babaadam
Aktif Üye
Kızım geçenlerde Washington DC’de evlendi ve güzel bir gündü. Ancak, törenden önce beyaz bir kar tabakası bırakan alışılmadık bir kar fırtınası vardı.
Konuklardan biri, güzel açık pembe saçları olan bir arkadaşını davet etti. Oturma şeması yoktu ve arkadaş törenin önündeki koridorda oturdu. Videoda ve törenin fotoğraflarının çoğunda, bembeyaz kar fonunun önündeki parlak pembe saçlı arkadaş, görüşünüzü o kadar dağıtıyor ki, dikkatinizi düğünün odak noktasından, yani gelin ve damattan uzaklaştırıyor.
Saçı dijital olarak daha nötr renkli bir saçla değiştirmek etik olur mu? Yoksa pembe saçlı konuğa saygısızlık mı olur? – isim gizlendi
etikçiden:
Bu bir teknoloji köşesi değil ve etik uzmanınız kameraların nasıl çalıştığı konusunda uzman değil. Ancak, bu (muhtemelen dijital) kameralara gelen ışığın, algoritmaların bir görüntü üretmek için çıktısını yorumlaması gereken çok sayıda renk dedektörüne ineceğini biliyorum. Farklı algoritmalar kullanırsanız, farklı görüntüler elde edersiniz. Örneğin, belirli beyaz dengesi ayarları belirli renk sıcaklıklarını hedefleyebilir. İnsan görme sistemi konusunda da uzman değilim ama bu da gelen foton modellerini yorumlamak zorunda. Olayla ilgili fotoğraf kayıtlarınızda pembe saçlara dikkat etmeniz, bu iki yorumun etkileşiminden kaynaklanmaktadır. Gerçeği temsil etmenin tek yolunun bu olduğunu neden varsayalım?
Bu fotoğrafların ve videoların o zamanki deneyiminizden bir şeyler yakalamasını istediniz. Ama sen düğündeyken pembe saçlar retinanı yakmadı. Bu bakımdan baktığınız görseller deneyimi yanlış yansıtmaktadır Renklerin parlaklık, kroma, doygunluk gibi görünümlerini etkileyen özellikleri vardır. Elbette, ilgili uzmanlığa sahip biri, pembe rengi koruyarak dikkat çekme derecesini azaltabilir ve gördüklerinize daha sadık görüntüler sağlayabilir. Nasıl yapılacağına dair tavsiye için başka bir yere gitmeniz gerekecek. Demek istediğim, bir kameranın “Gerçek” etiketli bir geçiş ön ayarıyla gelmediğidir.
Benim etik önyargım, pembe saçlı kişinin kesinlikle düğünü bombalamaya niyeti olmadığı ve muhtemelen gördüklerinizden utanacağı gerçeğine odaklanır. Pembe saçlara sahip olmak, adım attığınız her durumun sizi etkilediğini düşündüğünüz anlamına gelmez. Görüntüleri düzenlerken sorunu hafifleten herhangi bir makul karar konuğa karşı savunabileceğiniz bir karardır. O kişiye saygısızlık etmeyeceksin; Olayla ilgili deneyiminize saygı duyacaklardır.
Düşünceler? Bugünkü ikilemin cevabını bir sonraki bültende etikçi ve diğer abonelerle paylaşmak isterseniz, bu formu doldurun.
bonus soru
Tasarımda çalışıyorum. Son zamanlarda, insan benzeri modellerin görüntülerini (örneğin, telefon tutan bir elin görüntüsü) oluşturmamıza yardımcı olmak için yapay zekayı kullanan çeşitli araçlar var. Bazen bu resimlerden birinde bir modelin cilt tonunu değiştirmek istiyorum. Tabii ki, bunu asla gerçek bir modelle yapmam. Etik, bir yapay zeka modeliyle farklı mıdır?
