Magazin editörlerinin hazırladığı bir haber bülteni olan T List'e hoş geldiniz. Her hafta şu anda yediğimiz, giydiğimiz, dinlediğimiz veya canımızın çektiği şeyleri paylaşıyoruz. Buradan kaydolun Her çarşamba gelen kutunuzda bizi bulunaylık seyahat ve güzellik rehberlerinin yanı sıra basılı baskılarımızdan en son hikayeleri de bulacaksınız. Ve bize her zaman tmagazine@Haber adresinden ulaşabilirsiniz.
Bunu gör
Kilden yeniden yaratılan 90'lı yılların ev eşyaları
Sanatçı Stephanie Shih, New York'taki Alexander Berggruen galerisinde 1990'lardaki Amerikan yaşamının sevgiyle hazırlanmış bir portresi olan “Yurtiçi Mutluluk”ta bizi heyecan verici bir aile hikayesine götürüyor. Sergilenen seramik objeler, iç mekândaki dramada farklı roller oynuyor: sigara izmaritleri ve ezilmiş bira, kişinin baştan çıkarılmaya teslim olduğunun sinyalini verebilir; VHS ve Suzanne Somers'ın ThighMaster'ındaki Buns of Steel eğitim serisinin tamamı, kişisel gelişime yapılan yatırımın kanıtıdır. Viagra tabletleri arzuyu, belki de umudu çağrıştırıyor. Dondurulmuş akşam yemekleri – “çekirdek aile”nin her üyesi için bir tane – beyaz bir Panasonic mikrodalga fırının üzerinde oturmak, huzursuz bir birlikte yaşamayı akla getiriyor. Ütü masasının üzerinde bir ütü, karton kapaklı korsaj yırtıcı “Tutkumun Tutsağı”na eşlik ediyor. Bu çalışmaya ilham veren kitap? Shih'in kişisel gelişim kütüphanesinin bir parçası olarak burada sunduğu 1998 tarihli “Aptallar İçin Boşanma”. Sanatçı parçaları elle oluşturuyor ve yüzeylerini ince bir fırçayla süslüyor. Her bir nesnenin el işçiliğiyle yapıldığını gösteren, Corita Kent veya Liza Lou'nun zanaatkâr pop duyarlılığını çağrıştıran ince işaretler var; burada hafif benekli bir yüzey, şurada bir el yazısı dokunuşu. Sonuçta, tüm alanın görüldüğü, kaydedildiği, kaybolduğu ve sonra sevgiyle restore edildiği, her bir unsurun acı dolu hafızaya sahip bir insan tarafından yaratıldığı yönündeki ürkütücü duygu ortaya çıkıyor. ““Stephanie H. Shih: Yurtiçi Mutluluk” 22 Ocak – 26 Şubat tarihleri arasında New York Alexander Berggruen'de izlenebilir. alexanderberggruen.com.
Burada kal
Yeni Madrid oteli şehrin yaratıcı tarihine saygı duruşunda bulunuyor
Fransız tasarımcı Philippe Starck'tan, bu ayın başlarında İspanya'nın başkentinin merkezi Calle Gran Via'da 1920'lerden kalma bir binada açılan bir otel olan Brach Madrid'i tasarlaması istendiğinde, şehrin yaratıcı ruhunu kanalize etmek istedi. Zemin kattaki otelin kafesinde dokuma deri tavanlar ve süslü çinilerle kaplı duvarların yanı sıra Starck'ın üç yıl boyunca aradığı İspanyol sanatçıların düzinelerce tablosu bulunuyor. 57 oda, flamenko eşarplar, vintage siyah-beyaz portreler, deri yatak başlıkları ve püsküllü yastıklarla dekore edilmiştir. Her banyoda büyük boy pişmiş toprak çerçeveli bir ayna ve benekli breş karo zeminler bulunmaktadır. Tahinli köz patlıcan ve za'atar soslu kuzu omuz gibi yemeklerden oluşan Akdeniz esintili bir menü sunan Restaurant Brach, büyük bir Avrupa kafesi hissi verecek şekilde tasarlandı. Starck, ahşap panelli duvarlar, büyük eğilebilir aynalar ve İspanyol şair Gabriel Garcia Lorca'nın, Lorca, Luis Buñuel ve Salvador Dalí'nin şehirdeki Café Gijón'da buluştuğu Madrid'in Sürrealist avangard dönemine selam veren birkaç portresini içeriyordu. Gecelik 500 dolardan başlayan fiyatlarla, brachmadrid.com.
