18. yüzyılın sonlarında, İngiltere'nin Stratford-upon-Avon kasabasındaki harap bir kasap kulübesinin önünde, adının o zamanlar yaygın olan yazılışıyla “Ölümsüz Shakespeare bu evde doğdu” yazan bir tabela belirdi. . Adanmışlar hac yolculuğuna çıkmaya başladı; dizlerinin üzerine çökerek, ağlayarak ve ilahiler söyleyerek: “Tapınağınız saf ve kutsal olsun, Avonian Willy, Ozan Divine!”
Bir tüccar, yerel bir dut ağacından yapılmış, gerçek haçın parçalarına benzeyen oymalar satarak zengin oldu. Bazı şüpheciler, tabelanın ziyaretçileri Stratford'a getirme planının parçası olduğundan şüpheleniyordu; diğerleri bunun mülk sahibi tarafından asılıp asılmadığını merak etti. Yerel bir antikacı, tüm sahneyi “saf ve tedbirsizlerden zorla para alma girişimi” olarak eleştirdi.
Hacılar eve akın etti ve ev bir yer haline geldi o kadar kutsaldı ki bir ziyaretçi Shakespeare'e tapınmanın Tanrı'ya tapınmayı gölgede bırakma tehdidi taşıdığı konusunda uyardı:
Ama aklın ağırlığınca bir iç çekiş çalıyor/ Shakespeare'e verilen şöhret/ Ona tapan binlerce kişi/ Cennete tapmayı unut!
Katolik Kilisesi'nden kopuşundan yaklaşık 250 yıl sonra İngiltere'nin kendi Beytüllahim'i ve doğum sahnesi vardı.
Sorun: Kimse Shakespeare'in nerede doğduğunu gerçekten bilmiyor.
Sahte Tudorlar ve Asalar
Stratford-upon-Avon, Londra'nın iki saat kuzeybatısında, Midlands'de, aşağı yukarı İngiltere'nin kalbinde yer almaktadır. Bugün, yılda üç milyona kadar ziyaretçi çeken, Britanya'nın en popüler turistik yerlerinden biridir. Doğum yeri ana cazibe merkezidir ve ardından Shakespeare'in karısı Anne Hathaway'in büyüdüğü söylenen kır evi gelir.
Stratford, hediyelik eşya dükkanları ve yarı ahşap evleriyle Elizabeth tarzı kitsch'i yayıyor. 19. yüzyılda Victorialılar Stratford'u daha “otantik” göstermeye çalıştılar ve bu da onun taklit Tudor tarzlarıyla dolu olmasına neden oldu.
Ekonomisi ve kimliği Shakespeare'in tutkusu etrafında dönen, her yıl Shakespeare'in doğum günü olarak kutlanan 23 Nisan'da doruğa çıkan bir şehir. Aynı zamanda, uygun bir şekilde, İngiltere'nin koruyucu azizinin onuruna düzenlenen St. George Günü.
Haziran 2021'deki ilk ziyaretimde Hathaway Çay Odaları'nın ve “Onikinci Gece”den sevimli bir isim olan “Food of Love” adlı bir kafenin önünden geçtim. (“Müzik aşkın gıdasıysa, çalmaya devam edin”). Kafa karıştırıcı bir şekilde, Harry Potter temalı birkaç mağaza da vardı. Stratford ve Hogwarts, tüy kalemler ve asalar, şiirler ve büyüler. Öte yandan, belki de bu birleştirme uygundu: Shakespeare, sihirli bir şekilde açıklanamaz güçlerle donatılmış bir tür büyücü çocuk değil miydi?
Henley Caddesi'nde, eskilikten sararmış yarı ahşap bir ev olan Doğum Yeri'ne ulaştım. Bugün tek, müstakil bir bina gibi görünüyor, ancak başlangıçta bir dizi apartmandan oluşuyordu. John Shakespeare, 1556'da sokakta bir apartman dairesi satın aldı, ancak aynı zamanda oğlunun doğmuş olabileceği yakındaki Greenhill Caddesi'nde de mülk satın aldı. Doğduğu yer olarak kabul edilen mülkü, oğlunun doğumundan 11 yıl sonra, 1575'te satın aldı.