AI’nın sanat üretme şekli biraz rastgelelik içerir. Bu nedenle, “Aynı fotoğrafı daha koyu bir cilt tonuyla tekrar çek” demek her zaman işe yaramaz. Bu aynı zamanda, yalnızca telif hakkı kısıtlamaları olmadan yasal olarak oluşturulan yapay zeka sanatı için de geçerlidir. – isim gizlendi
etikçiden:
Bir tuval üzerine insan figürü çizen bir sanatçı olduğunuzu hayal edin, atölyenizde yaptığınız resme karşılık gelen bir model yok; Hayal gücünüzle çalışırsınız – yani, sayısız insanla ilgili anılarınız ve tanıştığınız insanların görüntüleri size rehberlik eder. Bir alt boyaya pigment katmanları uygulayarak ilerledikçe cildin ton değerlerini değiştireceksiniz. Bu nasıl kınanabilir? Ancak bu durum sizin ilgili noktalarda anlattığınız duruma benzer. Midjourney ve DALL-E 2 gibi AI görüntü oluşturucular, belirli kişileri tasvir etmeden insanların temsillerini oluşturabilir.
Gerçek bir modelin ten rengini “doğal olarak” değiştirmeyeceğinizi söylüyorsunuz; Bu emri merak ediyorum. Bir dijital fotoğrafın paletinin, kameranın “gördüklerinin” bir yorumu olduğundan daha önce bahsetmiştim. Aynı şey kimyasal fotoğrafçılık için de geçerli: Elde edeceğiniz şey, karanlık odada verilen kararların yanı sıra, film malzemesi seçimine, ışıklandırmaya ve kamera ayarlarına bağlıdır. Evet, Sussex Düşesi Meghan’ın tabloid fotoğraflarıyla ilgili tartışmalarda öne sürüldüğü gibi, ten rengini değiştirmenin ırksal nedenleri olabilir. Ancak bir görüntüdeki cilt rengindeki (veya saç veya yüz hatlarındaki) her değişiklik kınanmamalıdır. Bunlar, vaka bazında veya çerçeve bazında değerlendirilecek konulardır.
okuyucular tepki gösteriyor
Önceki sütunun sorusu, yakın zamanda iki arkadaşla çok aşklı bir ilişkiyi bitirmiş bir okuyucudan geldi. Mektup yazarı, özellikle grubun üyeleri farklı konfigürasyonlarda çiftleşmeye devam ederken, ayrılığın ardından nasıl başa çıkılacağı konusunda tavsiye istedi. Okuyucu şunları yazdı: “Geçen yıl boyunca, birkaç karmaşık durum ortaya çıktıkça, hepimiz bir davranış modeli diledik. Tek eşlilik merkezli medya, kişinin bir arkadaşının eski eşiyle çıkmaktan kaçınması gerektiğini öne sürüyor. Bu doğru mu? Ve eğer öyleyse, bu kavram genelleştirilebilir mi? … Durumlar karmaşık olduğunda romantik partnerlerimize ve arkadaşlarımıza ne borçluyuz?
Cevap olarak, etikçi şunları kaydetti: “Genel olarak geçerli olan, belirli bir kural değildir; İnsanların güvenlik açıklarını hesaba katma fikridir. … Bu koşullarda diğer insanlara borçlu olduğumuz şey, sadece canımızın istediğini yapmak değil, onların çıkarlarına ve sorumluluklarımıza gereken ağırlığı vermektir. Açık münhasırlık bölgeleri ve açık sözleşmeler içermeyen çok eşli bir düzenleme, işleri tehlikeli bir şekilde bulanık bırakabilir. Durumunuzu hep birlikte tartışırsanız, temel kurallar koyarsanız ve grubunuzun içindeki ve dışındaki insanlarla nasıl çalışılacağı konusunda ortak bir anlayışa varırsanız, sizin için daha iyi olur. Karanlıkta sevişmek her zaman en iyisi değildir.” (Sorunun tamamını tekrar okuyun ve yanıtlayın. Burada.)