Elena Liao ve Frederico Ribeiro, 2012 yılında New York'un West Village bölgesinde Tayvanlı bir çay evi olan Té Company'yi kurduğunda Liao, ananaslı kek servis etmek istediğini biliyordu. Ancak kendisinin (ve diğer herkesin) ikonik Tayvan ikramına ilişkin anılarıyla rekabet etmeye hazır olmadığından, “ananaslı keke benzer bir şey yapacağımızı düşündük” diyor. Fındıklı kurabiye kurabiyelerinin arasına ananas reçeli ve yuzu kosho'dan yapılmış bir Linzer kurabiyesi hazırladılar. O zamandan bu yana, ülke çapındaki bazı fırıncılar, klasik tatlının yeni versiyonlarını piyasaya sürdü; bu, genellikle çubuk şeklinde ve bazen kış kavunuyla karıştırılmış ananasla doldurulmuş tereyağlı kısa hamurlu hamur işi tabanı şeklinde gelir. Pasta şefi Jessica Little Fu, California, Bay Area'daki pop-up'ları için ikramı şeftali, nektarin ve ananas reçeliyle hazırladı ve barları krema ve limon yaprağı tozuyla rafine etti. Çin Yeni Yılı sırasında, Doğu Williamsburg, Brooklyn'deki Win Son Bakery, ananas reçeli ile doldurulmuş bir Parmesan kurabiyesi sunmak için yakındaki Tayvanlı mağaza Yun Hai ile işbirliği yapıyor. Gramercy Park ve Greenpoint'te bulunan dondurma dükkanı Caffè Panna, yakın zamanda gerçekleşen özel bir dondurma dükkanı için, Win Son ufalanmış kurabiyelerden yapılmış, üzerine Fior di Panna yumuşak servis eklenmiş ve Grana Padano peyniri ve ananas reçeli ile tamamlanan bir dondurma sattı. St. Louis banliyösündeki Foundry Bakery'nin sahibi Raymond Yeh, Tayvan'dan ilham alan fırını için ananaslı kek yapmanın “hiç basit olmadığını, çünkü bu gerçekten Tayvan'ın hamur işi” olduğunu söylüyor. Ananaslı kek, Ay Yeni Yılı civarında özellikle uğurlu kabul edilir – Tayvanca'da “ananas” kelimesi “gelen refah” ile eş anlamlıdır. Bu yıl Yeh, kamkatlı ananaslı kek pişiriyor ve başka bir rastgele meyve ekleyerek keki ikiye katlıyor.
Bunu ziyaret et
Bir sanatçının Mexico City'de görülen renk ve ışık deneyleri
İtibaren Carla Valdivia Nakatani
Son zamanlarda Meksikalı sanatçı Christian Camacho, ülke geneline yayılan renkli vinil levhaların oluşturduğu gölgelerden ilham alıyor. Pazar tezgâhlarının ve halka açık yerlerin üzerinde asılı duruyorlar ve altlarında yürüyen herkesi değişen yoğunluktaki gölgelerle yıkıyorlar. Yaklaşık 15 metre genişliğindeki çalışması “Aquaplén o plano Central Flotante” (2022), vitrayı andıran vulkanize tuvalden oluşan bir yama işi ile bu sürekli değişen deneyimi çağrıştırıyor. Başlangıçta Meksika'nın Monterrey kentindeki bir şehir meydanı olan Macroplaza için yaptırılan bu alan, daha sonra aynı şehirde olimpik bir yüzme havuzunun dibine yerleştirildi. Artık Mexico City'deki Museo Universitario del Chopo'da düzenlenen “Inmersión: Formas del campo líquido” sergisini oluşturan dört parçadan biri. Su, asetat ve LED monitör gibi çeşitli ortamlar kullanan Camacho'nun çalışması, izleyicinin ölçek ve ışık algısına meydan okuyor. “Inmersión: Formas del campo líquido” 1 Şubat'tan 18 Mayıs'a kadar Mexico City'deki Museo Universitario Del Chopo'da sergilenecek. Chopo.unam.mx.