Doğduğu yere inananlar, John Shakespeare'in Henley Caddesi'nde bir yerde gübre yığını bulundurduğu için para cezasına çarptırıldığını gösteren 1552 tarihli bir kayda işaret ediyor. Konumu belirtilmedi ancak bu gübre yığını, oğlunun doğduğu sırada muhtemelen kiracı olarak burada yaşadığı teorisini güçlendirdi.
Benzer şekilde, Anne Hathaway'in Kulübesi'nin orijinalliği iddiası, Anne'nin 1556'daki doğumundan 13 yıl önce binanın üzerinde bulunduğu 90 dönümlük çiftliği John Hathaway'in kiraladığı kaydına dayanıyor. Kulübenin Hathaway'lerle bağlantısı olabilir, ancak Shakespeare'in Henley Caddesi'ndeki evde doğduğuna dair hiçbir kanıt olmadığı gibi, Anne'nin de orada büyüdüğüne dair hiçbir kanıt yoktur.
Birlikte ele alındığında, bu pandemi öncesi gelenekler, Stratford'un 2019'da yaklaşık 315 milyon dolar değerindeki turizm endüstrisini ayakta tuttu. Ancak yıllar boyunca pek çok şüpheciyi ikna etmeyi başaramadı.
Daily Mail'den gazeteci Bernard Levin, “Stratford, İngiltere'deki en büyük dolandırıcılıklardan birinin kontrolsüzce gerçekleşmesine izin veriyor ve hatta teşvik ediyor” diye şikayet etti. 1965'te. “Şu iki anıtsal sahtekarlığı kastediyorum: 'Shakespeare'in Doğduğu Yer' ve Anne Hathaway'in Kulübesi.”
İşportacıların hikayeyi karlı hale getirmenin yollarını bulmasının da bir faydası olmadı. 19. yüzyılın başlarında, doğduğu yerin Bayan Hornby adlı bir kiracısı, Shakespeare'in “kalıntılarını” saf ziyaretçilere gösterip satarak kazançlı bir iş yürütüyordu. Kalıntılar sonunda Bentley's Miscellany'de 1848 yılında yayınlanan bir makalede ortaya çıktı; burada yıllar içinde her biri “Shakespeare'in Koltuğu” olarak tanınan ve her biri tanınmış bir yerel zanaatkar tarafından yapılmış dört farklı sandalyenin satıldığı belirtildi.
Doğum yerinin giriş odası işlevi gören tuhaf bir müze olan Shakespeare Center'a girdim. Varlığı bilinmediği için Shakespeare'in kitapları veya Shakespeare'in elindeki mektuplar yoktu. Bunun yerine, 1844'ten 2000'e kadar olan sekiz Shakespeare büstü bir vitrinde sergilendi. Başka bir vitrinde bir Shakespeare bira kupası (1933), Shakespeare oyun kartları (1974) ve Çin yapımı bir Shakespeare aksiyon figürü (2003) bulunuyordu.
Doğum merkezinde diğer ziyaretçilerle birlikte odadan odaya dolaştım. Tur rehberleri bize Shakespeare'in çocukluğuna dair hikayeler anlattı; bu odalarda nasıl oynadığını, yemek yediğini ve rüya gördüğünü anlattı. Elbette çocukluğu aslında genişleyen bir boşluktur: 1564'teki vaftizinden 1582'deki evliliğine kadar ona dair hiçbir kayıt yoktur. Odalardan birinde kitaplar, kalemler ve mürekkep bir masanın üzerinde sergileniyordu; bu da eğitimli bir aileye işaret ediyordu; ancak ebeveynleri, Tudor İngiltere'sindeki pek çok okuma yazma bilmeyen insan gibi belgeleri bir işaretle imzalıyordu.
Diğer ziyaretçiler hayranlık dolu müze fısıltılarıyla birbirlerine mırıldandılar ve rehberlere başlarını salladılar. 19. yüzyılın sonlarında, Joseph Skipsey adındaki doğum yerinin bekçisinin birkaç ay sonra nasıl istifa ettiğini ve “sergilenen pek çok sözde kutsal emanetten hiçbirinin Shakspere'e ait olduğunun kanıtlanmadığını” ilan ettiğini düşündüm. “Doğum yeri konusunda büyük şüpheler var.”