⬥
Çok teşekkürler Sorunlu gruba tamamen mantıklı, zarif bir cevap için etikçi. Yargılayıcı olmayan yaklaşımdan ve Bloomsbury örneğinin yerleşik aforizma ile dahil edilmesinden etkilendim. — terry
⬥
sahip olmanın özü etikçi tarafından önerilen bir grup tartışması ve temel kuralların oluşturulması tam olarak doğrudur; Herhangi bir grup dinamiğinde şeffaflık ve tutarlılık yaratmak hayati önem taşır. Çok eşliliğe özgü kaynaklar da vardır. İyi bir başlangıç noktası, Dossie Easton ve Janet Hardy’nin topluluk liderleri tarafından şiddetle tavsiye edilen The Ethical Slut adlı kitabıdır. — soymak
⬥
eski eşi olarak Daha önce açık bir evlilikte, şunu da eklemek isterim ki, etik uzmanının “açık münhasırlık bölgeleri” oluşturma tavsiyesi ideal olsa da, her katılımcıyı ihanete karşı herhangi bir tek eşli ilişki kadar savunmasız bırakır. Bir iş ortağı, orijinal sözleşmede tanımlanandan daha fazla üçüncü kişi (veya dördüncü kişi vb.) erişimi istediğine karar verirse, bu şartlar kolayca rafa kaldırılabilir. — jennifer
⬥
aşk ve karşılıklı bağımlılık karmaşık yönlerde gelişir. Onlarca yıllık çok eşliliğim iki değere dayanıyor: gerçek uyaranlara yanıt verme özgürlüğü ve başka romantik veya cinsel taahhütleri olsun, bireylere sevgi. Nasıl ki bir anne baba birden fazla çocuğu sevebilirse, yetişkinler de birden fazla kişiyi sevebilir bence. İlişkisel gizliliğin yalnızca başkalarına zarar verebileceği ve üç temel kuralı açıklığa kavuşturmanın akıllıca olduğu konusunda etik uzmanına katılıyorum. — donna
⬥
Bu tüm durumu gösteriyor İnsanlar sözde kendilerini eski tekeşlilik geleneklerinden kurtarabilirler, ancak yine de tamamen sahipleniciliğe ve bunun sonucunda ortaya çıkan beklenti ve varsayımlara kapılmış durumdalar. İlgili insanlar mülkiyet sevgisi kavramlarına takılıp kaldıkları sürece, çok aşklı ilişkiler tüm aynı eski engelleri aşar. — zambak
Konuklardan biri, güzel açık pembe saçları olan bir arkadaşını davet etti. Oturma şeması yoktu ve arkadaş törenin önündeki koridorda oturdu. Videoda ve törenin fotoğraflarının çoğunda, bembeyaz kar fonunun önündeki parlak pembe saçlı arkadaş, görüşünüzü o kadar dağıtıyor ki, dikkatinizi düğünün odak noktasından, yani gelin ve damattan uzaklaştırıyor.
Saçı dijital olarak daha nötr renkli bir saçla değiştirmek etik olur mu? Yoksa pembe saçlı konuğa saygısızlık mı olur? – isim gizlendi
etikçiden:
Bu bir teknoloji köşesi değil ve etik uzmanınız kameraların nasıl çalıştığı konusunda uzman değil. Ancak, bu (muhtemelen dijital) kameralara gelen ışığın, algoritmaların bir görüntü üretmek için çıktısını yorumlaması gereken çok sayıda renk dedektörüne ineceğini biliyorum. Farklı algoritmalar kullanırsanız, farklı görüntüler elde edersiniz. Örneğin, belirli beyaz dengesi ayarları belirli renk sıcaklıklarını hedefleyebilir. İnsan görme sistemi konusunda da uzman değilim ama bu da gelen foton modellerini yorumlamak zorunda. Olayla ilgili fotoğraf kayıtlarınızda pembe saçlara dikkat etmeniz, bu iki yorumun etkileşiminden kaynaklanmaktadır. Gerçeği temsil etmenin tek yolunun bu olduğunu neden varsayalım?