Bunu arzula
Seramik mi karton mu? Çifte bakış gerektiren gemiler
Seramikçi Jacques Monneraud'un toprak parçaları, hafif grenli dokusu ve alacalı kahverengi tonlarıyla kartona o kadar benziyor ki, alışveriş yapanlar satın aldıkları ürünleri ambalajından çıkarırken bazen ambalajın nerede bitip kabın nerede başladığından emin olamıyorlar. Fransa merkezli Bayonne seramikçisi internette şunları söylüyor: “İnsanlar çalışmamın fotoğraflarına göz atıyor ve bunun yapay zeka olduğunu düşünüyorlardı; O zaman bunun gerçekten var olduğunu fark edecekler ve gerçekten şaşıracaklar.” Grafik tasarım alanında geçmişi olan, resim ve ahşap işçiliğiyle büyümüş olan Monneraud, çoğu zaman gerçek kartondan prototipler yapıyor. Daha sonra malzemenin kildeki ince dalgalarını taklit ediyor, kenarlara dalgalı zikzaklar ekliyor ve selofan bant gibi görünen yarı saydam sırların süt rengi şeritleri üzerine resim yapıyor. “Bizim için karton tek kullanımlık bir şey” diyor, “bu yüzden onu binlerce yıl dayanabilen seramiğe dönüştürmenin kontrastını seviyorum.” Monneraud, son parçaları için klasik Çin, İran ve Guatemala şekillerini referans aldı ve inşa etti. onun modern konuşma dilinde. Bunlar bu hafta Monneraud'un Paris merkezli Galerie Arsenic tarafından temsil edildiği Brüksel'deki Seramik sanatı fuarında sergilenecek. instagram.com/jacquesmonneraud.
Bunu gör
Kilden yeniden yaratılan 90'lı yılların ev eşyaları
Sanatçı Stephanie Shih, New York'taki Alexander Berggruen galerisinde 1990'lardaki Amerikan yaşamının sevgiyle hazırlanmış bir portresi olan “Yurtiçi Mutluluk”ta bizi heyecan verici bir aile hikayesine götürüyor. Sergilenen seramik objeler, iç mekândaki dramada farklı roller oynuyor: sigara izmaritleri ve ezilmiş bira, kişinin baştan çıkarılmaya teslim olduğunun sinyalini verebilir; VHS ve Suzanne Somers'ın ThighMaster'ındaki Buns of Steel eğitim serisinin tamamı, kişisel gelişime yapılan yatırımın kanıtıdır. Viagra tabletleri arzuyu, belki de umudu çağrıştırıyor. Dondurulmuş akşam yemekleri – “çekirdek aile”nin her üyesi için bir tane – beyaz bir Panasonic mikrodalga fırının üzerinde oturmak, huzursuz bir birlikte yaşamayı akla getiriyor. Ütü masasının üzerinde bir ütü, karton kapaklı korsaj yırtıcı “Tutkumun Tutsağı”na eşlik ediyor. Bu çalışmaya ilham veren kitap? Shih'in kişisel gelişim kütüphanesinin bir parçası olarak burada sunduğu 1998 tarihli “Aptallar İçin Boşanma”. Sanatçı parçaları elle oluşturuyor ve yüzeylerini ince bir fırçayla süslüyor. Her bir nesnenin el işçiliğiyle yapıldığını gösteren, Corita Kent veya Liza Lou'nun zanaatkâr pop duyarlılığını çağrıştıran ince işaretler var; burada hafif benekli bir yüzey, şurada bir el yazısı dokunuşu. Sonuçta, tüm alanın görüldüğü, kaydedildiği, kaybolduğu ve sonra sevgiyle restore edildiği, her bir unsurun acı dolu hafızaya sahip bir insan tarafından yaratıldığı yönündeki ürkütücü duygu ortaya çıkıyor. ““Stephanie H. Shih: Yurtiçi Mutluluk” 22 Ocak – 26 Şubat tarihleri arasında New York Alexander Berggruen'de izlenebilir. alexanderberggruen.com.