Popüler inancın gücü
Mülkü resmi bir doğum yeri olarak koruma çabaları, 1847'de satışa sunulduğunda başladı. PT Barnum'un evi satın alıp bir gösterinin parçası haline getireceği korkusuna yanıt olarak evi ulus için “kurtarmak” üzere bir komite oluşturuldu ve grup bağış toplamaya başladı.
Herkes ikna olmadı. 1848 tarihli bir Bentley's Miscellany makalesinde şöyle yazıyordu: “Bu eski püskü sosis dükkanının satın alınmasının yarattığı olağanüstü sansasyon, popüler yanılsamalar arasında önemli bir yeri hak ediyor.”. Başka bir İngiliz dergisinden bir yazar, bir ulusun “şairin Ay'daki Adam'dan daha fazla doğmadığı döküntü ve alçı yığınını” satın almak için para harcamasının saflığıyla alay etti.
Ancak inanç zaten kendi tekrarıyla güçlenen bir inanç meselesi haline gelmişti. O zamanın yayıncısı Charles Knight, doğduğu yerin daha iyi bir türbe olduğunu çünkü buna dair hiçbir kanıt bulunmadığını -ziyaretçilerinden talep ettiği inanç nedeniyle- yazdı. Aynı yıl, komite doğum yerini açık artırmada 3.000 pounda (bugünkü değeri yaklaşık 323.000 dolar) satın aldı.
“Eski püskü sosis dükkanı” sıkıcı bir tapınaktı. Bitişikteki odalar yıkıldı, duvarlar taşındı, döşeme tahtaları değiştirildi ve yeni kapılar ve merdivenler oluşturuldu. Yeni bakıcıları, onu zengin bir Elizabeth dönemi ailesinin geniş, konforlu evine dönüştürdü ve bilim adamı Sidney Lee'nin 1901'de yazdığı gibi, mahzeni “olduğu gibi kalan tek parça” olarak bıraktı. Ortaya çıkan şey bir Tudor evinden çok, Viktorya dönemine ait bir fanteziydi.
Komite, siteyi halen yöneten ve orijinalliğini koruyan grup olan Shakespeare Doğum Yeri Vakfı haline geldi. Vakfın bir sözcüsü, “Mevcut bilgilerimize dayanarak, binanın geleneksel ve Shakespeare ve ailesiyle yakından ilişkili bir mülkün hayatta kalan dokusunu içerdiğini anlıyoruz” dedi.
Vakıf, ziyaretçilerin “Shakespeare'in aşk hikayesini yeniden yaşamaya” davet edildiği sazdan çatılı bir çiftlik evi olan Anne Hathaway's Cottage dahil olmak üzere ek mülkler satın aldı.
Bebek Shakespeare Tapınağı
Doğum odasındaki bir tabelada “Bu, William Shakespeare'in 1564 Nisan'ında doğduğuna inandığımız odadır” yazıyordu. Yatağın yanında üzerinde battaniyeler ve küçük bir yastık bulunan bir beşik, ziyaretçileri dahi bebeğin anne ve babasıyla birlikte ağladığını hayal etmeye teşvik ediyordu. Victorialılar için doğum odası şairle mistik bir temas olanağı sunuyordu. Ziyaretçiler odaya girdiklerinde hissettiklerini melodramatik bir şekilde anlattılar: gözyaşlarına boğuldular. Düştüler. Yeri öptüler. Daha uzun bir birliktelik isteyenler geceyi geçirdi.
Diğerleri etkilenmemişti. Yazar Henry James, ziyaretinden sonra şöyle yazmıştı: “Stratford'dan söz edecek olsaydım, bu Shakespeare'in orada doğmuş olması bağlamında olmazdı.” “Avon yakınlarında, bana bir Shakespeare akademisyeni için ideal bir yuva gibi görünen eski ve güzel bir evden bahsetmek daha doğru olur.”
