Halka ilk gösterildiğinde iki düzineden fazla havayolu şirketi, 747’yi satın almayı taahhüt etmişti. 1970 yılında 747, New York’tan Londra’ya 300’den fazla Pan Am yolcusu taşıyan ilk ticari uçuşunu yaptı.
Hemen kamuoyunda bir sansasyon haline geldi. Dört motorlu uçak diğerlerinden çok daha büyüktü ve 10 koltuğa kadar sıralarda yüzlerce insanı barındırabilirdi. Sarmal bir merdivenle erişilebilen üst güverte, lüks bir salona ev sahipliği yapıyordu. American Airlines, ana kabine bir piyano bar yerleştirdi.
Boeing’e çok ihtiyaç duyduğu geliri getiren siparişler yağmaya başladı. 747 sahibi olmak, havayolları için bir statü sembolü haline geldi. Bazı şirketler, ihtiyaçlarını tam olarak karşılamasa da uçağı satın aldı.
Havayollarının uçağı satın almalarının bir numaralı nedeni, 747’nin maliyetleri düşürmelerine yardımcı olmasıydı. Uçak tek bir yolculukta çok daha fazla yolcu taşıyabileceğinden, havayolları biletleri daha ucuza satabilir ve hava yolculuğunu kitleler için uygun hale getirebilir.
Boeing, 1970’lerde ve 1980’lerde farklı amaçlarla ve ne kadar yük taşıyabileceğini ve ne kadar uzağa uçabileceğini geliştirmek için uçağın birkaç versiyonunu üretti. 1989’da şirket, uçağın en çok satan modeli haline gelen 747-400 adlı büyük bir yükseltme sundu. Boeing, 1990’larda diğer on yıllardan daha fazla 747 sattı.
Ancak uçak ne kadar popüler hale geldiyse dünya da gelişmeye başladı.
Daha küçük, daha verimli çift motorlu uçaklar artık daha uzun mesafelere uçabiliyor. Daha küçük boyutları, havayollarının St. Louis ve Frankfurt gibi daha küçük şehirler arasında doğrudan uluslararası rotalar sunmasına izin verdi.
Boeing, 90’ların ortalarında, 747 ile hemen hemen aynı boyutta olan 777’yi de tanıttı. Sadece iki motorla, daha gelişmiş ve verimliydi. On yıl sonra Boeing’in ana rakibi Airbus, 747’den daha fazla yolcu taşıyabilen A380’i piyasaya sürdü. Ancak Airbus, uçağı satmakta zorlandı ve 2019’da üretimin sona erdiğini duyurdu.
Hemen kamuoyunda bir sansasyon haline geldi. Dört motorlu uçak diğerlerinden çok daha büyüktü ve 10 koltuğa kadar sıralarda yüzlerce insanı barındırabilirdi. Sarmal bir merdivenle erişilebilen üst güverte, lüks bir salona ev sahipliği yapıyordu. American Airlines, ana kabine bir piyano bar yerleştirdi.
Boeing’e çok ihtiyaç duyduğu geliri getiren siparişler yağmaya başladı. 747 sahibi olmak, havayolları için bir statü sembolü haline geldi. Bazı şirketler, ihtiyaçlarını tam olarak karşılamasa da uçağı satın aldı.
Havayollarının uçağı satın almalarının bir numaralı nedeni, 747’nin maliyetleri düşürmelerine yardımcı olmasıydı. Uçak tek bir yolculukta çok daha fazla yolcu taşıyabileceğinden, havayolları biletleri daha ucuza satabilir ve hava yolculuğunu kitleler için uygun hale getirebilir.
Boeing, 1970’lerde ve 1980’lerde farklı amaçlarla ve ne kadar yük taşıyabileceğini ve ne kadar uzağa uçabileceğini geliştirmek için uçağın birkaç versiyonunu üretti. 1989’da şirket, uçağın en çok satan modeli haline gelen 747-400 adlı büyük bir yükseltme sundu. Boeing, 1990’larda diğer on yıllardan daha fazla 747 sattı.
Ancak uçak ne kadar popüler hale geldiyse dünya da gelişmeye başladı.
Daha küçük, daha verimli çift motorlu uçaklar artık daha uzun mesafelere uçabiliyor. Daha küçük boyutları, havayollarının St. Louis ve Frankfurt gibi daha küçük şehirler arasında doğrudan uluslararası rotalar sunmasına izin verdi.
Boeing, 90’ların ortalarında, 747 ile hemen hemen aynı boyutta olan 777’yi de tanıttı. Sadece iki motorla, daha gelişmiş ve verimliydi. On yıl sonra Boeing’in ana rakibi Airbus, 747’den daha fazla yolcu taşıyabilen A380’i piyasaya sürdü. Ancak Airbus, uçağı satmakta zorlandı ve 2019’da üretimin sona erdiğini duyurdu.