Bu fotoğrafların ve videoların o zamanki deneyiminizden bir şeyler yakalamasını istediniz. Ama sen düğündeyken pembe saçlar retinanı yakmadı. Bu bakımdan baktığınız görseller deneyimi yanlış yansıtmaktadır Renklerin parlaklık, kroma, doygunluk gibi görünümlerini etkileyen özellikleri vardır. Elbette, ilgili uzmanlığa sahip biri, pembe rengi koruyarak dikkat çekme derecesini azaltabilir ve gördüklerinize daha sadık görüntüler sağlayabilir. Nasıl yapılacağına dair tavsiye için başka bir yere gitmeniz gerekecek. Demek istediğim, bir kameranın “Gerçek” etiketli bir geçiş ön ayarıyla gelmediğidir.
Benim etik önyargım, pembe saçlı kişinin kesinlikle düğünü bombalamaya niyeti olmadığı ve muhtemelen gördüklerinizden utanacağı gerçeğine odaklanır. Pembe saçlara sahip olmak, adım attığınız her durumun sizi etkilediğini düşündüğünüz anlamına gelmez. Görüntüleri düzenlerken sorunu hafifleten herhangi bir makul karar konuğa karşı savunabileceğiniz bir karardır. O kişiye saygısızlık etmeyeceksin; Olayla ilgili deneyiminize saygı duyacaklardır.
Düşünceler? Bugünkü ikilemin cevabını bir sonraki bültende etikçi ve diğer abonelerle paylaşmak isterseniz, bu formu doldurun.
bonus soru
Tasarımda çalışıyorum. Son zamanlarda, insan benzeri modellerin görüntülerini (örneğin, telefon tutan bir elin görüntüsü) oluşturmamıza yardımcı olmak için yapay zekayı kullanan çeşitli araçlar var. Bazen bu resimlerden birinde bir modelin cilt tonunu değiştirmek istiyorum. Tabii ki, bunu asla gerçek bir modelle yapmam. Etik, bir yapay zeka modeliyle farklı mıdır?
AI’nın sanat üretme şekli biraz rastgelelik içerir. Bu nedenle, “Aynı fotoğrafı daha koyu bir cilt tonuyla tekrar çek” demek her zaman işe yaramaz. Bu aynı zamanda, yalnızca telif hakkı kısıtlamaları olmadan yasal olarak oluşturulan yapay zeka sanatı için de geçerlidir. – isim gizlendi
etikçiden:
Bir tuval üzerine insan figürü çizen bir sanatçı olduğunuzu hayal edin, atölyenizde yaptığınız resme karşılık gelen bir model yok; Hayal gücünüzle çalışırsınız – yani, sayısız insanla ilgili anılarınız ve tanıştığınız insanların görüntüleri size rehberlik eder. Bir alt boyaya pigment katmanları uygulayarak ilerledikçe cildin ton değerlerini değiştireceksiniz. Bu nasıl kınanabilir? Ancak bu durum sizin ilgili noktalarda anlattığınız duruma benzer. Midjourney ve DALL-E 2 gibi AI görüntü oluşturucular, belirli kişileri tasvir etmeden insanların temsillerini oluşturabilir.
Gerçek bir modelin ten rengini “doğal olarak” değiştirmeyeceğinizi söylüyorsunuz; Bu emri merak ediyorum. Bir dijital fotoğrafın paletinin, kameranın “gördüklerinin” bir yorumu olduğundan daha önce bahsetmiştim. Aynı şey kimyasal fotoğrafçılık için de geçerli: Elde edeceğiniz şey, karanlık odada verilen kararların yanı sıra, film malzemesi seçimine, ışıklandırmaya ve kamera ayarlarına bağlıdır. Evet, Sussex Düşesi Meghan’ın tabloid fotoğraflarıyla ilgili tartışmalarda öne sürüldüğü gibi, ten rengini değiştirmenin ırksal nedenleri olabilir. Ancak bir görüntüdeki cilt rengindeki (veya saç veya yüz hatlarındaki) her değişiklik kınanmamalıdır. Bunlar, vaka bazında veya çerçeve bazında değerlendirilecek konulardır.