Burada kal
Yeni Madrid oteli şehrin yaratıcı tarihine saygı duruşunda bulunuyor
Fransız tasarımcı Philippe Starck'tan, bu ayın başlarında İspanya'nın başkentinin merkezi Calle Gran Via'da 1920'lerden kalma bir binada açılan bir otel olan Brach Madrid'i tasarlaması istendiğinde, şehrin yaratıcı ruhunu kanalize etmek istedi. Zemin kattaki otelin kafesinde dokuma deri tavanlar ve süslü çinilerle kaplı duvarların yanı sıra Starck'ın üç yıl boyunca aradığı İspanyol sanatçıların düzinelerce tablosu bulunuyor. 57 oda, flamenko eşarplar, vintage siyah-beyaz portreler, deri yatak başlıkları ve püsküllü yastıklarla dekore edilmiştir. Her banyoda büyük boy pişmiş toprak çerçeveli bir ayna ve benekli breş karo zeminler bulunmaktadır. Tahinli köz patlıcan ve za'atar soslu kuzu omuz gibi yemeklerden oluşan Akdeniz esintili bir menü sunan Restaurant Brach, büyük bir Avrupa kafesi hissi verecek şekilde tasarlandı. Starck, ahşap panelli duvarlar, büyük eğilebilir aynalar ve İspanyol şair Gabriel Garcia Lorca'nın, Lorca, Luis Buñuel ve Salvador Dalí'nin şehirdeki Café Gijón'da buluştuğu Madrid'in Sürrealist avangard dönemine selam veren birkaç portresini içeriyordu. Gecelik 500 dolardan başlayan fiyatlarla, brachmadrid.com.
Elena Liao ve Frederico Ribeiro, 2012 yılında New York'un West Village bölgesinde Tayvanlı bir çay evi olan Té Company'yi kurduğunda Liao, ananaslı kek servis etmek istediğini biliyordu. Ancak kendisinin (ve diğer herkesin) ikonik Tayvan ikramına ilişkin anılarıyla rekabet etmeye hazır olmadığından, “ananaslı keke benzer bir şey yapacağımızı düşündük” diyor. Fındıklı kurabiye kurabiyelerinin arasına ananas reçeli ve yuzu kosho'dan yapılmış bir Linzer kurabiyesi hazırladılar. O zamandan bu yana, ülke çapındaki bazı fırıncılar, klasik tatlının yeni versiyonlarını piyasaya sürdü; bu, genellikle çubuk şeklinde ve bazen kış kavunuyla karıştırılmış ananasla doldurulmuş tereyağlı kısa hamurlu hamur işi tabanı şeklinde gelir. Pasta şefi Jessica Little Fu, California, Bay Area'daki pop-up'ları için ikramı şeftali, nektarin ve ananas reçeliyle hazırladı ve barları krema ve limon yaprağı tozuyla rafine etti. Çin Yeni Yılı sırasında, Doğu Williamsburg, Brooklyn'deki Win Son Bakery, ananas reçeli ile doldurulmuş bir Parmesan kurabiyesi sunmak için yakındaki Tayvanlı mağaza Yun Hai ile işbirliği yapıyor. Gramercy Park ve Greenpoint'te bulunan dondurma dükkanı Caffè Panna, yakın zamanda gerçekleşen özel bir dondurma dükkanı için, Win Son ufalanmış kurabiyelerden yapılmış, üzerine Fior di Panna yumuşak servis eklenmiş ve Grana Padano peyniri ve ananas reçeli ile tamamlanan bir dondurma sattı. St. Louis banliyösündeki Foundry Bakery'nin sahibi Raymond Yeh, Tayvan'dan ilham alan fırını için ananaslı kek yapmanın “hiç basit olmadığını, çünkü bu gerçekten Tayvan'ın hamur işi” olduğunu söylüyor. Ananaslı kek, Ay Yeni Yılı civarında özellikle uğurlu kabul edilir – Tayvanca'da “ananas” kelimesi “gelen refah” ile eş anlamlıdır. Bu yıl Yeh, kamkatlı ananaslı kek pişiriyor ve başka bir rastgele meyve ekleyerek keki ikiye katlıyor.
