Birçok Siyah sahibi için zorluğun bir kısmı, pazarlama, markalaşma ve seri üretim için kritik olabilecek kuşaksal zenginlikten yoksun olmalarıdır.
Sonunda, Bayan Price tarafından düzenlenen bir gezi aracılığıyla, kendimizi Bayan Stevens’ın bodrum katında, Stellenbosch’ta ticari bir arazide, geniş, beyaz, palmiyelerle kaplı bir binada bulduk.
51 yaşındaki Bayan Stevens kısa boylu, enerjik ve açık sözlü. Bize yüksek tavanları, masif çelik tankları ve odayı tatlı bir meşe aromasıyla dolduran sıra sıra şarap fıçıları ile odanın etrafını gösterdi. Bir tadım için onunla oturduk ve bizi olağanüstü yolculuğuna çıkardı.
1993’te, Güney Afrika’nın ilk demokratik seçimlerinden bir yıl önce, şarapçılık okumak üzere Stellenbosch yakınlarındaki Elsenburg Koleji’ne kaydolan ilk siyah kadın oldu. Ancak bu, yarışı nedeniyle üç kez girişi reddedildikten sonraydı.
Apartheid sistemi altında, Bayan Stevens, karışık ırk geçmişine sahip insanlar için bir terim olan ‘renkli’ olarak sınıflandırıldı. Beyaz olmayan Güney Afrikalılar, siyah – veya Afrikalı – olarak kabul edilenlerden biraz daha fazla ayrıcalık elde etmelerine rağmen, yine de ciddi ayrımcılıkla karşı karşıya kaldılar. Bazıları da köleleştirilmiş bağ işçilerinin torunlarıdır. Bugün, siyahlar ve siyahlar, benzer zorluklarla karşı karşıya kaldıkları için hem şarap endüstrisinde hem de diğer sektörlerde dezavantajlı gruplar olarak görülüyor.
Bayan Stevens, Elsenburg’da insanların ona ırkçı hakaretler yağdırdığını ve başarılı olamayacak kadar aptal olduğunu söylediğini söyledi. Bu şüphelere meydan okuyarak 1995 yılında mezun oldu ve 2014 yılında kendi markasını kurdu ve Sauvignon Blanc, Merlot ve Nemrac adlı kırmızı bir karışım da dahil olmak üzere ödüllü şaraplar üretti.
Övgülerine rağmen, Bayan Stevens, markasının, siyahların sahip olduğu diğerleri gibi, hala pazarda bir yer edinmeye çalıştığını söyledi. Bir sorun, siyahların sahip olduğu markaların genellikle büyük perakendecilerin raflarına girmek için gerekli olan büyük miktarlarda üretmemesidir, dedi.
Sonunda, Bayan Price tarafından düzenlenen bir gezi aracılığıyla, kendimizi Bayan Stevens’ın bodrum katında, Stellenbosch’ta ticari bir arazide, geniş, beyaz, palmiyelerle kaplı bir binada bulduk.
51 yaşındaki Bayan Stevens kısa boylu, enerjik ve açık sözlü. Bize yüksek tavanları, masif çelik tankları ve odayı tatlı bir meşe aromasıyla dolduran sıra sıra şarap fıçıları ile odanın etrafını gösterdi. Bir tadım için onunla oturduk ve bizi olağanüstü yolculuğuna çıkardı.
1993’te, Güney Afrika’nın ilk demokratik seçimlerinden bir yıl önce, şarapçılık okumak üzere Stellenbosch yakınlarındaki Elsenburg Koleji’ne kaydolan ilk siyah kadın oldu. Ancak bu, yarışı nedeniyle üç kez girişi reddedildikten sonraydı.
Apartheid sistemi altında, Bayan Stevens, karışık ırk geçmişine sahip insanlar için bir terim olan ‘renkli’ olarak sınıflandırıldı. Beyaz olmayan Güney Afrikalılar, siyah – veya Afrikalı – olarak kabul edilenlerden biraz daha fazla ayrıcalık elde etmelerine rağmen, yine de ciddi ayrımcılıkla karşı karşıya kaldılar. Bazıları da köleleştirilmiş bağ işçilerinin torunlarıdır. Bugün, siyahlar ve siyahlar, benzer zorluklarla karşı karşıya kaldıkları için hem şarap endüstrisinde hem de diğer sektörlerde dezavantajlı gruplar olarak görülüyor.
Bayan Stevens, Elsenburg’da insanların ona ırkçı hakaretler yağdırdığını ve başarılı olamayacak kadar aptal olduğunu söylediğini söyledi. Bu şüphelere meydan okuyarak 1995 yılında mezun oldu ve 2014 yılında kendi markasını kurdu ve Sauvignon Blanc, Merlot ve Nemrac adlı kırmızı bir karışım da dahil olmak üzere ödüllü şaraplar üretti.
Övgülerine rağmen, Bayan Stevens, markasının, siyahların sahip olduğu diğerleri gibi, hala pazarda bir yer edinmeye çalıştığını söyledi. Bir sorun, siyahların sahip olduğu markaların genellikle büyük perakendecilerin raflarına girmek için gerekli olan büyük miktarlarda üretmemesidir, dedi.