İyi bakteriler olarak bilinen ve en epey bağırsaklarda bulunan probiyotikler kuvvetli bir bağışıklığın şayet olmazsa olmazıdır… Prof. Dr. Osman Erk, probiyotiklerin bağırsaklarda azalma niçinlerinden hangi çoğunlukla tüketilmesi gerektiğine kadar bir fazlaca noktaya değindi.
Probiyotikler ağız yoluyla bedene alınan; mide asidinden ve safradan etkilenmeyen, kalın bağırsağa canlı olarak ulaşan ve oksijensiz ortamda yaşayan yeterli bakterilerdir. Ziyanlı bakterilerin çoğalmasını frenleyip, bağırsak ve genel beden sıhhati için değerli faydaları bulunur. Günümüzde antibiyotik kullanması, gerilim, uykusuzluk, sistemsiz beslenme üzere niçinlerle bedenimizdeki düzgün bakteri sayısının giderek azaldığına dikkat çeken İç Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Osman Erk, probiyotiklerle ilgili bilinmesi gerekenleri şu biçimde deklare etti…
Eksikliği nelere niye olur?
Kötü bakterilerin, güzel bakterilerden çok olması beden istikrarını değiştirir. Ziyanlı bakterilerin sayılarının ve virülansının (hastalık yapma gücü) artması bedenin bir fazlaca hastalığa açık olması manasına gelir. 1912 yılında Rus bilim insanı Metchnikoff; peynir, yoğurt, kefir üzere süt mamüllerinde bulunan laktik asit yapan dost mikroorganizmaların bağırsakta bulunan başka ziyanlı mikroorganizmaların olumsuz tesirlerini ortadan kaldırdığını bilimsel olarak kanıtlamış ve bu buluş kendisine Nobel Tıp Ödülü’nü kazandırmıştı. bu biçimdelikle Bulgaristan ve Kafkasya’da yaşayan insanların uzun ve sağlıklı hayat sırları da açıklanmış oldu.
Takviye alınmalı mı?
Turşu, yoğurt, süzme peynir, boza, kefir, tarhana, şarap ve bira mayası probiyotik içeren doğal besinlerdir. Probiyotik istikametinden en varlıklı besinler ise konut yoğurdu ve kefirdir. Pastörizasyon süreci besinlerdeki (süt, meyve suyu, yoğurt) probiyotik bakterileri büyük ölçüde ortadan kaldırır, bu tıp besinlerin probiyotik tesiri sonludur. Probiyotik takviyeleri ise tabip teklifiyle kullanılabilir. Takviyenin hangi bakteri yahut bakteri karışımı olduğunu bilmek lazım. Yani şikayete yönelik hakikat tipte bakterileri seçmek epeyce kıymetlidir. Probiyotiğin hedeflenen yararlı etkiyi gösterebilmesi için bağırsak florasına ulaşabilmesi ve oradaki ziyanlı flora ile yarışabilecek seviyede canlı mikroorganizma sayısına sahip olması gerekir.
Prebiyotik besinleri da unutmayın
Prebiyotikler, uygun bakterilerin bağırsakta kalma müddetlerini yahut aktivitelerini artıran besin bileşenlerine verilen genel isimdir. Bunlar lif, oligosakkarid ve polisakkarid üzere besin bileşikleridir ve probiyotikler için besin fonksiyonu görürler. Soğan, sarımsak, pırasa, enginar, bezelye, muz, tam tahıl eserleri (buğday, yulaf, çavdar, arpa), kuşkonmaz, domates, soya üzere yiyecekler prebiyotik istikametinden güçlü besinlerdir. Yer elması, hindiba kökü ve enginar hayli kaliteli bir prebiyotik olan inülinden güçlü besinlerdir. İnülin ayrıyeten kuşkonmaz, soğan, kuru üzüm ve muzda da vardır. İnülin şeker hastalarında kan şekeri ve insülin seviyesini artırmaz, düzgün bir lif deposudur, kalsiyum ve magnezyum üzere minerallerin emilimini artırır. Probiyotik olan kefire inülin üzere prebiyotikler eklemek tesirini güçlendirir.
Ne kadar tüketilmeli?
Probiyotik içerikli besinleri tüketmek için muhtaçlık duymayı beklememek gerekir. Zira bu besinler sistemli tüketildikleri takdirde beden sıhhatine faydalı olur. Tercihen gün içerisinde tüketilebilecekleri üzere, gece orta öğüne yahut akşam yemeğine de dahil edilebilirler. Probiyotikler bağırsak mukozasında, dış ortamdan gelen yahut sindirim faaliyetleri esnasında ortaya çıkan toksik unsurların ve âlâ sindirilmemiş besin unsurlarının kana geçmesini engelleyen kollayıcı bir katman oluşturur. Probiyotiklerin oluşturduğu bu hami tabakanın ortadan kalkması ve ziyanlı mikroorganizmaların bağırsakta çoğalmasıyla bağırsak geçirgenliği artar. Bu yüzden toksik hususlar, kâfi biçimde sindirilememiş besin hususları kan dolanımına geçer. Bu geçiş bağırsak mukozasında ve bedende bulunan bağışıklık sistemi hücrelerini uyararak çeşitli tepkilere niye olur. Yabancı proteinlere karşı bedenin geliştirdiği bağışıklık cevabı kendi yapıtaşlarına yönelir ve sonuçta “alerjik hastalıklar” ve “otoimmün” denilen hastalıklara taban hazırlanmış olur. ötürüsıyla bağırsaklardaki uygun bakterilerin fazla olması bağırsak duvarını ve bağışıklığımızı güçlendirerek alerjik ve otoimmün hastalıkları önler, diyabet, romatizma, kanser riskini azaltır, kalp hastalıklarına karşı kollayıcı bakılırsav üstlenir, karaciğeri korur ve kilo denetimi sağlar.
