Bu, 20. yüzyılın çığır açan sanatçılarından Joseph Beuys’un devam eden projesinin bir parçası. “7000 Oaks” projesine 1982 yılında Batı Almanya’nın Kassel kentinde başladı. 1986 yılında ölen Beuys, genç bir meşe ağacı ve 1,2 metre yüksekliğinde bir bazalt blok dikti. Buradaki fikir, doğanın iki unsurunun birbirine göre değişme biçimini karşılaştırmak ve karşılaştırmaktı.
Projesine eşlik eden broşürde şunları yazdı: “Başlangıçta 6-7 yıllık meşe ağaçlarımız olduğunda bazalt sütunlar adeta onlara hakim oluyor. Birkaç yıl sonra bazalt ile ağaç arasında bir denge sağlanacak ve yaklaşık 20 veya 30 yıl sonra taşın yavaş yavaş meşe veya buna karşılık gelen başka bir ağacın tabanında bir yardımcı yapıya dönüştüğünü görebiliriz.”
Dia Sanat Vakfı’nın küratörü ve eş yöneticisi Matilde Guidelli-Guidi’ye göre, önümüzdeki beş yıl içinde Baltimore, Minneapolis, Oslo ve Sidney gibi başka yerlere taşlarla birlikte daha fazla canlı ağaç dikti..
Beuys’un fikri, 1988’de Dia’nın 548 West 22nd Street’in önüne her biri mütevazı bir monolitle bağlantılı beş ağaç dikmesiyle New York’ta kök saldı. 1996 yılında Dia, Beuys tesisini genişletti ve Batı 22. Cadde boyunca bir bazalt taşıyla birlikte 25 yeni ağaç dikti ve önceden var olan ağaçların yanına yedi taş ekledi. 2020-21’de başka bir çift eklenerek toplam sayı 38’e çıktı.
Kentsel kirliliğe dayanabilecek ve şehir ağaçlarını tamamlayabilecek dayanıklı ağaçları (çikolata, ginkgo, Japon pagodası, çam meşesi ve çınar dahil) seçtiler.
Guidelli-Guidi, “Beuys, Kassel girişiminin dünya çapında ağaç dikmeye yönelik devam eden bir projenin ilk adımı olmasını istedi” dedi. “Çevresel ve sosyal değişimi başlatmaya yönelik küresel bir misyonun parçasıydı.”
Projesine eşlik eden broşürde şunları yazdı: “Başlangıçta 6-7 yıllık meşe ağaçlarımız olduğunda bazalt sütunlar adeta onlara hakim oluyor. Birkaç yıl sonra bazalt ile ağaç arasında bir denge sağlanacak ve yaklaşık 20 veya 30 yıl sonra taşın yavaş yavaş meşe veya buna karşılık gelen başka bir ağacın tabanında bir yardımcı yapıya dönüştüğünü görebiliriz.”
Dia Sanat Vakfı’nın küratörü ve eş yöneticisi Matilde Guidelli-Guidi’ye göre, önümüzdeki beş yıl içinde Baltimore, Minneapolis, Oslo ve Sidney gibi başka yerlere taşlarla birlikte daha fazla canlı ağaç dikti..
Beuys’un fikri, 1988’de Dia’nın 548 West 22nd Street’in önüne her biri mütevazı bir monolitle bağlantılı beş ağaç dikmesiyle New York’ta kök saldı. 1996 yılında Dia, Beuys tesisini genişletti ve Batı 22. Cadde boyunca bir bazalt taşıyla birlikte 25 yeni ağaç dikti ve önceden var olan ağaçların yanına yedi taş ekledi. 2020-21’de başka bir çift eklenerek toplam sayı 38’e çıktı.
Kentsel kirliliğe dayanabilecek ve şehir ağaçlarını tamamlayabilecek dayanıklı ağaçları (çikolata, ginkgo, Japon pagodası, çam meşesi ve çınar dahil) seçtiler.
Guidelli-Guidi, “Beuys, Kassel girişiminin dünya çapında ağaç dikmeye yönelik devam eden bir projenin ilk adımı olmasını istedi” dedi. “Çevresel ve sosyal değişimi başlatmaya yönelik küresel bir misyonun parçasıydı.”