okuyucular tepki gösteriyor
Önceki sütunun sorusu, yakın zamanda iki arkadaşla çok aşklı bir ilişkiyi bitirmiş bir okuyucudan geldi. Mektup yazarı, özellikle grubun üyeleri farklı konfigürasyonlarda çiftleşmeye devam ederken, ayrılığın ardından nasıl başa çıkılacağı konusunda tavsiye istedi. Okuyucu şunları yazdı: “Geçen yıl boyunca, birkaç karmaşık durum ortaya çıktıkça, hepimiz bir davranış modeli diledik. Tek eşlilik merkezli medya, kişinin bir arkadaşının eski eşiyle çıkmaktan kaçınması gerektiğini öne sürüyor. Bu doğru mu? Ve eğer öyleyse, bu kavram genelleştirilebilir mi? … Durumlar karmaşık olduğunda romantik partnerlerimize ve arkadaşlarımıza ne borçluyuz?
Cevap olarak, etikçi şunları kaydetti: “Genel olarak geçerli olan, belirli bir kural değildir; İnsanların güvenlik açıklarını hesaba katma fikridir. … Bu koşullarda diğer insanlara borçlu olduğumuz şey, sadece canımızın istediğini yapmak değil, onların çıkarlarına ve sorumluluklarımıza gereken ağırlığı vermektir. Açık münhasırlık bölgeleri ve açık sözleşmeler içermeyen çok eşli bir düzenleme, işleri tehlikeli bir şekilde bulanık bırakabilir. Durumunuzu hep birlikte tartışırsanız, temel kurallar koyarsanız ve grubunuzun içindeki ve dışındaki insanlarla nasıl çalışılacağı konusunda ortak bir anlayışa varırsanız, sizin için daha iyi olur. Karanlıkta sevişmek her zaman en iyisi değildir.” (Sorunun tamamını tekrar okuyun ve yanıtlayın. Burada.)
⬥
Çok teşekkürler Sorunlu gruba tamamen mantıklı, zarif bir cevap için etikçi. Yargılayıcı olmayan yaklaşımdan ve Bloomsbury örneğinin yerleşik aforizma ile dahil edilmesinden etkilendim. — terry
⬥
sahip olmanın özü etikçi tarafından önerilen bir grup tartışması ve temel kuralların oluşturulması tam olarak doğrudur; Herhangi bir grup dinamiğinde şeffaflık ve tutarlılık yaratmak hayati önem taşır. Çok eşliliğe özgü kaynaklar da vardır. İyi bir başlangıç noktası, Dossie Easton ve Janet Hardy’nin topluluk liderleri tarafından şiddetle tavsiye edilen The Ethical Slut adlı kitabıdır. — soymak
⬥
eski eşi olarak Daha önce açık bir evlilikte, şunu da eklemek isterim ki, etik uzmanının “açık münhasırlık bölgeleri” oluşturma tavsiyesi ideal olsa da, her katılımcıyı ihanete karşı herhangi bir tek eşli ilişki kadar savunmasız bırakır. Bir iş ortağı, orijinal sözleşmede tanımlanandan daha fazla üçüncü kişi (veya dördüncü kişi vb.) erişimi istediğine karar verirse, bu şartlar kolayca rafa kaldırılabilir. — jennifer
⬥
aşk ve karşılıklı bağımlılık karmaşık yönlerde gelişir. Onlarca yıllık çok eşliliğim iki değere dayanıyor: gerçek uyaranlara yanıt verme özgürlüğü ve başka romantik veya cinsel taahhütleri olsun, bireylere sevgi. Nasıl ki bir anne baba birden fazla çocuğu sevebilirse, yetişkinler de birden fazla kişiyi sevebilir bence. İlişkisel gizliliğin yalnızca başkalarına zarar verebileceği ve üç temel kuralı açıklığa kavuşturmanın akıllıca olduğu konusunda etik uzmanına katılıyorum. — donna
⬥
Bu tüm durumu gösteriyor İnsanlar sözde kendilerini eski tekeşlilik geleneklerinden kurtarabilirler, ancak yine de tamamen sahipleniciliğe ve bunun sonucunda ortaya çıkan beklenti ve varsayımlara kapılmış durumdalar. İlgili insanlar mülkiyet sevgisi kavramlarına takılıp kaldıkları sürece, çok aşklı ilişkiler tüm aynı eski engelleri aşar. — zambak