Ancak hayal gücü dayanıklıdır. 2023 PBS belgeseli “Making Shakespeare: The First Folio”da, Shakespeare Enstitüsü müdürü akademisyen Michael Dobson, doğum yerinde durdu ve “Shakespeare'in doğduğu oda” hakkında fışkırdı.
Ne yapacağımı bilemeden diğer ziyaretçilerle birlikte beşiğin etrafında dolaştım. Diz çökmeli miyiz? Onu öp? Biraz bakıştıktan sonra yola devam ettik.
Ayrılmak için, hediyelik eşya dükkanından geçmek zorunda kaldım; orada kalan dindarlık duygusu, bir tüketim dalgasıyla yok oldu. Ziyaretçiler Shakespeare tişörtleri, kahvaltı çayları ve kurulama bezleri ile davet edildi. Shakespeare'in plastik ördekleri ve kurmalı oyuncakları. Shakespeare Noel süsleri, bebek tulumları, bez çantalar ve lüks çikolatalar. İnanç iyi bir iştir.
Geçen Şubat ayında Stratford'a döndüğümde ilk ziyaretimden bu yana çok az şey değişmişti. Shakespeare Merkezi artık şairin modern sanatçıların yorumlarına yer veriyordu; bunlar arasında, onu çevreleyen gizemi ima eden maskeli bir figürün sürrealist tablosu da vardı. Mücevher tezgahlarında hâlâ bu 18. yüzyıl dut ağacı oymalarının modern versiyonları satılıyor. Geleneklere olan inanç arzuyla, yani inanma ihtiyacıyla bağlantılıdır.
“Ölümsüz Shakespeare” gerçekte nerede doğdu? Hikayeler genellikle gerçeklerden daha baştan çıkarıcıdır.
Sheelagh McNeill araştırmaya katkıda bulunmuştur.
Elizabeth Winkler gazeteci, eleştirmen ve Shakespeare Bir Kadındı ve Diğer Sapkınlıklar: Ozan'dan Şüphelenmek Edebiyatta Nasıl En Büyük Tabu Haline Geldi kitabının yazarıdır.
Haberler Travel'ı takip edin Şu tarihte: instagram Ve Haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllıca seyahat etmek için uzman ipuçları almak ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekteki bir kaçamağın mı yoksa sadece koltukta seyahat etmenin mi hayalini kuruyorsunuz? Bizimkilere göz atın 2024'te 52 seyahat noktası.
Bir tüccar, yerel bir dut ağacından yapılmış, gerçek haçın parçalarına benzeyen oymalar satarak zengin oldu. Bazı şüpheciler, tabelanın ziyaretçileri Stratford'a getirme planının parçası olduğundan şüpheleniyordu; diğerleri bunun mülk sahibi tarafından asılıp asılmadığını merak etti. Yerel bir antikacı, tüm sahneyi “saf ve tedbirsizlerden zorla para alma girişimi” olarak eleştirdi.
Hacılar eve akın etti ve ev bir yer haline geldi o kadar kutsaldı ki bir ziyaretçi Shakespeare'e tapınmanın Tanrı'ya tapınmayı gölgede bırakma tehdidi taşıdığı konusunda uyardı:
Ama aklın ağırlığınca bir iç çekiş çalıyor/ Shakespeare'e verilen şöhret/ Ona tapan binlerce kişi/ Cennete tapmayı unut!
Katolik Kilisesi'nden kopuşundan yaklaşık 250 yıl sonra İngiltere'nin kendi Beytüllahim'i ve doğum sahnesi vardı.
Sorun: Kimse Shakespeare'in nerede doğduğunu gerçekten bilmiyor.
Sahte Tudorlar ve Asalar
Stratford-upon-Avon, Londra'nın iki saat kuzeybatısında, Midlands'de, aşağı yukarı İngiltere'nin kalbinde yer almaktadır. Bugün, yılda üç milyona kadar ziyaretçi çeken, Britanya'nın en popüler turistik yerlerinden biridir. Doğum yeri ana cazibe merkezidir ve ardından Shakespeare'in karısı Anne Hathaway'in büyüdüğü söylenen kır evi gelir.
