Bilboarddaki başlık 'Benim Yanan Çalığım'dı” dedi ve insanlar dışarı çıkıp “fermuarlarını çektiler.”
Bay Waters, Peter's Inn'i ilk ziyaret ettiğinde burayı, sahibi arkadaşı Peter Denzer'den sonra Motorcycle Pete's olarak biliyordu. Bay Waters 1977'deki kara komedisini şöyle anlatıyor: “Motosikletliydi ve 'Desperate Living'de rol almıştı. Bay Denzer daha sonra burayı Bud ve onu dönüştüren Karin Tiffany'ye sattı.” bir dalış barından yerel kaynaklı bir restorana. Bay Waters, bugün “burası hâlâ bir bisikletçi barına benziyor” ama “yemekler kesinlikle harika” diyor. Barın arkasında doldurulmuş mavi bir marlin asılı duruyor (Bayan Tiffany bunu 16. doğum gününde yakaladığını söylüyor, Bayan Tiffany) ve Bayan Tiffany menüyü elle yazıyor. Ancak Peter's aynı zamanda mükemmel bir martini yapıyor ve pürüzsüz yüzeyi otlar ve meyvelerle ustaca süslenmiş kapaklı bir cam kapta servis edilen – Bay Waters'ın sevdiği – bir ezme servis ediyor.
Waters, Art Deco tabelası, neon aydınlatmalı iç mekanı ve iyi stoklanmış müzik kutusuyla (David Bowie ve Björk dahil), Charles Tiyatrosu'nun karşısındaki yetmiş yıllık Club Charles'ın “hala Baltimore'daki en havalı yer” olduğunu söyledi. . Ayık barmenleri (“Her zaman oradaydılar”) ve “ne olacağı belli olmayan” misafirleri seviyor. Waters, 1970'lerde Wigwam olarak anılan ve kötü bir üne sahip olan barı sık sık ziyaret etmeye başladı. Waters, tesisin sahibi Esther Martin adında bir yerli kadının işlettiğini ve yalnızca zengin görünmeyen insanları içeri aldığını söyledi: “Studio 54'ün tersiydi.” Waters, “Birinin birinin birininkini nasıl ısırdığını gördüm.” burun orada. Korkunçtu. Ama gerçekten muhteşemdi!”
4. Baltimore Metrosu
Eskiden Metro Galerisi olarak bilinen Metro Baltimore mekanında herhangi bir gecede ne bekleyeceğinizi asla bilemezsiniz. Bay Waters bu yüzden onu seviyor. Şubat ayında, genç LGBTQ'lar ve heavy metal hayranlarıyla dolu bir dans partisi olan Sevgililer Günü Karşıtı Eşcinsel Gecesi'ne katıldı. Bay Waters, “Yani gey barlara sığmayanlar oradaki geyler” dedi. “Ben onlardan biriyim. İlk kez bir gey bara gittiğimde, 'Gay olabilirim ama değilim' diye düşündüm çünkü bohemi arıyordum.” Metronun modern bir bohem gibi hissettirdiğini söyledi. Program (LustSickPuppy ve Pansy Division gibi isimlerin performanslarını düşünün) kalabalık kadar çeşitlidir ve drag geceleri, plak yayınları ve film galalarını içerir.
5. Atom kitapları
Bir yazar, senarist ve eski kitapçı olarak Bay Waters, kitapçıları tanıyor. Kendisi, Atomic Books'un öne çıktığını çünkü “dünyanın dört bir yanından önemli moda dergilerini alabileceğiniz az sayıdaki yerden biri” olduğunu ve aynı zamanda “büyük bir gerçek suç bölümüne” sahip olduğunu söylüyor. Orada, 1969'da Charles Manson cinayetlerini konu alan “Helter Skelter” gibi klasikler, 20. yüzyılın başlarındaki seri katil Carl Panzram'ı konu alan “Panzram” gibi kült klasiklerin yanında yer alıyor. Sloganı “Mutant Minds için Edebi Bulgular” olan mağaza aynı zamanda John Waters'ın geniş bir ürün yelpazesini de taşıyor ve onun hayran mektuplarını alıyor. Arkadaki barda yerel bira, elma şarabı ve bal likörü servis edilir; bunlara Union Craft Brewing'den Divine adlı bir IPA da dahildir. Bir bardak alıp Bay Waters'ın birayla aynı adı taşıyan film divasına kadeh kaldırmak için mükemmel bir yer olabilir. Koridorlarda kiminle karşılaşabileceğinizi kim bilebilir? Waters, “Cinsel anlamda bir partner arıyorsanız kitapçılara gidin” tavsiyesinde bulunuyor. “Orada her zaman akıllı ve tatlı insanlarla tanışırsın.”