Probiyotikler ağız yoluyla bedene alınan; mide asidinden ve safradan etkilenmeyen, kalın bağırsağa canlı olarak ulaşan ve oksijensiz ortamda yaşayan yeterli bakterilerdir. Ziyanlı bakterilerin çoğalmasını frenleyip, bağırsak ve genel beden sıhhati için değerli faydaları bulunur. Günümüzde antibiyotik kullanması, gerilim, uykusuzluk, sistemsiz beslenme üzere niçinlerle bedenimizdeki düzgün bakteri sayısının giderek azaldığına dikkat çeken İç Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Osman Erk, probiyotiklerle ilgili bilinmesi gerekenleri şu biçimde deklare etti…
Eksikliği nelere niye olur?
Kötü bakterilerin, güzel bakterilerden çok olması beden istikrarını değiştirir. Ziyanlı bakterilerin sayılarının ve virülansının (hastalık yapma gücü) artması bedenin bir fazlaca hastalığa açık olması manasına gelir. 1912 yılında Rus bilim insanı Metchnikoff; peynir, yoğurt, kefir üzere süt mamüllerinde bulunan laktik asit yapan dost mikroorganizmaların bağırsakta bulunan başka ziyanlı mikroorganizmaların olumsuz tesirlerini ortadan kaldırdığını bilimsel olarak kanıtlamış ve bu buluş kendisine Nobel Tıp Ödülü’nü kazandırmıştı. bu biçimdelikle Bulgaristan ve Kafkasya’da yaşayan insanların uzun ve sağlıklı hayat sırları da açıklanmış oldu.
Takviye alınmalı mı?
Turşu, yoğurt, süzme peynir, boza, kefir, tarhana, şarap ve bira mayası probiyotik içeren doğal besinlerdir. Probiyotik istikametinden en varlıklı besinler ise konut yoğurdu ve kefirdir. Pastörizasyon süreci besinlerdeki (süt, meyve suyu, yoğurt) probiyotik bakterileri büyük ölçüde ortadan kaldırır, bu tıp besinlerin probiyotik tesiri sonludur. Probiyotik takviyeleri ise tabip teklifiyle kullanılabilir. Takviyenin hangi bakteri yahut bakteri karışımı olduğunu bilmek lazım. Yani şikayete yönelik hakikat tipte bakterileri seçmek epeyce kıymetlidir. Probiyotiğin hedeflenen yararlı etkiyi gösterebilmesi için bağırsak florasına ulaşabilmesi ve oradaki ziyanlı flora ile yarışabilecek seviyede canlı mikroorganizma sayısına sahip olması gerekir.
Prebiyotik besinleri da unutmayın
Prebiyotikler, uygun bakterilerin bağırsakta kalma müddetlerini yahut aktivitelerini artıran besin bileşenlerine verilen genel isimdir. Bunlar lif, oligosakkarid ve polisakkarid üzere besin bileşikleridir ve probiyotikler için besin fonksiyonu görürler. Soğan, sarımsak, pırasa, enginar, bezelye, muz, tam tahıl eserleri (buğday, yulaf, çavdar, arpa), kuşkonmaz, domates, soya üzere yiyecekler prebiyotik istikametinden güçlü besinlerdir. Yer elması, hindiba kökü ve enginar hayli kaliteli bir prebiyotik olan inülinden güçlü besinlerdir. İnülin ayrıyeten kuşkonmaz, soğan, kuru üzüm ve muzda da vardır. İnülin şeker hastalarında kan şekeri ve insülin seviyesini artırmaz, düzgün bir lif deposudur, kalsiyum ve magnezyum üzere minerallerin emilimini artırır. Probiyotik olan kefire inülin üzere prebiyotikler eklemek tesirini güçlendirir.
Ne kadar tüketilmeli?
Probiyotik içerikli besinleri tüketmek için muhtaçlık duymayı beklememek gerekir. Zira bu besinler sistemli tüketildikleri takdirde beden sıhhatine faydalı olur. Tercihen gün içerisinde tüketilebilecekleri üzere, gece orta öğüne yahut akşam yemeğine de dahil edilebilirler. Probiyotikler bağırsak mukozasında, dış ortamdan gelen yahut sindirim faaliyetleri esnasında ortaya çıkan toksik unsurların ve âlâ sindirilmemiş besin unsurlarının kana geçmesini engelleyen kollayıcı bir katman oluşturur. Probiyotiklerin oluşturduğu bu hami tabakanın ortadan kalkması ve ziyanlı mikroorganizmaların bağırsakta çoğalmasıyla bağırsak geçirgenliği artar. Bu yüzden toksik hususlar, kâfi biçimde sindirilememiş besin hususları kan dolanımına geçer. Bu geçiş bağırsak mukozasında ve bedende bulunan bağışıklık sistemi hücrelerini uyararak çeşitli tepkilere niye olur. Yabancı proteinlere karşı bedenin geliştirdiği bağışıklık cevabı kendi yapıtaşlarına yönelir ve sonuçta “alerjik hastalıklar” ve “otoimmün” denilen hastalıklara taban hazırlanmış olur. ötürüsıyla bağırsaklardaki uygun bakterilerin fazla olması bağırsak duvarını ve bağışıklığımızı güçlendirerek alerjik ve otoimmün hastalıkları önler, diyabet, romatizma, kanser riskini azaltır, kalp hastalıklarına karşı kollayıcı bakılırsav üstlenir, karaciğeri korur ve kilo denetimi sağlar.