Stratford, hediyelik eşya dükkanları ve yarı ahşap evleriyle Elizabeth tarzı kitsch'i yayıyor. 19. yüzyılda Victorialılar Stratford'u daha “otantik” göstermeye çalıştılar ve bu da onun taklit Tudor tarzlarıyla dolu olmasına neden oldu.
Ekonomisi ve kimliği Shakespeare'in tutkusu etrafında dönen, her yıl Shakespeare'in doğum günü olarak kutlanan 23 Nisan'da doruğa çıkan bir şehir. Aynı zamanda, uygun bir şekilde, İngiltere'nin koruyucu azizinin onuruna düzenlenen St. George Günü.
Haziran 2021'deki ilk ziyaretimde Hathaway Çay Odaları'nın ve “Onikinci Gece”den sevimli bir isim olan “Food of Love” adlı bir kafenin önünden geçtim. (“Müzik aşkın gıdasıysa, çalmaya devam edin”). Kafa karıştırıcı bir şekilde, Harry Potter temalı birkaç mağaza da vardı. Stratford ve Hogwarts, tüy kalemler ve asalar, şiirler ve büyüler. Öte yandan, belki de bu birleştirme uygundu: Shakespeare, sihirli bir şekilde açıklanamaz güçlerle donatılmış bir tür büyücü çocuk değil miydi?
Henley Caddesi'nde, eskilikten sararmış yarı ahşap bir ev olan Doğum Yeri'ne ulaştım. Bugün tek, müstakil bir bina gibi görünüyor, ancak başlangıçta bir dizi apartmandan oluşuyordu. John Shakespeare, 1556'da sokakta bir apartman dairesi satın aldı, ancak aynı zamanda oğlunun doğmuş olabileceği yakındaki Greenhill Caddesi'nde de mülk satın aldı. Doğduğu yer olarak kabul edilen mülkü, oğlunun doğumundan 11 yıl sonra, 1575'te satın aldı.
Doğduğu yere inananlar, John Shakespeare'in Henley Caddesi'nde bir yerde gübre yığını bulundurduğu için para cezasına çarptırıldığını gösteren 1552 tarihli bir kayda işaret ediyor. Konumu belirtilmedi ancak bu gübre yığını, oğlunun doğduğu sırada muhtemelen kiracı olarak burada yaşadığı teorisini güçlendirdi.
Benzer şekilde, Anne Hathaway'in Kulübesi'nin orijinalliği iddiası, Anne'nin 1556'daki doğumundan 13 yıl önce binanın üzerinde bulunduğu 90 dönümlük çiftliği John Hathaway'in kiraladığı kaydına dayanıyor. Kulübenin Hathaway'lerle bağlantısı olabilir, ancak Shakespeare'in Henley Caddesi'ndeki evde doğduğuna dair hiçbir kanıt olmadığı gibi, Anne'nin de orada büyüdüğüne dair hiçbir kanıt yoktur.
Birlikte ele alındığında, bu pandemi öncesi gelenekler, Stratford'un 2019'da yaklaşık 315 milyon dolar değerindeki turizm endüstrisini ayakta tuttu. Ancak yıllar boyunca pek çok şüpheciyi ikna etmeyi başaramadı.
Daily Mail'den gazeteci Bernard Levin, “Stratford, İngiltere'deki en büyük dolandırıcılıklardan birinin kontrolsüzce gerçekleşmesine izin veriyor ve hatta teşvik ediyor” diye şikayet etti. 1965'te. “Şu iki anıtsal sahtekarlığı kastediyorum: 'Shakespeare'in Doğduğu Yer' ve Anne Hathaway'in Kulübesi.”
İşportacıların hikayeyi karlı hale getirmenin yollarını bulmasının da bir faydası olmadı. 19. yüzyılın başlarında, doğduğu yerin Bayan Hornby adlı bir kiracısı, Shakespeare'in “kalıntılarını” saf ziyaretçilere gösterip satarak kazançlı bir iş yürütüyordu. Kalıntılar sonunda Bentley's Miscellany'de 1848 yılında yayınlanan bir makalede ortaya çıktı; burada yıllar içinde her biri “Shakespeare'in Koltuğu” olarak tanınan ve her biri tanınmış bir yerel zanaatkar tarafından yapılmış dört farklı sandalyenin satıldığı belirtildi.
