Müze, 1816 yılına kadar uzanan 10.000’den fazla parçadan oluşan bir koleksiyona sahiptir. Birçoğu, baba ve oğul Giacomettis de dahil olmak üzere İsviçreli sanatçılara aittir.. Ziyaret ettiğimde bir katta, 20. yüzyılın başlarında İsviçre’deki avangart hareketlerin önemli bir figürü olan İsviçreli ressam Gustav Buchet’nin 100’den fazla tablosundan oluşan büyük bir geçici sergi vardı. Bununla birlikte, 19. yüzyılda Cenevre Gölü’nde çalışan kayıkçıları sık sık resmeden François Bocion’un daha gerçekçi resimleri beni büyüledi. Bocion, ışığın su üzerindeki uçup giden güzelliğini yakalamaya takıntılıydı ve onun takıntısı bizim ödülümüz.
Ancak, müze kesinlikle taşra değildir. Aynı zamanda koyu harflerle yazılmış isimler de var ve öne çıkıyor: Degas, Renoir, Cézanne ve Rodin ve Eylül ayının sonuna kadar tekstil sanatının öncüsü Magdalena Abakanowicz’in bir sergisi var.
Plateforme 10’a en son eklenen, karenin diğer ucunu kaplıyor: Küpün paramparça gibi göründüğü tek pencereleri görünen dev beyaz bir küp. Bina, Portekizli mimarlar Francisco ve Manuel Aires Mateus tarafından tasarlandı ve meydanla birlikte Haziran 2022’de açıldı. Küp, bölgedeki diğer iki müzeye ev sahipliği yapmaktadır: Kanton’un fotoğrafçılığa adanmış müzesi Photo Elysée; ve Mudac, Tasarım ve Çağdaş Uygulamalı Sanatlar Müzesi.
İçeride bu devasa bloğun zemin katı hem sağlamlık hem de çadır havası yaratıyor. Aşağıda, etkileşimli bir fotoğraf stüdyosu müzenin pedagojisinin en iyisiydi: ziyaretçiler sahne dekoru giyebilir, dijital fotoğraflar çekebilir ve ardından bunları bir ışıklı masa üzerinde düzenleyebilir; bunların tümü, çerçeveleme ve kompozisyon kavramlarını öğretmek içindir.
Fotoğraf sergileri, Elysée’nin, Henri Cartier-Bresson, Nan Goldin ve diğerlerinin fotoğraflarının yer aldığı, en iyi haliyle “Sanat Trenleri” konulu bölge çapındaki bir sergiye katkısıydı. Pek çok fotoğraf, trenlerin nasıl kaçış ve macerayı sembolize edebileceğini hatırlatırken, aynı zamanda umutsuzlara selam olsun. 70 yıl önce çekilmiş, trenlere doluşan savaş mültecilerini gösteren siyah beyaz görüntüler, sanki geçen ay çekilmiş gibi görünüyordu.
Ancak, müze kesinlikle taşra değildir. Aynı zamanda koyu harflerle yazılmış isimler de var ve öne çıkıyor: Degas, Renoir, Cézanne ve Rodin ve Eylül ayının sonuna kadar tekstil sanatının öncüsü Magdalena Abakanowicz’in bir sergisi var.
Plateforme 10’a en son eklenen, karenin diğer ucunu kaplıyor: Küpün paramparça gibi göründüğü tek pencereleri görünen dev beyaz bir küp. Bina, Portekizli mimarlar Francisco ve Manuel Aires Mateus tarafından tasarlandı ve meydanla birlikte Haziran 2022’de açıldı. Küp, bölgedeki diğer iki müzeye ev sahipliği yapmaktadır: Kanton’un fotoğrafçılığa adanmış müzesi Photo Elysée; ve Mudac, Tasarım ve Çağdaş Uygulamalı Sanatlar Müzesi.
İçeride bu devasa bloğun zemin katı hem sağlamlık hem de çadır havası yaratıyor. Aşağıda, etkileşimli bir fotoğraf stüdyosu müzenin pedagojisinin en iyisiydi: ziyaretçiler sahne dekoru giyebilir, dijital fotoğraflar çekebilir ve ardından bunları bir ışıklı masa üzerinde düzenleyebilir; bunların tümü, çerçeveleme ve kompozisyon kavramlarını öğretmek içindir.
Fotoğraf sergileri, Elysée’nin, Henri Cartier-Bresson, Nan Goldin ve diğerlerinin fotoğraflarının yer aldığı, en iyi haliyle “Sanat Trenleri” konulu bölge çapındaki bir sergiye katkısıydı. Pek çok fotoğraf, trenlerin nasıl kaçış ve macerayı sembolize edebileceğini hatırlatırken, aynı zamanda umutsuzlara selam olsun. 70 yıl önce çekilmiş, trenlere doluşan savaş mültecilerini gösteren siyah beyaz görüntüler, sanki geçen ay çekilmiş gibi görünüyordu.