Bunu ziyaret et
Bir sanatçının Mexico City'de görülen renk ve ışık deneyleri
İtibaren Carla Valdivia Nakatani
Son zamanlarda Meksikalı sanatçı Christian Camacho, ülke geneline yayılan renkli vinil levhaların oluşturduğu gölgelerden ilham alıyor. Pazar tezgâhlarının ve halka açık yerlerin üzerinde asılı duruyorlar ve altlarında yürüyen herkesi değişen yoğunluktaki gölgelerle yıkıyorlar. Yaklaşık 15 metre genişliğindeki çalışması “Aquaplén o plano Central Flotante” (2022), vitrayı andıran vulkanize tuvalden oluşan bir yama işi ile bu sürekli değişen deneyimi çağrıştırıyor. Başlangıçta Meksika'nın Monterrey kentindeki bir şehir meydanı olan Macroplaza için yaptırılan bu alan, daha sonra aynı şehirde olimpik bir yüzme havuzunun dibine yerleştirildi. Artık Mexico City'deki Museo Universitario del Chopo'da düzenlenen “Inmersión: Formas del campo líquido” sergisini oluşturan dört parçadan biri. Su, asetat ve LED monitör gibi çeşitli ortamlar kullanan Camacho'nun çalışması, izleyicinin ölçek ve ışık algısına meydan okuyor. “Inmersión: Formas del campo líquido” 1 Şubat'tan 18 Mayıs'a kadar Mexico City'deki Museo Universitario Del Chopo'da sergilenecek. Chopo.unam.mx.
Bunu arzula
Seramik mi karton mu? Çifte bakış gerektiren gemiler
Seramikçi Jacques Monneraud'un toprak parçaları, hafif grenli dokusu ve alacalı kahverengi tonlarıyla kartona o kadar benziyor ki, alışveriş yapanlar satın aldıkları ürünleri ambalajından çıkarırken bazen ambalajın nerede bitip kabın nerede başladığından emin olamıyorlar. Fransa merkezli Bayonne seramikçisi internette şunları söylüyor: “İnsanlar çalışmamın fotoğraflarına göz atıyor ve bunun yapay zeka olduğunu düşünüyorlardı; O zaman bunun gerçekten var olduğunu fark edecekler ve gerçekten şaşıracaklar.” Grafik tasarım alanında geçmişi olan, resim ve ahşap işçiliğiyle büyümüş olan Monneraud, çoğu zaman gerçek kartondan prototipler yapıyor. Daha sonra malzemenin kildeki ince dalgalarını taklit ediyor, kenarlara dalgalı zikzaklar ekliyor ve selofan bant gibi görünen yarı saydam sırların süt rengi şeritleri üzerine resim yapıyor. “Bizim için karton tek kullanımlık bir şey” diyor, “bu yüzden onu binlerce yıl dayanabilen seramiğe dönüştürmenin kontrastını seviyorum.” Monneraud, son parçaları için klasik Çin, İran ve Guatemala şekillerini referans aldı ve inşa etti. onun modern konuşma dilinde. Bunlar bu hafta Monneraud'un Paris merkezli Galerie Arsenic tarafından temsil edildiği Brüksel'deki Seramik sanatı fuarında sergilenecek. instagram.com/jacquesmonneraud.