Doğum yerinin giriş odası işlevi gören tuhaf bir müze olan Shakespeare Center'a girdim. Varlığı bilinmediği için Shakespeare'in kitapları veya Shakespeare'in elindeki mektuplar yoktu. Bunun yerine, 1844'ten 2000'e kadar olan sekiz Shakespeare büstü bir vitrinde sergilendi. Başka bir vitrinde bir Shakespeare bira kupası (1933), Shakespeare oyun kartları (1974) ve Çin yapımı bir Shakespeare aksiyon figürü (2003) bulunuyordu.
Doğum merkezinde diğer ziyaretçilerle birlikte odadan odaya dolaştım. Tur rehberleri bize Shakespeare'in çocukluğuna dair hikayeler anlattı; bu odalarda nasıl oynadığını, yemek yediğini ve rüya gördüğünü anlattı. Elbette çocukluğu aslında genişleyen bir boşluktur: 1564'teki vaftizinden 1582'deki evliliğine kadar ona dair hiçbir kayıt yoktur. Odalardan birinde kitaplar, kalemler ve mürekkep bir masanın üzerinde sergileniyordu; bu da eğitimli bir aileye işaret ediyordu; ancak ebeveynleri, Tudor İngiltere'sindeki pek çok okuma yazma bilmeyen insan gibi belgeleri bir işaretle imzalıyordu.
Diğer ziyaretçiler hayranlık dolu müze fısıltılarıyla birbirlerine mırıldandılar ve rehberlere başlarını salladılar. 19. yüzyılın sonlarında, Joseph Skipsey adındaki doğum yerinin bekçisinin birkaç ay sonra nasıl istifa ettiğini ve “sergilenen pek çok sözde kutsal emanetten hiçbirinin Shakspere'e ait olduğunun kanıtlanmadığını” ilan ettiğini düşündüm. “Doğum yeri konusunda büyük şüpheler var.”
Popüler inancın gücü
Mülkü resmi bir doğum yeri olarak koruma çabaları, 1847'de satışa sunulduğunda başladı. PT Barnum'un evi satın alıp bir gösterinin parçası haline getireceği korkusuna yanıt olarak evi ulus için “kurtarmak” üzere bir komite oluşturuldu ve grup bağış toplamaya başladı.
Herkes ikna olmadı. 1848 tarihli bir Bentley's Miscellany makalesinde şöyle yazıyordu: “Bu eski püskü sosis dükkanının satın alınmasının yarattığı olağanüstü sansasyon, popüler yanılsamalar arasında önemli bir yeri hak ediyor.”. Başka bir İngiliz dergisinden bir yazar, bir ulusun “şairin Ay'daki Adam'dan daha fazla doğmadığı döküntü ve alçı yığınını” satın almak için para harcamasının saflığıyla alay etti.
Ancak inanç zaten kendi tekrarıyla güçlenen bir inanç meselesi haline gelmişti. O zamanın yayıncısı Charles Knight, doğduğu yerin daha iyi bir türbe olduğunu çünkü buna dair hiçbir kanıt bulunmadığını -ziyaretçilerinden talep ettiği inanç nedeniyle- yazdı. Aynı yıl, komite doğum yerini açık artırmada 3.000 pounda (bugünkü değeri yaklaşık 323.000 dolar) satın aldı.
“Eski püskü sosis dükkanı” sıkıcı bir tapınaktı. Bitişikteki odalar yıkıldı, duvarlar taşındı, döşeme tahtaları değiştirildi ve yeni kapılar ve merdivenler oluşturuldu. Yeni bakıcıları, onu zengin bir Elizabeth dönemi ailesinin geniş, konforlu evine dönüştürdü ve bilim adamı Sidney Lee'nin 1901'de yazdığı gibi, mahzeni “olduğu gibi kalan tek parça” olarak bıraktı. Ortaya çıkan şey bir Tudor evinden çok, Viktorya dönemine ait bir fanteziydi.
Komite, siteyi halen yöneten ve orijinalliğini koruyan grup olan Shakespeare Doğum Yeri Vakfı haline geldi. Vakfın bir sözcüsü, “Mevcut bilgilerimize dayanarak, binanın geleneksel ve Shakespeare ve ailesiyle yakından ilişkili bir mülkün hayatta kalan dokusunu içerdiğini anlıyoruz” dedi.
Vakıf, ziyaretçilerin “Shakespeare'in aşk hikayesini yeniden yaşamaya” davet edildiği sazdan çatılı bir çiftlik evi olan Anne Hathaway's Cottage dahil olmak üzere ek mülkler satın aldı.
Bebek Shakespeare Tapınağı
Doğum odasındaki bir tabelada “Bu, William Shakespeare'in 1564 Nisan'ında doğduğuna inandığımız odadır” yazıyordu. Yatağın yanında üzerinde battaniyeler ve küçük bir yastık bulunan bir beşik, ziyaretçileri dahi bebeğin anne ve babasıyla birlikte ağladığını hayal etmeye teşvik ediyordu. Victorialılar için doğum odası şairle mistik bir temas olanağı sunuyordu. Ziyaretçiler odaya girdiklerinde hissettiklerini melodramatik bir şekilde anlattılar: gözyaşlarına boğuldular. Düştüler. Yeri öptüler. Daha uzun bir birliktelik isteyenler geceyi geçirdi.
Diğerleri etkilenmemişti. Yazar Henry James, ziyaretinden sonra şöyle yazmıştı: “Stratford'dan söz edecek olsaydım, bu Shakespeare'in orada doğmuş olması bağlamında olmazdı.” “Avon yakınlarında, bana bir Shakespeare akademisyeni için ideal bir yuva gibi görünen eski ve güzel bir evden bahsetmek daha doğru olur.”
Ancak hayal gücü dayanıklıdır. 2023 PBS belgeseli “Making Shakespeare: The First Folio”da, Shakespeare Enstitüsü müdürü akademisyen Michael Dobson, doğum yerinde durdu ve “Shakespeare'in doğduğu oda” hakkında fışkırdı.
Ne yapacağımı bilemeden diğer ziyaretçilerle birlikte beşiğin etrafında dolaştım. Diz çökmeli miyiz? Onu öp? Biraz bakıştıktan sonra yola devam ettik.
Ayrılmak için, hediyelik eşya dükkanından geçmek zorunda kaldım; orada kalan dindarlık duygusu, bir tüketim dalgasıyla yok oldu. Ziyaretçiler Shakespeare tişörtleri, kahvaltı çayları ve kurulama bezleri ile davet edildi. Shakespeare'in plastik ördekleri ve kurmalı oyuncakları. Shakespeare Noel süsleri, bebek tulumları, bez çantalar ve lüks çikolatalar. İnanç iyi bir iştir.
Geçen Şubat ayında Stratford'a döndüğümde ilk ziyaretimden bu yana çok az şey değişmişti. Shakespeare Merkezi artık şairin modern sanatçıların yorumlarına yer veriyordu; bunlar arasında, onu çevreleyen gizemi ima eden maskeli bir figürün sürrealist tablosu da vardı. Mücevher tezgahlarında hâlâ bu 18. yüzyıl dut ağacı oymalarının modern versiyonları satılıyor. Geleneklere olan inanç arzuyla, yani inanma ihtiyacıyla bağlantılıdır.
“Ölümsüz Shakespeare” gerçekte nerede doğdu? Hikayeler genellikle gerçeklerden daha baştan çıkarıcıdır.
Sheelagh McNeill araştırmaya katkıda bulunmuştur.
Elizabeth Winkler gazeteci, eleştirmen ve Shakespeare Bir Kadındı ve Diğer Sapkınlıklar: Ozan'dan Şüphelenmek Edebiyatta Nasıl En Büyük Tabu Haline Geldi kitabının yazarıdır.
Haberler Travel'ı takip edin Şu tarihte: instagram Ve Haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllıca seyahat etmek için uzman ipuçları almak ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekteki bir kaçamağın mı yoksa sadece koltukta seyahat etmenin mi hayalini kuruyorsunuz? Bizimkilere göz atın 2024'te 52 seyahat noktası.